فرض کنید یک فروشگاه آنلاین به‌طور همزمان چندین تراکنش از کاربران دریافت می‌کند: برای این دو سناریو، دو مدل بدبینانه و خوش‌بینانه در دیتابیس‌ها لحاظ شده. که هر کدام می‌توانند سرعت و دقت در ثبت و واکشی اطلاعات در دیتابیس را به رخ بکشند. یک دیتابیس پویا چطور می‌تواند این سرعت و دقت را داشته باشد؟ در مدل بدبینانه: در مدل خوش‌بینانه: در دنیای واقعی: این مثال نشان می‌دهد که مدل خوش‌بینانه برای سیستم‌هایی که تعاملات زیادی با مشتری دارند (مانند فروشگاه‌های آنلاین)، مناسب‌تر است، در حالی که مدل بدبینانه بیشتر برای سیستم‌هایی استفاده می‌شود که دقت داده‌ها در اولویت است (مانند سیستم‌های مالی).وقتی تراکنش‌ها با هم رقابت می‌کنند: خوش‌بینانه یا بدبینانه؟ پایگاه‌های داده مدرن، میدان نبردی برای تراکنش‌های موازی هستند. هر تراکنش ممکن است بخواهد داده‌ها را بخواند یا به‌روزرسانی کند، و این رقابت سوالات مهمی را مطرح می‌کند: برای پاسخ به این چالش‌ها، دو مدل همزمانی طراحی شده‌اند: مدل بدبینانه: در این رویکرد، تراکنش‌ها برای محافظت از داده‌ها، قفل‌هایی اعمال می‌کنند. هر تراکنش که بخواهد داده‌ای را بخواند یا تغییر دهد، باید منتظر آزاد شدن قفل‌ها باشد. این مدل اطمینان می‌دهد که هیچ دو تراکنشی نمی‌توانند به‌طور همزمان یک ردیف را تغییر دهند. اما هزینه آن کاهش سرعت و احتمال بن‌بست است. مدل خوش‌بینانه: این مدل فرض می‌کند که اکثر تراکنش‌ها با هم تداخلی ندارند، بنابراین نیازی به قفل‌گذاری نیست. دو تراکنش می‌توانند به‌طور همزمان یک ردیف را بخوانند یا تغییر دهند. اگر در پایان، تناقضی شناسایی شود، یکی از تراکنش‌ها باطل می‌شود. این مدل با حذف قفل‌ها، عملکرد بسیار بهتری ارائه می‌دهد. مقایسه در سیستم‌ها: انتخاب مدل به نیاز سیستم بستگی دارد. اگر رقابت بالا باشد، بدبینانه؛ و اگر تراکنش‌ها بیشتر خواندن محور باشند، خوش‌بینانه گزینه بهتری است. 47

بنچمارکینگ (Benchmarking) به فرآیند مقایسه و ارزیابی عملکرد یک سازمان با استانداردهای صنعتی یا بهترین شیوه‌های موجود در بازار گفته می‌شود. بنچمارکینگ فرآیند مقایسه عملکرد سازمان با بهترین شیوه‌ها یا رقبا برای شناسایی فرصت‌های بهبود است. در این فرآیند، سازمان‌ها فرآیندها یا شاخص‌های کلیدی خود را با استانداردهای صنعتی یا رقبای برجسته مقایسه می‌کنند. هدف از بنچمارکینگ شناسایی شکاف‌ها در عملکرد و پیدا کردن روش‌هایی است که می‌توانند موجب بهبود کیفیت، کاهش هزینه‌ها یا افزایش رضایت مشتری شوند. مراحل اصلی بنچمارکینگ شامل شناسایی فرآیندها، انتخاب رقبا، جمع‌آوری داده‌ها، تحلیل نتایج و اعمال بهبودها است. این فرآیند به سازمان‌ها کمک می‌کند تا از تجربیات دیگران بهره‌برداری کرده و در راستای بهبود مستمر گام بردارند. 10

PCF (Process Classification Framework) یک مدل استاندارد برای شناسایی، طبقه‌بندی، و بهبود فرآیندهای کسب‌وکار است که توسط APQC (American Productivity & Quality Center) توسعه یافته است. این مدل برای کمک به سازمان‌ها در تحلیل و ارزیابی عملکرد فرآیندها، ایجاد بنچمارک، و بهبود مستمر استفاده می‌شود. PCF شامل مجموعه‌ای از فرآیندهای کسب‌وکار است که در 12 دسته اصلی (مانند مدیریت مالی، منابع انسانی، تولید، فروش و …) گروه‌بندی شده‌اند. هر فرآیند در این مدل به‌طور دقیق توصیف می‌شود تا سازمان‌ها بتوانند آن را ارزیابی و با بهترین شیوه‌ها مقایسه کنند. PCF به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بهره‌وری، کیفیت، و کارایی خود را افزایش دهند. این چارچوب قابلیت سفارشی‌سازی برای هر نوع کسب‌وکاری را دارد و برای هر صنعتی مناسب است. 56

مدیرعامل یک شرکت بزرگ و معتبر تصمیم گرفت که مسیر جدیدی برای تحول سازمانی انتخاب کند. او به دنبال روشی بود که بتواند در همه‌ی بخش‌ها، از بخش مالی و تولید گرفته تا خدمات مشتری، اثربخشی را افزایش دهد. چیزی بنام APQC را شنیده بود و همین را دنبال کرد. او دریافت که APQC مدل جهانی‌ است که به کمک آن شرکت‌ها می‌توانستند فرآیندهای خود را بررسی، تحلیل و با بهترین شیوه‌ها و استانداردها مقایسه کنند. بهمین دلیل، تیم‌های مختلف در شرکت با استفاده از مدل PCF، فرآیندهای خود را بررسی کرده و بهبودهایی را در بخش‌های مختلف پیاده‌سازی کردند. از فرآیندهای مالی گرفته تا فروش و منابع انسانی، هر فرآیند با دقت تجزیه و تحلیل می‌شد و به نقاط قوت و ضعف خود پی برده می‌شد. در نتیجه، بهره‌وری در سطح شرکت افزایش یافت و همه چیز به نظر می‌رسید که در مسیر درستی قرار دارد. اما در میان این موفقیت‌ها، او و مدیران واحدهای شرکت متوجه شد که از یک جایی به بعد، تنها چینش و طراحی و بهبود فرآیندها کافی نیست. در دنیای دیجیتال امروز، ارزش واقعی سازمان‌ها در این است که خدماتی با کیفیت بالا و در سریع‌ترین زمان ممکن ارائه دهند. برای این منظور، نیاز به رویکردی یکپارچه‌تر و مدرن‌تر داشتند. او پس از بررسی‌های زیاد، ITIL4 را یافت؛ این مدل، برخلاف APQC که بر بهبود فرآیندهای داخلی تمرکز داشت، به ارزش‌افزایی از طریق خدمات متمرکز بود. در واقع، ITIL4 بدنبال این بود که تمام فرایندهای چیده شده را در قالب خدمات ارزشمند در تمام بخش‌های سازمان به اجرا درآورد و به بهترین شکل ممکن برای مشتریان نهایی ارزش‌آفرینی کنند. او با اشتیاق به مدیران میانی گفت: «ما تنها بهبودهای جزئی انجام نداده‌ایم، بلکه باید رویکرد خود را بطور کامل به سمت ارزش‌آفرینی از طریق خدمات تغییر دهیم. حالا وقت آن است که به جای تمرکز بر فرآیندها، تمرکز اصلی‌مان را روی تجربه‌ی دیجیتال کارکنان DEX و تجربه‌ی کاربران و مشتری UX و ارائه خدمات با کیفیت بیشتر بگذاریم.» از آن روز به بعد، شرکت شروع به پیاده‌سازی Service Value System (SVS) کرد. این سیستم، ترکیب‌کننده‌ای از فرآیندها، افراد، فناوری‌ها و فرهنگ سازمانی بود که می‌توانست خدمات را به شکلی موثر و هم‌راستا با نیازهای مشتریان ارائه دهد. حالا خدمات به جای صرفاً یک وظیفه، به یک منبع اصلی ایجاد ارزش برای سازمان تبدیل شده بودند. تغییرات بسیار ملموس بود. تیم‌های مختلف سازمان دیگر تنها بعنوان پشتیبان نگریسته نمی‌شدند، بلکه بعنوان شرکای استراتژیک در ایجاد و ارائه خدمات با کیفیت بالا به تمام بخش‌ها و حتی به مشتریان نهایی شناخته می‌شدند. نتیجه؟ در کنار بهبودهای پیوسته‌ای که از طریق APQC بدست آمده بود، حالا شرکت قادر به ارائه خدمات با کیفیت بالا و سریع‌تر بود و این تحول به سرعت در تمام سطوح سازمانی تاثیر گذاشت. شرکت نه تنها فرآیندهای خود را بهبود بخشید، بلکه توانست با استفاده از ITIL4 ارزش واقعی را برای مشتریان و ذینفعان خود ایجاد کند. و اینگونه بود که تحول در دنیای کسب‌وکار با ترکیب APQC و ITIL4 باعث شد تا شرکت، در حالی که به استانداردهای جهانی می‌رسید، همزمان به تجربه‌ای بی‌نظیر برای مشتریان خود تبدیل شود. اما چطور موفق شد؟ مدیرعامل که تصمیم گرفت از APQC و ITIL 4 برای بهبود سازمان خود استفاده کند، موفقیت‌های چشمگیری را در پی داشت. او کار را فازبندی کرد: این مسیر نشان‌دهنده‌ی قدرت ترکیب بهینه‌سازی فرآیندها با ایجاد ارزش از طریق خدمات است، که با APQC و ITIL 4 به دست آمده است. خب فرق APQC و ITIL4 در چیست؟ رمزگشایی از این دو در صفحه بعد تشریح شده… 76

PwC (PricewaterhouseCoopers) یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های مشاوره و حسابرسی در جهان است که در بیش از ۱۵۰ کشور فعالیت دارد. این شرکت در زمینه‌های حسابرسی، مشاوره استراتژیک، مالی، فناوری اطلاعات، و مدیریت ریسک تخصص دارد. PwC خدمات خود را به شرکت‌های بزرگ، سازمان‌های دولتی، و کسب‌وکارهای کوچک و متوسط ارائه می‌دهد. این شرکت به‌ویژه در زمینه‌های تحول دیجیتال، بهبود فرآیندها، و مشاوره مدیریت شناخته شده است. PwC از رویکردهای نوآورانه برای حل مسائل پیچیده و بهینه‌سازی عملکرد استفاده می‌کند. همچنین، با بهره‌گیری از ابزارهای داده‌محور و تحلیل‌های پیشرفته، به مشتریان کمک می‌کند تا تصمیم‌گیری‌های استراتژیک بهتری داشته باشند. 135

APQC (American Productivity & Quality Center) یک سازمان جهانی است که در زمینه بهبود بهره‌وری، کیفیت، و نوآوری در کسب‌وکارها فعالیت می‌کند و به دلیل ارائه چارچوب‌های استاندارد و ابزارهای تحلیل مشهور است. یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای APQC، ارائه چارچوب طبقه‌بندی فرآیندها (PCF) است که یک نقشه استاندارد برای تعریف و بهبود فرآیندهای سازمانی ارائه می‌دهد. این چارچوب به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرآیندهای خود را با بهترین شیوه‌های جهانی مقایسه کنند و نقاط ضعف را شناسایی کنند. APQC همچنین در حوزه‌هایی مانند مدیریت دانش، بنچمارکینگ، و بهینه‌سازی فرآیندها پیشرو است. ابزارها و متدولوژی‌های این سازمان برای تمامی صنایع از جمله تولید، خدمات مالی، فناوری، و بهداشت کاربرد دارد. ادامه‌ی مطلب… 24

بهمراه بسته فارسی مدانت دقیقاً یک محصول محبوب در کلاس بین‌المللی را بصورت بومی و ایرانی در اختیار شما می گذارد! همانطور که می‌دانید نرم‌افزار سرویس دسک پلاس به‌مانند بسیاری از محصولات خارجی دیگر، زبان فارسی و تقویم شمسی را پشتیبانی نمی‌کند. بنابراین بجهت استفاده از این محصولات در کشور می‌بایست محصول را فارسی و تقویم میلادی آن را به شمسی تبدیل کرد. ازاین‌رو مدانت با بهره‌گیری از برنامه‌نویسان مجرب اقدام به تولید بسته فارسی شامل تقویم شمسی برای این محصول محبوب کرده است. این تقویم بصورت اسکریپت نیست و بطور کامل در نرم‌افزار سرویس دسک، کار شده؛ بعبارتی علاوه بر PickDate تمام بخش‌های سرویس نیز نمایش تقویم بصورت داخلی فعال می‌شود؛ ازاین‌رو نسبت به هر نسخه اصلی یا Major این تقویم متفاوت است. از تاریخ خودمان لذت ببرید! چطور کار می‌کند؟ کارشناسان مدانت با مهندسی معکوس نرم‌افزار در سه مرحله اقدام به تولید تقویم شمسی می‌کنند: پس از تولید تقویم و جایگذاری آن در سرویس دسک پلاس توسط یک لایسنس نرم‌افزاری تقویم شما فعال می‌شود. سرویس دسک پلاس فارسی تقویم شمسی در همه‌ی ماژول‌های سرویس دسک پلاس از صفحه اول تا گزارش‌گیری همگی شمسی است! یک تقویم برای همه! در سرویس دسک پلاس (ServiceDesk Plus)، تقویم در بخش‌های مختلفی از ماژول‌ها برای مدیریت زمان و برنامه‌ریزی به کار گرفته می‌شود. در زیر لیست ماژول‌هایی که تقویم در آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، آورده شده است: نمای تقویم شمسی در مدیریت تغییرات تقویم کوچک و تقویم بزرگ مدیریت تغییرات هم! نمایی از تقویم حتی در کانبان! علاوه بر نمایش تقویم جلالی(شمسی) در لیست تمام ماژول‌ها، این تقویم در کانبان نیز باید شمسی باشد. لیست کارها و درخواست‌ها و پروژه‌ها در نمای کانبان دید بهتری به وضعیت و مدیریت آنها می‌دهد! (نکته: نمای کانبان در تمام نسخه‌ها وجود ندارد!) پرسش‌های متداول: 17

مدیریت تجربه دیجیتال کارکنان (Digital Employee Experience) یا DEX، رویکردی نوین در سازمان‌ها است که بر بهبود تعاملات دیجیتال کارکنان با ابزارها، سیستم‌ها، و فرآیندهای کاری متمرکز می‌باشد. هدف اصلی DEX ایجاد محیطی است که بهره‌وری، رضایت و انگیزه کارکنان را افزایش دهد. این مفهوم شامل ارزیابی و بهینه‌سازی ابزارهای دیجیتال، ارائه آموزش‌های مناسب، کاهش پیچیدگی سیستم‌ها، و رفع موانع فنی است. DEX با استفاده از داده‌ها و تحلیل‌های رفتاری، نقاط ضعف در تجربه دیجیتال را شناسایی و برای بهبود آن‌ها اقدام می‌کند. ادامه‌ی مطلب… 50

امروز شنبه است؟! مهم نیست. شنبه اولین روز هفته است؛ نه از آن شنبه‌هایی که قرار است کاری را شروع کنی و نمی‌کنی :).در اولین روز هفته کارمند واحد مالی، پشت میز کارش نشسته و قصد دارد گزارش مالی ماه گذشته را آماده کند. اما قبل از اینکه بتواند کاری انجام دهد، با یک چالش روبه‌رو می‌شود: نرم‌افزار مالی خطا می‌دهد، سیستم مدیریت ایمیل کند شده، و هیچ‌کس در بخش فناوری اطلاعات پاسخگو نیست. حالا او که باید وقتش را صرف تحلیل داده‌ها کند، نیمی از روزش را به جست‌وجوی راه‌حل برای مشکلات فنی اختصاص می‌دهد. بهره‌وری او کاهش می‌یابد، احساس خستگی و ناامیدی می‌کند و در نهایت، نارضایتی‌اش از محیط کار بیشتر می‌شود. این سناریو در بسیاری از سازمان‌ها تکرار می‌شود؛ جایی که تجربه دیجیتال کارکنان (DEX) نادیده گرفته شده و فناوری به‌جای کمک، به مانعی تبدیل می‌شود. اما اگر سازمانی رویکردی هوشمندانه به DEX داشته باشد، همین مشکلات به راحتی قابل پیشگیری هستند. با مدیریت صحیح تجربه دیجیتال کارکنان، علی دیگر نیازی به تحمل این مشکلات نخواهد داشت. او به راحتی از سیستم‌های سریع و قابل اعتماد استفاده می‌کند، پشتیبانی به‌موقع دریافت می‌کند، و روز کاری‌اش را با بهره‌وری و رضایت بیشتری سپری می‌کند. این همان قدرت DEX است که می‌تواند تغییرات بزرگی در محیط کاری ایجاد کند. اما مدیریت تجربه دیجیتال کارکنان (DEX) یعنی چه؟ مدیریت تجربه دیجیتال کارکنان (Digital Employee Experience) یا DEX، رویکردی نوین در سازمان‌ها است که بر بهبود تعاملات دیجیتال کارکنان با ابزارها، سیستم‌ها، و فرآیندهای کاری متمرکز می‌باشد. هدف اصلی DEX ایجاد محیطی است که بهره‌وری، رضایت و انگیزه کارکنان را افزایش دهد. این مفهوم شامل ارزیابی و بهینه‌سازی ابزارهای دیجیتال، ارائه آموزش‌های مناسب، کاهش پیچیدگی سیستم‌ها، و رفع موانع فنی است. DEX با استفاده از داده‌ها و تحلیل‌های رفتاری، نقاط ضعف در تجربه دیجیتال را شناسایی و برای بهبود آن‌ها اقدام می‌کند. پیاده‌سازی موفق DEX نه‌تنها موجب افزایش بازدهی سازمان می‌شود، بلکه باعث تقویت روحیه تیمی، کاهش فرسودگی شغلی، و بهبود ارتباط میان کارکنان و سازمان نیز خواهد شد. مدیریت تجربه دیجیتال کارکنان (DEX) چیست و چگونه اجرا می‌شود؟ مدیریت تجربه دیجیتال کارکنان (DEX) به معنای بهبود کیفیت تعامل کارکنان با ابزارها، فناوری‌ها و سیستم‌های دیجیتال در محیط کار است. هدف اصلی DEX این است که فرآیندهای کاری دیجیتال برای کارکنان ساده، مؤثر و لذت‌بخش شود و از موانع فنی یا پیچیدگی‌های غیرضروری جلوگیری شود. چگونه DEX را اجرا کنیم؟ با اجرای DEX، کارکنان تجربه‌ای بهتر از محیط کار خود خواهند داشت، که منجر به افزایش انگیزه، بهره‌وری و رضایت شغلی آن‌ها می‌شود. DEX در ITSM: تجربه دیجیتال کارکنان در مدیریت خدمات فناوری اطلاعات در حوزه مدیریت خدمات فناوری اطلاعات (ITSM)، تجربه دیجیتال کارکنان (DEX) به معنای بهبود کیفیت خدمات فناوری اطلاعات از نگاه کاربر داخلی (کارکنان) است. DEX در ITSM فراتر از حل مشکلات فناوری است و بر ارائه خدماتی متمرکز است که کارکنان بتوانند بدون اختلال و با رضایت بالا از ابزارها و فرآیندهای IT استفاده کنند. چرا DEX در ITSM مهم است؟ DEX در فرآیندهای ITSM ابزارها و تکنولوژی‌ها یکپارچگی DEX با ITSM باعث می‌شود خدمات IT نه‌تنها پاسخگوی نیازهای فنی باشند، بلکه به بهبود تجربه کاری و افزایش رضایت کارکنان نیز کمک کنند. این رویکرد، IT را به یک شریک استراتژیک برای کسب‌وکار تبدیل می‌کند. تفاوت DEX با UX تجربه دیجیتال کارکنان با تجربه کاربری متفاوت است: در ادامه جدول مقایسه‌ای بین مدیریت تجربه دیجیتال کارکنان (DEX) و تجربه کاربری (UX) آورده شده است: ویژگی مدیریت تجربه دیجیتال کارکنان (DEX) تجربه کاربری (UX) هدف اصلی بهبود تجربه کارکنان در استفاده از ابزارها و سیستم‌های دیجیتال در محل کار بهبود تعامل کاربران با محصولات و خدمات دیجیتال (مشتری‌ها) تمرکز محیط داخلی سازمان و کارمندان آن مشتریان و کاربران […]

تصور کنید مدیر فناوری اطلاعات یک شرکت بزرگ هستید. تیم شما روزانه صدها ایمیل رد و بدل می‌کند و امنیت اطلاعات برایتان حیاتی است. گزینه‌های مختلفی پیش رو دارید: می‌توانید یک نرم‌افزار ایمیل را خریداری و روی سرورهایتان نصب کنید یا از یک ارائه‌دهنده سرویس ایمیل سازمانی کمک بگیرید. در گزینه اول، باید زیرساخت‌ها را آماده کنید، امنیت سرور را تضمین کنید، به‌روزرسانی‌ها را مدیریت کنید و به کاربران پشتیبانی بدهید. اما در گزینه دوم، یک سرویس ایمیل کامل دریافت می‌کنید که شامل امنیت، مدیریت، و پشتیبانی است. حالا، کدام انتخاب ارزش بیشتری برای سازمان شما خلق می‌کند؟ این همان تفاوتی است که درک سرویس و محصول را حیاتی می‌کند. هنوز متخصصان فناوری اطلاعات درخصوص اینکه چه چیزی سرویس است و چه چیزی نیست مشکل دارند این مطلب مفصل به آموزش شما در این موضوع مهم پرداختیم: در چارچوب ITIL (Information Technology Infrastructure Library)، تعریف سرویس و تمایز آن از چیزی که سرویس نیست، کلیدی است. تعریف سرویس در ITIL: ویژگی‌های اصلی سرویس: چه چیزی سرویس نیست؟ مثال‌ها: در ITIL، مهم‌ترین اصل این است که سرویس باید همواره حول محور ایجاد ارزش برای مشتری طراحی و مدیریت شود. درنتیجه شاید بپرسید آیا یک نرم‌افزار ایمیل بدون پشتیبانی هست مگر؟ بله، نرم‌افزار ایمیل بدون پشتیبانی هم می‌تواند وجود داشته باشد، هرچند در عمل این وضعیت معمولاً به شکل غیرمستقیم رخ می‌دهد. اجازه بدهید توضیح دهیم: نرم‌افزار ایمیل بدون پشتیبانی چگونه ممکن است؟ چرا نرم‌افزار بدون پشتیبانی سرویس محسوب نمی‌شود؟ بنابراین، نرم‌افزار ایمیل بدون پشتیبانی بیشتر یک ابزار است، اما زمانی که همراه با خدمات مدیریت و پشتیبانی ارائه شود، به یک سرویس تبدیل می‌شود. شاید دوباره بپرسید پس سرویس یعنی هر چیزی که پشتیبانی دارد محسوب می‌شود؟ نه دقیقاً! سرویس در ITIL فقط به داشتن پشتیبانی محدود نمی‌شود، بلکه ارزش و نتیجه‌ای که برای مشتری ایجاد می‌کند محور اصلی آن است. پشتیبانی یکی از اجزای سرویس است، اما به تنهایی برای تعریف چیزی به‌عنوان سرویس کافی نیست. سرویس چیست؟ یک سرویس مجموعه‌ای از قابلیت‌ها، منابع، و پشتیبانی است که به مشتری کمک می‌کند به نتایج مطلوبی دست یابد، بدون اینکه درگیر مدیریت مستقیم ریسک‌ها یا پیچیدگی‌های زیرساختی شود. تفاوت سرویس و پشتیبانی چند معیار کلیدی که سرویس را تعریف می‌کند: چه چیزی سرویس نیست؟ جمع‌بندی: سرویس = ارزش + نتیجه مطلوب + کاهش پیچیدگیپشتیبانی فقط بخشی از سرویس است و نمی‌تواند به‌تنهایی آن را تعریف کند. جدول خدمات و محصولات فناوری اطلاعات: سرویس است یا نه؟ نام خدمت/محصول شرح سرویس است؟ دلیل ایمیل سازمانی (Managed Email) ارائه ایمیل همراه با مدیریت، امنیت، و پشتیبانی مداوم ✔️ بله ارزش ارائه می‌دهد (ارتباط آسان و امن) و مشتری نگران مدیریت زیرساخت نیست. نرم‌افزار ایمیل خام (Email Software) تنها ارائه نرم‌افزار (مثلاً Outlook یا Thunderbird) بدون خدمات پشتیبانی ❌ خیر فقط یک محصول است و مشتری باید نصب و مدیریت آن را خودش انجام دهد. پشتیبانی فنی نرم‌افزار (Help Desk) پاسخ به مشکلات فنی کاربران در استفاده از یک نرم‌افزار ✔️ بله پشتیبانی فنی بخشی از سرویس است که ریسک‌ها و مشکلات را کاهش می‌دهد. ارائه سرور فیزیکی (Physical Server) فروش یا اجاره یک سرور فیزیکی بدون نصب، پشتیبانی، یا مدیریت ❌ خیر سرور تنها یک محصول است و مدیریت آن بر عهده مشتری خواهد بود. سرور ابری (Cloud Server) ارائه سرور مجازی با مدیریت امنیت، پشتیبانی، و به‌روزرسانی‌های زیرساخت ✔️ بله سرویس است چون مشتری نیازی به مدیریت پیچیدگی‌های زیرساخت ندارد و به اهداف خود می‌رسد. نصب نرم‌افزار (Software Installation) انجام فرآیند نصب نرم‌افزار بدون ارائه پشتیبانی مداوم ❌ خیر صرفاً یک فعالیت است و به‌تنهایی ارزش پایداری ارائه نمی‌دهد. بازیابی اطلاعات (Data Recovery) بازگردانی اطلاعات از دست رفته با تضمین امنیت و مشاوره در مورد جلوگیری از رخدادهای مشابه ✔️ بله ارزش […]

MSP (Managed Service Provider) به سازمان یا شرکتی گفته می‌شود که مدیریت، پشتیبانی و ارائه خدمات فناوری اطلاعات را به صورت متمرکز و برون‌سپاری شده برای کسب‌وکارهای دیگر انجام می‌دهد. این خدمات می‌تواند شامل مدیریت زیرساخت‌های IT، امنیت، شبکه‌ها، نرم‌افزارها و حتی پشتیبانی کاربران باشد. MSPها با استفاده از مدل‌های اشتراکی و ابزارهای پیشرفته، به مشتریان خود کمک می‌کنند تا هزینه‌ها را کاهش داده و بر اهداف اصلی کسب‌وکار خود تمرکز کنند. 29

MSP (Managed Service Provider) به سازمان یا شرکتی گفته می‌شود که مدیریت، پشتیبانی و ارائه خدمات فناوری اطلاعات را به صورت متمرکز و برون‌سپاری شده برای کسب‌وکارهای دیگر انجام می‌دهد. این خدمات می‌تواند شامل مدیریت زیرساخت‌های IT، امنیت، شبکه‌ها، نرم‌افزارها و حتی پشتیبانی کاربران باشد. MSPها با استفاده از مدل‌های اشتراکی و ابزارهای پیشرفته، به مشتریان خود کمک می‌کنند تا هزینه‌ها را کاهش داده و بر اهداف اصلی کسب‌وکار خود تمرکز کنند. در دنیای امروز، خدمات مدیریت‌شده فناوری اطلاعات (MSP) به یکی از ارکان اصلی موفقیت کسب‌وکارها تبدیل شده‌اند. ServiceDesk Plus MSP با ارائه مجموعه‌ای از ابزارهای قدرتمند و انعطاف‌پذیر، به شما این امکان را می‌دهد تا خدمات فناوری اطلاعات را به طور مؤثر و کارآمد برای چندین مشتری ارائه دهید. این ابزار همه‌جانبه، از مدیریت منابع و دارایی‌ها گرفته تا صورتحساب و گزارش‌دهی پیشرفته، به شما کمک می‌کند تا فرآیندها را خودکار کرده و خدماتی سریع و با کیفیت به مشتریانتان ارائه دهید. در ادامه، به بررسی امکانات ویژه این پلتفرم خواهیم پرداخت که می‌تواند کسب‌وکار شما را به سطحی جدید از کارایی و بهره‌وری برساند. در دنیای فناوری اطلاعات و خدمات مدیریت شده، دو ابزار محبوب برای ارائه خدمات ITSM وجود دارند: ServiceDesk Plus و ServiceDesk Plus MSP. اگرچه هر دو این محصولات از یک خانواده هستند و به ظاهر مشابه به نظر می‌رسند، اما تفاوت‌های مهمی در هدف و کاربرد آنها وجود دارد. در این مقاله به بررسی تفاوت‌ها، مزایا و مقایسه این دو ابزار پرداخته‌ایم. تفاوت‌های کلیدی بین ServiceDesk Plus و ServiceDesk Plus MSP مزایای ServiceDesk Plus و ServiceDesk Plus MSP ServiceDesk Plus ServiceDesk Plus MSP جدول مقایسه بین سرویس دسک پلاس با سرویس دسک پلاس MSP تصور کنید که دو ابزار قدرتمند در دستان شما قرار دارد که یکی مانند یک همکار دقیق و پرکار، کارهای روزمره و معمول شما را انجام می‌دهد و دیگری یک شریک پیشرفته‌تر است که می‌تواند نیازهای پیچیده‌تر و اختصاصی‌تری را برطرف کند. این تفاوت‌ها در دنیای نرم‌افزارهای خدماتی مثل “سرویس دسک پلاس” و “سرویس دسک پلاس MSP” به وضوح نمایان می‌شود. “سرویس دسک پلاس” ابزار ایده‌آلی برای سازمان‌هایی است که به دنبال ساده‌سازی مدیریت درخواست‌ها و خدمات هستند. از طرف دیگر، “سرویس دسک پلاس MSP” امکانات پیشرفته‌تری برای پشتیبانی از ارائه‌دهندگان خدمات مدیریت‌شده (MSP) فراهم می‌کند تا به طور مؤثری مسائل پیچیده‌تر و نیازهای اختصاصی‌تری را برطرف کنند. این مقایسه به شما کمک می‌کند تا انتخاب بهتری برای نیازهای دقیق خود داشته باشید و راه‌حل‌های بهینه‌ای را برای مدیریت خدمات خود بیابید. ویژگی ServiceDesk Plus ServiceDesk Plus MSP هدف استفاده مناسب برای سازمان‌های داخلی مناسب برای مدیران خدمات مدیریت‌شده مدیریت چندین مشتری محدود به یک مشتری با چندین سایت مدیریت چندین مشتری به صورت جداگانه صورتحساب و گزارش‌دهی قابلیت‌های پایه‌ای صورتحساب پیشرفته و گزارش‌دهی مالی یکپارچگی با ابزارهای ITSM یکپارچگی استاندارد یکپارچگی پیشرفته با ابزارهای متعدد امنیت داده‌ها مدیریت داده‌ها در یک محیط واحد امنیت داده‌ها برای چندین مشتری با تفکیک پشتیبانی از منابع مدیریت منابع داخلی سازمان مدیریت منابع برای چندین مشتری به‌طور همزمان اتوماسیون و تنظیمات خاص اتوماسیون ساده فرآیندها اتوماسیون پیشرفته برای هر مشتری این یعنی: اگر شما یک سازمان داخلی هستید که نیاز به مدیریت خدمات فناوری اطلاعات خود دارید، ServiceDesk Plus بهترین گزینه برای شماست. اما اگر شما یک ارائه‌دهنده خدمات مدیریت‌شده هستید که نیاز به مدیریت خدمات برای چندین مشتری دارید، ServiceDesk Plus MSP انتخاب بهتری خواهد بود. این ابزار به شما امکان می‌دهد تا خدمات متمرکز و پیشرفته‌تری ارائه دهید، صورتحساب‌ها را خودکار کنید و عملکرد مشتریان مختلف را به صورت جداگانه مدیریت کنید. لیست امکانات ServiceDesk Plus MSP را در ادامه بخوانید…. 25

در یکی از شرکت‌های پتروشیمی بزرگ کشور، جایی که خط تولید شبانه‌روز مشغول به کار است، مدیر تاسیسات همیشه با چالش‌های متعددی روبه‌رو بود. یکی از بزرگترین مشکلات، عملکرد ضعیف سیستم تهویه مطبوع در بخش‌های مختلف کارخانه بود. این مشکل باعث نارضایتی کارگران و حتی کاهش بهره‌وری شده بود.او تصمیم گرفت که سیستم تهویه را بطور کامل بازبینی کند. اما بجای صرفاً تعمیرات سطحی، به یک رویکرد پیشگیرانه اندیشید. او با تیم خود جلسه‌ای برگزار کرد و بر اهمیت پیش‌بینی نیازهای آینده تأکید داشت. “ما باید سیستم‌ها را به گونه‌ای مدیریت کنیم که قبل از وقوع مشکل، آن را شناسایی کنیم.”در نتیجه، تصمیم گرفته شد که از اینترنت اشیا (IoT) برای نصب حسگرهایی در نقاط مختلف کارخانه استفاده شود. این حسگرها دما، رطوبت، و وضعیت سیستم تهویه را به‌طور مداوم پایش می‌کردند. این داده‌ها به طور خودکار به سیستم مدیریت تدارکات ارسال می‌شد؛ او و تیمش از طریق نرم‌افزار مربوطه می‌توانستند از مشکلات احتمالی پیش از وقوع آن‌ها آگاه شوند.چند ماه بعد، هنگام بررسی نتایج، متوجه شد که میزان شکایات کارگران به شدت کاهش یافته و بهره‌وری کارخانه به طرز چشم‌گیری افزایش یافته است. آن‌ها توانسته بودند سیستم تهویه را به شکلی بهینه مدیریت کنند و از نیازهای کارکنان و محیط کار آگاه شوند.مشابه این حکایت در تمام بخش‌های ارایه خدمت توسط دپارتمان‌های تدارکات، تشریفات و تاسیسات، ایمنی وجود دارد و نشان داد که مدیریت تدارکات تنها به نگهداری از تجهیزات محدود نمی‌شود، بلکه به پیش‌بینی و استفاده از فناوری‌های نوین برای بهینه‌سازی عملکرد و افزایش بهره‌وری نیاز دارد. در ایران، علاوه بر خدمات مدیریت تاسیسات، “مدیریت تشریفات” ،”مدیریت تدارکات” و “مدیریت تسهیلات“نیز تمرکز زیادی بر فضا، امکانات رفاهی و اداری، مراسمات، مدیریت منابع و تأمین نیازهای مربوط به کالاها و خدمات دارند. این اصطلاحات به مجموعه خدمات و فعالیت‌های مربوط به نگهداری، تعمیر، ایمنی، پایداری، و بهره‌برداری بهینه از منابع و تدارکات یک سازمان یا شرکت اشاره دارند. برخی از عبارات مشابهی که در ایران برای اشاره به این نوع مدیریت استفاده می‌شود عبارتند از: این اصطلاحات در محیط‌های مختلف صنعتی، تجاری و اداری ایران برای توصیف فرآیندهایی مانند نگهداری و تعمیرات، ایمنی، مدیریت انرژی، مدیریت پسماند و سایر خدمات مرتبط با تأسیسات ساختمان‌ها و مکان‌های کاری استفاده می‌شوند. در ادامه مطلب با کلیات فرایند پیاده‌سازی تحول دیجیتال در تاسیسات آشنا شوید. 54

چرخه توسعه معماری (ADM) یا Architecture Development Method در TOGAF، فرآیندی ساختاریافته برای طراحی و پیاده‌سازی معماری سازمانی است. این چرخه با مرحله مقدمات (Preliminary) آغاز می‌شود، که در آن چارچوب و اصول معماری تعیین می‌شوند. سپس در مرحله دیدگاه معماری (Architecture Vision)، چشم‌انداز کلی و اهداف کلان سازمان مشخص می‌گردند. در مرحله معماری کسب‌وکار، ساختار فرآیندها و اهداف سازمان طراحی می‌شود. معماری سیستم‌های اطلاعاتی شامل طراحی داده‌ها و برنامه‌های کاربردی است. در مرحله فرصت‌ها و راه‌حل‌ها، گزینه‌های مختلف ارزیابی شده و برنامه انتقال تدوین می‌شود. برنامه‌ریزی مهاجرت، مسیر حرکت از وضعیت فعلی به وضعیت هدف را مشخص می‌کند. اجرای معماری شامل پیاده‌سازی و نظارت بر تغییرات است. توضیحات بیشتر… 32

هلدینگ بزرگی تصمیم گرفته یک سامانه‌ی جامع مدیریت منابع انسانی راه‌اندازی کند. مدیرعامل، جناب آقای دکتر نظری، دو مشاور خبره خارجی به نام‌های توگف (متخصص معماری سازمانی) و آیتیل (متخصص مدیریت خدمات سازمانی) را برای این پروژه دعوت کرده. توگف وارد جلسه شد، پوشه‌ای قطور پر از دیاگرام‌ها و چارچوب‌های رنگارنگ همراه خود آورده بود. او گفت: ما باید با چرخه توسعه معماری (ADM) شروع کنیم. اول نیازهای کسب‌وکار را شناسایی می‌کنیم، بعد نقشه‌ای برای فناوری، داده‌ها و زیرساخت‌ها می‌کشیم. سپس یک نقشه جامع طراحی کرد که در آن همه چیز از بخش منابع انسانی گرفته تا واحد IT و حتی بخش فروش در یک چارچوب منظم قرار می‌گرفت. مدیرعامل تحت تأثیر قرار گرفت و گفت: خیلی خوب است، اما چطور می‌توانیم این نقشه را سریعاً عملی کنیم؟ سکوت توگف طولانی شد؛ آیتیل که تا آن لحظه آرام نشسته بود، لبخندی زد و گفت: البته که توگف کار بزرگی انجام داده‌اند، اما حالا نوبت من است تا نقشه ایشان را به سرویس‌های واقعی تبدیل کنم. او توضیح داد که چگونه می‌توان از چرخه ارزش خدمات (SVS) برای طراحی، ارائه، و مدیریت سرویس‌های مرتبط استفاده کرد. سپس به مدیرعامل گفت: مثلاً برای سامانه منابع انسانی، باید خدماتی مثل مدیریت درخواست‌ها، گزارش‌گیری، و رفع اشکالات کاربری تعریف کنیم. هر کدام از این خدمات، چرخه‌ای از طراحی تا بهبود مستمر خواهند داشت. مدیرعامل لبخندی زد و گفت بسم‌الله شروع کنید! اما مدتی بعد در ابتدای کار، اختلاف‌هایی پیش آمد: درنهایت مدیرعامل این دو را مجبور کرد به توافق برسند. توگف پذیرفت که طراحی معماری در چند مرحله انجام شود و آیتیل قبول کرد خدمات اولیه را مطابق چارچوب معماری ارائه کند. بعد از شش ماه، سامانه ” جامع مدیریت منابع انسانی” راه‌اندازی شد. نقشه کلان توگف باعث شد که همه بخش‌های سازمان به درستی به هم متصل شوند، و مدیریت خدمات آیتیل اطمینان داد که کاربران بهترین تجربه را از سامانه دریافت کنند. در پایان پروژه، مدیرعامل به آن دو گفت: شما دو نفر شبیه مغز و قلب برای این پروژه بودید. بدون یکی از شما، این موفقیت ممکن نبود. آیتیل لبخندی زد و گفت: و همین‌طور بدون همکاری! توگف سری تکان داد و در دلش گفت: حتی بهترین معماری هم بدون خدمات خوب، بی‌فایده است! ××× این داستان را گفتیم تا برسیم به مقایسه بین TOGAF و ITIL4 با این‌که هر دو چارچوب‌های مدیریتی هستند و در هر دو کلید واژه‌ی “معماری”  وجود دارد اما تفاوت‌ها و شباهت‌هایی دارند که می‌توانند مکمل هم باشند! 52

TOGAF (The Open Group Architecture Framework) یک چارچوب استاندارد برای توسعه و مدیریت معماری سازمانی (Enterprise Architecture) است که توسط گروه Open Group ارائه شده است. این چارچوب به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرآیندها، سیستم‌ها، و فناوری‌های خود را به صورت یکپارچه طراحی، اجرا و مدیریت کنند. TOGAF شامل یک متدولوژی به نام ADM (Architecture Development Method) است که مراحل کلیدی مانند برنامه‌ریزی، طراحی، پیاده‌سازی و مدیریت معماری را پوشش می‌دهد. این چارچوب به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا تغییرات را به صورت ساختارمند مدیریت کنند و بهره‌وری را افزایش دهند. TOGAF بر چهار حوزه اصلی تمرکز دارد: معماری کسب‌وکار، معماری اطلاعات، معماری اپلیکیشن و معماری فناوری. این چارچوب، مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری بالایی دارد و می‌توان آن را برای نیازهای خاص هر سازمان سفارشی کرد. 13

SecOps یا Cybersecurity Operations (امنیت و عملیات) رویکردی است که امنیت را به فرآیندهای عملیاتی IT ادغام می‌کند. هدف اصلی آن، کاهش مخاطرات امنیتی و پاسخ سریع به تهدیدات در حین حفظ عملکرد سیستم‌ها است. این رویکرد همکاری نزدیک بین تیم‌های امنیت و عملیات را تقویت می‌کند تا آسیب‌پذیری‌ها را شناسایی، ارزیابی و رفع کنند. از ابزارها و روش‌هایی مانند پایش مداوم، تحلیل رفتار کاربران، و مدیریت وقایع امنیتی استفاده می‌شود. SecOps بر پیشگیری از تهدیدات از طریق خودکارسازی فرآیندهای امنیتی و به‌روزرسانی‌های مداوم تمرکز دارد. این فرهنگ مشابه DevOps، بر شفافیت و پاسخ‌گویی سریع در سازمان تأکید دارد. نتیجه آن، بهبود امنیت سیستم‌ها و کاهش تأثیر حملات سایبری است. 21

مهندسی قابلیت اطمینان سایت (SRE) یا (Site Reliability Engineering) رویکردی است که توسط گوگل معرفی شد و ترکیبی از مهندسی نرم‌افزار و عملیات (Ops) است. هدف SRE افزایش قابلیت اطمینان، کارایی و مقیاس‌پذیری سیستم‌های نرم‌افزاری است. این رویکرد بر اساس خودکارسازی وظایف تکراری، مدیریت عملکرد سیستم‌ها، و کاهش زمان خرابی طراحی شده است. وظایف SRE شامل پایش، گزارش‌دهی، مدیریت حوادث، و بهینه‌سازی سیستم‌ها است. مهندسان SRE از ابزارهای برنامه‌نویسی برای خودکارسازی عملیات و کاهش مداخله انسانی استفاده می‌کنند. یکی از مفاهیم کلیدی SRE، تعیین SLA (توافق سطح خدمات)، SLO (اهداف سطح خدمات)، و SLI (شاخص‌های سطح خدمات) است که معیارهای عملکرد سیستم‌ها را مشخص می‌کند. تمرکز اصلی SRE روی ایجاد تعادل بین سرعت توسعه و پایداری سیستم است. 9

پایان عمر و واگذاری دارایی‌های فناوری اطلاعات (ITAD) یا Information Technology Asset Disposal به فرایند مدیریت و از رده خارج کردن تجهیزات فناوری اطلاعات (مانند سرورها، کامپیوترها، دستگاه‌های ذخیره‌سازی و سایر دستگاه‌های مرتبط) اشاره دارد که دیگر قابل استفاده یا نیازمند تعمیرات گسترده نیستند. این فرایند شامل مراحلی از جمله ارزیابی وضعیت دارایی‌ها، حذف داده‌ها به طور ایمن، و بازیافت یا فروش مجدد تجهیزات است. ITAD به سازمان‌ها کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنند که داده‌های حساس به درستی از بین رفته‌اند و هیچ تهدید امنیتی ایجاد نمی‌شود. در فرایند ITAD، بازیافت صحیح تجهیزات کهنه و از رده خارج، نه تنها به محافظت از محیط زیست کمک می‌کند بلکه می‌تواند منبعی برای درآمد اضافی نیز باشد، به ویژه اگر تجهیزات قابلیت استفاده مجدد یا فروش داشته باشند. همچنین، ITAD می‌تواند به رعایت مقررات امنیتی و حفاظت از اطلاعات سازمان‌ها کمک کند، زیرا فرآیندهای صحیح حذف اطلاعات می‌توانند از دسترسی غیرمجاز به داده‌های حساس جلوگیری کنند. این فرایند به ویژه برای سازمان‌هایی که در صنایع با مقررات شدید امنیتی فعالیت می‌کنند، مانند بخش‌های مالی یا بهداشت، اهمیت دارد. 8

از آنجایی که سازمان‌ها مشتاقند به سمت دیجیتالی شدن حرکت کنند و تجربیات استثنایی برای کارکنان و مشتریان خود ایجاد کنند، طبیعی است که هزینه‌های فناوری اطلاعات هر سال افزایش یابد، گاهی حتی به شکل تصاعدی. در آوریل ۲۰۲۴، گارتنر پیش‌بینی کرد که هزینه‌های جهانی فناوری اطلاعات در سال ۲۰۲۴ به رقم خیره‌کننده ۵.۰۶ تریلیون دلار خواهد رسید. درست خواندید، این عدد بزرگی است! اما وقتی به اجزای آن نگاه می‌کنیم، بینش‌های جالبی به دست می‌آید. تخمین زده می‌شود که ۱.۷ تریلیون دلار از این مبلغ صرف دستگاه‌ها و نرم‌افزارها شود (۶۸۸ میلیارد دلار برای دستگاه‌ها و ۱ تریلیون دلار برای نرم‌افزارها). اما سوال اینجاست: مدیران مالی، CIOها، و تیم‌های فناوری اطلاعات چگونه می‌توانند از بازگشت سرمایه مطمئن شوند؟ پاسخ در دو چیز نهفته است: احتیاط و مدیریت دارایی‌های فناوری اطلاعات (ITAM). در حالی که احتیاط به اصول و ارزش‌های سازمان بستگی دارد، یادگیری و اجرای ITAM به نسبت ساده‌تر است و ارزش افزوده چشمگیری به همراه دارد. بنابراین مدیریت دارایی فناوری اطلاعات چیست؟ مدیریت دارایی فناوری اطلاعات (ITAM) رویکردی سیستماتیک برای شناسایی، ردیابی، مدیریت، نگهداری، حسابداری و دفع دارایی‌های فناوری اطلاعات است که شامل سخت‌افزار، نرم‌افزار، سیستم‌ها، فرآیندها و افراد مرتبط می‌شود. این چرخه‌ی کامل از “گهواره تا گور” دارایی‌ها را پوشش می‌دهد. ITAM به‌عنوان بخشی از مدیریت خدمات فناوری اطلاعات (ITSM)، پاسخ‌های دقیقی به سؤالات حیاتی زیر ارائه می‌دهد: این دارایی‌ها شامل سخت‌افزار (ایستگاه‌های کاری، سرورها، روترها)، نرم‌افزار (سیستم‌عامل‌ها، اپلیکیشن‌ها، IaaS)، و زیرساخت‌های مجازی (ماشین‌های مجازی، کانتینرها) می‌شود که پایه عملیات دیجیتال سازمان هستند. انواع مختلف مدیریت دارایی فناوری اطلاعات طبقه‌بندی دارایی‌های فناوری اطلاعات به سه گروه اصلی تقسیم می‌شود: دارایی‌های سخت‌افزاری، دارایی‌های نرم‌افزاری، و دارایی‌های ابری. بر اساس این دسته‌بندی، ITAM نیز به سه بخش زیر طبقه‌بندی می‌شود: هر یک از این بخش‌ها به بهینه‌سازی بهره‌وری و هزینه‌های فناوری اطلاعات کمک می‌کنند. چرا مدیریت دارایی فناوری اطلاعات برای شرکت شما مهم است؟ در اینجا پنج سناریو آورده شده است که اهمیت مدیریت دارایی‌های فناوری اطلاعات (ITAM) را برجسته می‌کند: این سناریوها نشان‌دهنده عواقب ناشی از عدم اجرای ITAM در سازمان شما هستند. 43

مدیریت دارایی دیجیتال (Digital Asset Management) به فرایندهای سازمانی گفته می‌شود که برای سازماندهی، ذخیره‌سازی، دسترسی، و استفاده از دارایی دیجیتال مانند فایل‌های صوتی، تصویری، ویدیویی، اسناد، تصاویر، و نرم‌افزارها انجام می‌شود. هدف این است که دارایی دیجیتال به‌صورت مؤثر و کارآمد مدیریت شده و در دسترس افرادی که به آن‌ها نیاز دارند قرار گیرن مدیریت دارایی دیجیتال فرآیندی است که کارایی را در مدیریت دارایی های برند، تصاویر، فیلم ها، اسناد و سایر فایل های دیجیتال بهبود می بخشد. مدیریت دارایی دیجیتال برای سازمان هایی که به دنبال بهبود ROI محتوا، سرعت بخشیدن به تولید محتوا و بهره وری، رساندن محتوا به بازار سریعتر و افزایش مقیاس پذیری و چابکی بازاریابی هستند، مفید است. 16

مدیریت دارایی دیجیتال، کلید طلایی موفقیت در دنیای امروز است که به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا از محتوای خود بهره‌وری بیشتری به دست آورند و همزمان از اتلاف وقت و منابع جلوگیری کنند. تصور کنید همه فایل‌ها و دارایی‌های دیجیتال شما در یک مکان امن، سازمان‌دهی شده و قابل دسترس قرار دارند؛ به این ترتیب می‌توانید به سرعت و به راحتی محتوای مورد نیاز را پیدا کرده، به تیم‌ها دسترسی بدهید و در نهایت برند خود را به بهترین نحو مدیریت کنید. در دنیای پرشتاب امروز، عدم استفاده از سیستم‌های مدیریت دارایی دیجیتال همانند گم کردن کلید موفقیت است. مدیریت دارایی دیجیتال چیست؟ مدیریت دارایی دیجیتال فرآیندی است که کارایی را در مدیریت دارایی های برند، تصاویر، فیلم‌ها، اسناد و سایر فایل های دیجیتال بهبود می‌بخشد. مدیریت دارایی دیجیتال برای سازمان هایی که به دنبال بهبود ROI محتوا، سرعت بخشیدن به تولید محتوا و بهره‌وری، رساندن محتوا به بازار سریعتر و افزایش مقیاس پذیری و چابکی بازاریابی هستند، مفید است. مدیریت دارایی دیجیتال (Digital Asset Management) به فرایندهای سازمانی گفته می‌شود که برای سازماندهی، ذخیره‌سازی، دسترسی، و استفاده از دارایی دیجیتال مانند فایل‌های صوتی، تصویری، ویدیویی، اسناد، تصاویر، و نرم‌افزارها انجام می‌شود. هدف این است که دارایی دیجیتال به‌صورت مؤثر و کارآمد مدیریت شده و در دسترس افرادی که به آن‌ها نیاز دارند قرار گیرند. ویژگی‌های کلیدی مدیریت دارایی دیجیتال: مثال‌های دارایی دیجیتال: ابزارهای مدیریت دارایی دیجیتال: برای مدیریت دارایی دیجیتال، ابزارهای مختلفی وجود دارند که ویژگی‌هایی مثل ذخیره‌سازی ابری، جستجوهای پیشرفته، گزارش‌گیری، و همکاری تیمی را فراهم می‌کنند. از جمله این ابزارها می‌توان به Adobe Experience Manager, Bynder, Canto, و Widen اشاره کرد. کاربردها: مدیریت دارایی دیجیتال به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بهره‌وری بیشتری داشته باشند و از اتلاف منابع جلوگیری کنند. تیم‌های زیر از مدیریت کارآمد دارایی‌های دیجیتال بهره‌مند می‌شوند: نکات کلیدی: 62

برای مدیریت نقاط پایانی یا اندپوینت‌های سازمان بالاخره باید یک ابزار را برگزینید چراکه این نه یک انتخاب که یک ضرورت امنیتی است! در منظر مدیریت فناوری اطلاعات معاصر، سازمان‌ها از ابزارهای مختلفی برای نظارت بر دستگاه‌ها و تضمین امنیت شبکه و کارایی عملیاتی استفاده می‌کنند. در میان راه‌حل‌های پیشرو برای مدیریت نقاط انتهایی و دسکتاپ، می‌توان به مدیریت پیکربندی مرکز سیستم (SCCM) از مایکروسافت و Endpoint Central از ManageEngine اشاره کرد. با اینکه هر دو ابزار به منظور ساده‌سازی مدیریت فناوری اطلاعات طراحی شده‌اند، اما هرکدام روش‌ها و مجموعه ویژگی‌های متمایزی دارند که بر اساس نیازهای مختلف کسب‌وکارها تنظیم شده‌اند. در اینجا مقایسه‌ای از SCCM و Endpoint Central در حوزه‌های کلیدی آورده شده است: 1. معرفی SCCM و Endpoint Central SCCM (مدیریت پیکربندی مرکز سیستم):SCCM که توسط مایکروسافت توسعه یافته، یک راه‌حل جامع برای مدیریت نقاط انتهایی است که عمدتاً برای سازمان‌های بزرگ طراحی شده است. این ابزار به مدیران کمک می‌کند تا دستگاه‌های مختلفی که از سیستم‌های عامل ویندوز، macOS، iOS و Android استفاده می‌کنند را مدیریت کنند و در عین حال یکپارچگی قوی با محصولات مایکروسافت مانند Windows Server، Azure و Microsoft 365 ارائه می‌دهد. Endpoint Central (ManageEngine):Endpoint Central، محصولی از ManageEngine، مدیریت یکپارچه نقاط انتهایی (UEM) را برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط و همچنین سازمان‌های بزرگ فراهم می‌آورد. این ابزار از مجموعه وسیعی از پلتفرم‌ها از جمله ویندوز، macOS، لینوکس، iOS، Android و Chrome OS پشتیبانی می‌کند و امنیت نقاط انتهایی، مدیریت پچ‌ها، کنترل از راه دور، مدیریت دارایی و توزیع نرم‌افزار را در بسته‌ای ساده‌تر ارائه می‌دهد. در اینجا یک جدول مقایسه‌ای جامع بین SCCM و ManageEngine Endpoint Central ارائه شده است: ویژگی‌ها SCCM (System Center Configuration Manager) ManageEngine Endpoint Central هدف اصلی مدیریت سیستم‌ها و دستگاه‌ها در سازمان‌های بزرگ مدیریت سیستم‌ها و دستگاه‌ها در سازمان‌های متوسط و کوچک پشتیبانی از سیستم‌عامل‌ها ویندوز، لینوکس، macOS، موبایل‌ها ویندوز، macOS، لینوکس، موبایل‌ها مدیریت نصب و به‌روزرسانی نرم‌افزار نصب خودکار و به‌روزرسانی نرم‌افزارها نصب و به‌روزرسانی نرم‌افزارها به‌صورت مرکزی مدیریت پچ‌ها شناسایی و نصب پچ‌ها به‌طور خودکار شناسایی و نصب پچ‌ها به‌طور خودکار مدیریت سیستم‌عامل نصب و ارتقاء سیستم‌عامل‌ها از طریق شبکه قابلیت نصب و پیکربندی سیستم‌عامل‌ها مدیریت دستگاه‌های موبایل پشتیبانی از دستگاه‌های موبایل (محدود) مدیریت کامل دستگاه‌های موبایل گزارش‌دهی گزارش‌های پیشرفته و قابل تنظیم گزارش‌های کاربردی و جامع رابط کاربری پیچیده و حرفه‌ای ساده و کاربرپسند هزینه بالا (بسته به تعداد دستگاه‌ها) مقرون به‌صرفه‌تر امکانات امنیتی مدیریت پچ‌ها، کنترل دسترسی، امنیت نرم‌افزار امنیت مشابه SCCM با قابلیت‌های مدیریت پچ و کنترل دسترسی و فراتر از آن مدیریت آسیب‌پذیری این جدول به شما کمک می‌کند تا مقایسه دقیقی از ویژگی‌ها و تفاوت‌های کلیدی این دو نرم‌افزار داشته باشید. برای تحلیل بیشتر ادامه مطلب را مطالعه فرمایید…. 40

مدیریت IT بدون دردسر؛ کنترل، امنیت و اتوماسیون در یک پلتفرم! بخوبی می‌دانید که امروزه دستگاه‌ها و کاربران در هر نقطه‌ای از شبکه حضور دارند، مدیریت و ایمن‌سازی سیستم‌ها دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است. ManageEngine Endpoint Central ابزاری قدرتمند برای مدیریت یکپارچه‌ی نقاط انتهایی (UEM) است که به شما کمک می‌کند تا از یک کنسول مرکزی، هزاران دستگاه را در هر مکان، به‌راحتی مدیریت، به‌روزرسانی و ایمن‌سازی کنید. با انتشار پچ‌ها و مدیریت وصله‌ها، توزیع نرم‌افزار، توزیع سیستم‌عامل، آپدیت نرم‌افزارها و سیستم‌عامل، کنترل دستگاه‌ها از راه دور، مانیتورینگ USB، مدیریت موبایل (MDM) و گزارش‌گیری جامع، یک راهکار کامل برای امنیت و مدیریت یکپارچه‌ی دستگاه‌های سازمانی است. فرقی نمی‌کند که در حال نظارت بر کامپیوترهای یک دفتر مرکزی باشید یا به‌روزرسانی‌های امنیتی را برای شعبه‌های مختلف در شهرهای گوناگون ارسال کنید، Endpoint Central با اتوماسیون هوشمند، گزارش‌گیری دقیق و امنیت پیشرفته، مدیریت IT را از یک چالش پیچیده به یک تجربه‌ی کارآمد و ساده تبدیل می‌کند. پیاده‌سازی سیستم‌های مدیریتی همچون Endpoint Central نه تنها یک ضرورت، بلکه یک انتخاب استراتژیک برای سازمان‌هایی است که به دنبال بهره‌وری بیشتر و مدیریت بهینه منابع خود هستند. اما پیش از آن پرسش مهم این است که چه سناریو پیاده‌سازی مناسب سازمان شماست؟معماری شبکه شما چگونه است؟در اینجا مدانت بطور مفصل به بررسی انواع معماری‌هایی پرداخته که می‌توانند این هدف را به بهترین شکل ممکن تحقق بخشند. در سیستم‌های مدیریت Endpoint Central، مفاهیم مختلفی وجود دارند که به هر کدام نقش ویژه‌ای در مدیریت و نظارت بر دستگاه‌ها اختصاص یافته است. در اینجا به توضیح مختصر این مفاهیم می‌پردازیم: این اجزا در کنار هم باعث می‌شوند تا سیستم Endpoint Central به صورت متمرکز و موثر تمامی دستگاه‌ها را در شبکه‌های مختلف مدیریت کند. انواع معماری پیاده‌سازی Endpoint Central برای آشنایی با کامپوننت‌های مختلف هر معماری برای پیاده‌سازی Endpoint Central ادامه مطلب را در صفحه بعدی بخوانید… 28

زیرساخت فناوری اطلاعات دیگر یک چیز انتزاعی و لوکس نیست، بلکه یک ضرورت حیاتی برای هر کسب و کار موفق است. اما داشتن یک زیرساخت کارآمد به تنهایی کافی نیست. برای ارائه خدمات حیاتی فناوری اطلاعات و اطمینان از عملکرد بهینه، سازمان‌ها باید با بلوک‌های سازنده خدمات فناوری اطلاعات، که به عنوان «موارد پیکربندی» (CI) شناخته می‌شوند، آشنایی کامل داشته باشند. CI-ها اجزای اساسی هستند که در ارائه خدمات مؤثر نقش دارند. بنابراین، شناسایی، درک، استقرار و مدیریت مؤثر CI ها برای تضمین ارائه و پشتیبانی روان خدمات فناوری اطلاعات بسیار مهم است. حالا بیایید بررسی کنیم که CI چیست و چرا در ارائه خدمات فناوری اطلاعات اهمیت دارد. CI چیست؟ بارها راجب این موضوع بحث کردیم. محض یادآوری بطور ساده، CI ها تمام عناصری هستند که خدمات حیاتی فناوری اطلاعات و کسب‌وکار شما را تشکیل می‌دهند؛ از جمله سخت‌افزار، نرم‌افزار، مستندات و حتی افراد. مشابه یک سازه محکم که به آجرهای مقاوم نیاز دارد، خدمات فناوری اطلاعات شما نیز برای عملکرد مطلوب به این CI ها وابسته است. با مدیریت صحیح آن‌ها، می‌توانید به تضمین ارائه خدمات فناوری اطلاعات پایدار و قابل اعتماد کمک کنید. انواع CI ها چیست؟ در محیط فناوری اطلاعات، انواع مختلفی از CI وجود دارد. آن‌ها معمولاً به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شوند. در اینجا جدولی برای انواع CLS با استفاده از آیکن‌ها آمده است: دسته‌بندی پیکربندی توضیحات سخت‌افزار 🖥️ شامل دستگاه‌های فیزیکی مانند سرورها، ایستگاه‌های کاری، دستگاه‌های شبکه (سوئیچ‌ها، روترها)، چاپگرها، اسکنرها و دستگاه‌های ذخیره‌سازی. نرم‌افزار 💻 شامل سیستم‌عامل‌ها، برنامه‌های کاربردی، پایگاه‌های داده و میان‌افزار. مستندات 📑 شامل خط‌مشی‌ها، رویه‌ها، راهنمای کاربر، نمودارهای شبکه و SLA. شبکه 🌐 شامل اجزای شبکه مانند LAN، WAN، نقاط دسترسی، فایروال‌ها و متعادل‌کننده‌های بار. امکانات 🏢 شامل مراکز داده، اتاق‌های سرور و زیرساخت‌های پشتیبانی مانند سیستم‌های خنک‌کننده و منابع تغذیه. مردم 👥 کارکنان فناوری اطلاعات، کاربران نهایی و تیم‌های پشتیبانی درگیر در فرآیندهای ITSM سازمان. خدمات 💼 شامل خدمات مختلف فناوری اطلاعات مانند ایمیل، میزبانی وب و خدمات ابری. سایر اقلام 🔧 شامل اجزای اضافی مانند ماشین‌های مجازی، مجوزها، اطلاعات فروشنده، قراردادها و فایل‌های پیکربندی. 27

ESM (مدیریت خدمات سازمانی) یا Enterprise Service Management به مجموعه‌ای از فرایندها، ابزارها و شیوه‌های مدیریتی گفته می‌شود که برای ارائه و مدیریت خدمات در سطح سازمان طراحی شده است. ESM به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که خدمات خود را نه تنها در بخش فناوری اطلاعات بلکه در تمامی بخش‌های سازمان مانند منابع انسانی، مالی، تدارکات و خدمات مشتری مدیریت کنند. هدف اصلی ESM ساده‌سازی و بهینه‌سازی عملیات سازمانی از طریق یک سیستم یکپارچه برای ردیابی، مدیریت و بهبود خدمات است. در ESM، یک پلتفرم مرکزی برای تسهیل همکاری و هماهنگی بین بخش‌های مختلف سازمان وجود دارد که به تیم‌ها کمک می‌کند تا از منابع مشترک به صورت بهینه استفاده کنند. این سیستم‌ها اغلب شامل ابزارهای اتوماسیون، مدیریت وظایف، گزارش‌دهی و تجزیه‌وتحلیل برای ارتقاء کارایی، کاهش هزینه‌ها و افزایش رضایت کارکنان و مشتریان هستند. با پیاده‌سازی ESM، سازمان‌ها می‌توانند تجربه بهتری از خدمات در تمام سطوح ارائه دهند و به سرعت به نیازهای متغیر بازار و مشتریان پاسخ دهند. 77

ITOM (مدیریت عملیات فناوری اطلاعات) یا IT operations management به مجموعه‌ای از فرایندها و ابزارهایی گفته می‌شود که برای نظارت، مدیریت و بهینه‌سازی عملیات روزمره زیرساخت‌های فناوری اطلاعات در یک سازمان طراحی شده‌اند. هدف اصلی ITOM تضمین عملکرد بدون وقفه و کارآمد سیستم‌ها و خدمات فناوری اطلاعات است. این فرآیند شامل نظارت بر شبکه‌ها، سرورها، ذخیره‌سازی، برنامه‌ها و سایر اجزای زیرساخت فناوری اطلاعات برای شناسایی و رفع مشکلات، بهینه‌سازی منابع و ارائه خدمات به‌موقع به کاربران است. ITOM معمولاً شامل قابلیت‌هایی مانند اتوماسیون فرایندها، مانیتورینگ و گزارش‌دهی در زمان واقعی، مدیریت تغییرات، پیش‌بینی مشکلات و مدیریت ظرفیت است. این ابزارها به تیم‌های فناوری اطلاعات کمک می‌کنند تا مشکلات را قبل از اینکه به بحران تبدیل شوند شناسایی کنند و با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده، تصمیمات بهتری در مورد تخصیص منابع و مدیریت هزینه‌ها بگیرند. ITOM از این طریق به سازمان‌ها کمک می‌کند تا کارایی بالاتر، هزینه‌های کمتر و تجربه بهتری برای کاربران نهایی فراهم کنند. 13

ITIM (مدیریت موجودی فناوری اطلاعات) یا IT Investment Management فرآیندی است که به شناسایی، مستندسازی، سازماندهی، ذخیره‌سازی و ردیابی دارایی‌های فناوری اطلاعات سازمان می‌پردازد. این فرآیند شامل تمام منابع مرتبط با فناوری اطلاعات مانند سخت‌افزار، نرم‌افزار، مجوزها و اشتراک‌های ابری است و هدف آن ایجاد یک منبع واحد و دقیق برای اطلاعات دارایی‌ها است. با استفاده از نرم‌افزارهای مدیریت موجودی، جزئیات هر دارایی از جمله مشخصات فنی، مکان، شناسه‌های شناسایی و تاریخ‌های تخصیص ثبت می‌شود. ITIM به سازمان‌ها کمک می‌کند تا موجودی دارایی‌های خود را در زمان واقعی ردیابی کنند، از گم‌شدن دارایی‌ها جلوگیری کنند و همچنین فرآیندهای امنیتی و حسابرسی را ساده‌تر سازند. علاوه بر این، مدیریت موجودی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بین تأمین موجودی کافی برای نیازهای عملیاتی و اجتناب از انبارداری بیش از حد تعادل ایجاد کنند، که این امر می‌تواند در بهینه‌سازی هزینه‌های فناوری اطلاعات مؤثر باشد. 14

ITAM (مدیریت دارایی فناوری اطلاعات) یا IT Asset Management فرآیند مستمر و جامع است که شامل شناسایی، ردیابی و مدیریت دارایی‌های فناوری اطلاعات سازمان می‌شود. این فرآیند تمام دارایی‌ها از جمله سخت‌افزار، نرم‌افزار، مجوزها و منابع دیگر را از زمان خرید تا پایان عمر مفید آنها پوشش می‌دهد. هدف ITAM به حداکثر رساندن ارزش دارایی‌ها، بهینه‌سازی هزینه‌ها و تضمین انطباق با مقررات است. ITAM شامل فعالیت‌هایی مانند کشف دارایی‌ها، مدیریت چرخه عمر، ردیابی هزینه‌ها، ارزیابی استهلاک و اطمینان از رعایت مجوزهای نرم‌افزاری می‌شود. این فرآیند نه تنها کمک می‌کند تا دارایی‌ها به‌طور بهینه استفاده شوند، بلکه خطرات امنیتی و قانونی ناشی از استفاده نادرست یا غیرمجاز از دارایی‌ها را نیز کاهش می‌دهد. 18

ITSM (مدیریت خدمات فناوری اطلاعات) یا IT service management مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و فرآیندها است که به سازمان‌ها کمک می‌کند خدمات فناوری اطلاعات را به‌طور مؤثر و کارآمد مدیریت کنند. هدف اصلی ITSM ارائه خدمات با کیفیت بالا به کاربران نهایی است و این فرآیندها شامل مدیریت حوادث، مشکلات، تغییرات، و درخواست‌های خدمات می‌شود. با استفاده از چارچوب‌های مشخص مانند ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات)، سازمان‌ها می‌توانند بهترین شیوه‌ها را در ارائه خدمات و حل مشکلات به کار ببرند و اطمینان حاصل کنند که سیستم‌ها و سرویس‌ها به‌طور پایدار و بدون اختلال کار می‌کنند. ITSM همچنین به سازمان‌ها کمک می‌کند تا هزینه‌های مرتبط با فناوری اطلاعات را کنترل کنند و از منابع به‌صورت بهینه استفاده کنند. این مدیریت نه‌تنها به حل مشکلات و درخواست‌های فوری پرداخته، بلکه به پیشگیری از بروز مشکلات آینده نیز توجه دارد. با یکپارچه‌سازی ITSM با سایر فرآیندهای مدیریت فناوری اطلاعات، مانند مدیریت دارایی و موجودی، سازمان‌ها می‌توانند به بهره‌وری بیشتر و سطح بالاتری از رضایت مشتریان دست یابند. 23

پس باید فراموش نکنید که مدیریت موجودی فقط برای ردیابی تجهیزات نیست، بلکه ستون فقرات مدیریت جامع دارایی فناوری اطلاعات است. از طرفی مدیریت دارایی فناوری اطلاعات به شما کمک می‌کند از خرید تا واگذاری دارایی‌ها را به‌طور کامل پیگیری کنید، در حالی که مدیریت موجودی تضمین می‌کند که همه‌چیز در دسترس و در سطح بهینه باقی بماند. با ترکیب مدیریت موجودی و دارایی فناوری اطلاعات، از مزایای هر دو دنیا بهره‌مند شوید: ردیابی دقیق و بهینه‌سازی هزینه‌های فناوری اطلاعات!. پس اگر به دنبال بهترین روش برای مدیریت فناوری اطلاعات خود هستید، با ترکیب مدیریت موجودی و مدیریت دارایی راه‌حلی قوی برای بهره‌وری بیشتر و امنیت بالاتر ارائه خواهید داد. چطور؟ مدیریت دارایی در مقابل مدیریت موجودی یکی از بزرگترین چالش‌ها برای مدیران دارایی فناوری اطلاعات، حفظ یک رکورد دقیق از مکان و وضعیت هر دارایی متعلق به سازمان است. چرا که بخش زیادی از بودجه فناوری اطلاعات صرف خرید این دارایی‌ها می‌شود. برای پاسخ به سوالاتی ساده مانند “آن دارایی کجاست؟”، مدیران دارایی فناوری اطلاعات اغلب باید دارایی‌های دیجیتال خود را جستجو کنند، طوری که این جستجو گاهی شبیه به جستجوی سوزن در انبار کاه است. اما این انبار کاه به طور دائم در حال حرکت، رشد و گاهی اوقات به طور کامل ناپدید می‌شود. این وضعیت پویا در مدیریت دارایی‌ها، تا حد زیادی به دلیل عواملی همچون شیوه‌های ضعیف کاری کارکنان، ظهور کار ترکیبی و روندهای جدیدی مانند «دستگاه خود را بیاورید» (BYOD) ایجاد شده است. این روندها منجر به پراکندگی دارایی‌ها فراتر از مرزهای شرکت می‌شود و پیچیدگی‌های بیشتری را در فرآیند ردیابی دارایی‌ها ایجاد می‌کند. یک سیستم مدیریت موجودی و دارایی قدرتمند می‌تواند به طور مؤثر به مقابله با این چالش‌ها کمک کند و به مدیران دارایی فناوری اطلاعات امکان دهد تا به سادگی مکان و وضعیت هر دارایی را شناسایی کنند. اما این دو فرآیند چقدر مشابه یا متفاوت هستند؟ اگرچه مدیریت دارایی فناوری اطلاعات (ITAM) و مدیریت موجودی فناوری اطلاعات (ITIM) ممکن است در نگاه اول مشابه به نظر برسند، درک نقش‌های متمایز آن‌ها برای ایجاد یک سبد دارایی جامع فناوری اطلاعات ضروری است. این امر همچنین امکان ردیابی بلادرنگ دارایی‌ها و هر یک از چرخه‌های عمر آن‌ها را فراهم می‌آورد. در ادامه، به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه سیستم‌های مدیریت موجودی و دارایی، فرآیند کار را برای مدیران دارایی فناوری اطلاعات ساده‌تر می‌کنند. 31

کسب و کارها به طور فزاینده‌ای به اکوسیستم پیچیده‌ای از سیستم‌ها و خدمات متکی هستند. همانطور که آنها به دیجیتالی شدن ادامه می‌دهند، حجم کار تیم‌های فناوری اطلاعات که از این سیستم‌ها پشتیبانی می‌کنند نیز به طور پیوسته افزایش می‌یابد، به ویژه در دنیای امروز که فشار برای حل سریع و کارآمد تیکتینگ‌ها هر روز بیشتر می‌شود. در حالی که بسیاری از تیم‌های فناوری اطلاعات هنوز از صندوق‌های پستی و صفحات گسترده برای مدیریت تیکتینگ‌ها استفاده می‌کنند، تعداد زیادی از آن‌ها هنوز با نرم‌افزارهای قدیمی تیکتینگ پشتیبانی که فاقد قابلیت‌های نوین هستند، درگیرند. نرم‌افزار تیکتینگ پشتیبانی مدرن مبتنی بر هوش مصنوعی می‌تواند نحوه رسیدگی تیم‌های فناوری اطلاعات به تیکتینگ‌ها را به طور چشمگیری تغییر دهد. اما این تغییرات چگونه اتفاق می‌افتد؟ نرم‌افزار تیکتینگ پشتیبانی مدرن به عنوان منبع واحدی از حقیقت عمل می‌کند و مسائل مختلف پشتیبانی را که به میز خدمات فناوری اطلاعات گزارش می‌شود، سازمان‌دهی می‌کند. بر اساس داده‌های متمرکز تیکتینگ، تیم فناوری اطلاعات می‌تواند از قابلیت‌های پیشرفته‌ای مانند ایجاد گردش کار خودکار، تغذیه و آموزش مدل‌های پیشرفته یادگیری ماشینی و استقرار قابلیت‌های مجهز به هوش مصنوعی استفاده کند. چه شما در حال مدیریت پشتیبانی فناوری اطلاعات در یک کسب و کار کوچک باشید یا یک سازمان بزرگ، استفاده از نرم‌افزار تیکتینگ پشتیبانی مدرن با این قابلیت‌ها می‌تواند به طرز قابل توجهی حجم کار شما را کاهش دهد و بهره‌وری کلی تیم فناوری اطلاعات را بهبود بخشد. برای موفقیت در مدیریت تیکتینگ، موارد زیر حائز اهمیت هستند: عامل کلیدی توضیحات دسته‌بندی واضح تیکت‌ها باید برای اولویت‌بندی و رسیدگی بهتر دسته‌بندی شوند. اتوماتیک‌سازی استفاده از اتوماسیون برای مسیریابی و ارسال اعلان‌ها. مدیریت مؤثر SLA تعیین و نظارت بر توافق‌نامه‌های سطح سرویس برای پاسخ‌دهی به موقع. گزینه‌های خودخدمتی فراهم کردن پایگاه دانش یا سوالات متداول برای حل مسائل رایج. ابزارهای همکاری تسهیل همکاری تیم‌ها برای حل مسائل پیچیده. در ادامه چهار روش برای تحول در فرآیند مدیریت تیکتینگ پشتیبانی با استفاده از نرم‌افزار مدرن و نحوه شناسایی نرم‌افزار تیکتینگ مناسب بررسی خواهد شد. 15

یکپارچه‌سازی سیستم‌ها، ساده‌ترین راه برای افزایش سرعت و کاهش خطا. این جمله حیاتی بسیار مهم است و در دنیای فناوری اطلاعات، کارایی و سرعت در انجام وظایف روزمره برای تیم‌های IT از اهمیت بالایی برخوردار است. استفاده از ابزارهای مناسب می‌تواند به مدیران سیستم و پشتیبانی کمک کند تا فعالیت‌های روزمره را به‌طور مؤثری مدیریت کنند. و البته که سرویس دسک پلاس بعنوان هسته‌ي خدمات سازمان و ابزار ITIL طیف وسیعی از ابزارهای دیگر را با خود همراه کرده تا بلوغ فناوری اطلاعات سازمان شما را به حداکثر ممکن برساند و سهولت و ارزش و سرعت و امنیت را در یک بستر واحد ارایه کند. ادغام با سیستم‌های شخص ثالث (Third-Party Integrations) نیز یکی از مزایای عمده در ServiceDesk Plus است که قابلیت اتصال به ابزارهای دیگر را فراهم می‌آورد. این نوع ادغام‌ها به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که از سیستم‌های متنوعی همچون Microsoft Teams، JIRA، SolarWinds، و SCCM برای مدیریت بهتر درخواست‌ها و مشکلات استفاده کنند. یکپارچه‌سازی با ابزارهایی مانند Microsoft Teams، JIRA و WhatsApp، ارتباطات و همکاری تیمی را تسهیل می‌کند و اجازه می‌دهد که درخواست‌ها و مشکلات از طریق کانال‌های مختلف بدون نیاز به خروج از ServiceDesk Plus مدیریت شوند. به‌ویژه ابزارهای هوش مصنوعی مانند ChatGPT به تحلیل محتوا و پیش‌بینی اقدامات مورد نیاز کمک می‌کنند، که موجب افزایش سرعت حل مشکلات و ارتقاء تجربه کاربری می‌شود. نام محصول شرح مختصر ADManager Plus راه‌حل ساده و کاربرپسند برای مدیریت و گزارش‌دهی دایرکتوری فعال ویندوز، کمک به مدیران و تکنسین‌های پشتیبانی برای انجام فعالیت‌های روزمره. ADSelfService Plus برنامه مدیریت بازنشانی رمز عبور مبتنی بر وب و امن برای کاربران نهایی. Advanced Analytics ماژول تجزیه و تحلیل پیشرفته که به‌طور خودکار داده‌های ServiceDesk Plus را تحلیل کرده و گزارش‌های هوش تجاری برای کمک به تصمیم‌گیری بهتر ارائه می‌دهد. Endpoint Central محصولات مدیریت سیستم از راه دور که به مدیران سیستم کمک می‌کنند جنبه‌های مختلف مدیریت مانند مدیریت پچ‌ها، نصب نرم‌افزارهای تجاری و عیب‌یابی از راه دور را خودکار کنند. Mobile Device Manager Plus ابزار مدیریت دستگاه‌های موبایل که به تکنسین‌ها این امکان را می‌دهد که دستگاه‌های موبایل خود را پیکربندی، نظارت و امنیت آن‌ها را تأمین کنند. OpManager نرم‌افزار برای همگام‌سازی داده‌های دارایی شبکه با ServiceDesk Plus، که تمام اطلاعات لازم را هنگام گزارش مشکلات توسط کاربران فراهم می‌کند. Password Manager Pro راه‌حل مدیریت حساب‌های دارای امتیاز که به مدیران IT این امکان را می‌دهد تا به ماشین‌های از راه دور از درگاه ServiceDesk Plus دسترسی پیدا کنند بدون به اشتراک‌گذاری اطلاعات حساس. PAM360 یک راه‌حل جامع برای مدیریت و نظارت بر دسترسی‌های امتیازدار به دارایی‌های حیاتی سازمان و دسترسی از راه دور به حساب‌های امتیازدار بدون نیاز به ارائه دستی اطلاعات حساب. Site24x7 ابزاری برای مدیریت و حل حوادث IT که به مهندسان DevOps و مدیران IT کمک می‌کند تا از یک پنل مرکزی وظایف خود را انجام دهند. Key Manager Plus راه‌حل مدیریت گواهی‌نامه‌های SSL/TLS و کلید SSH مبتنی بر وب که به تکنسین‌ها اجازه می‌دهد تا گواهی‌نامه‌های منقضی‌شده را شناسایی و آن‌ها را تجدید و مستقر کنند. Manageengine SIEM ابزاری برای مدیریت اطلاعات و رویدادهای امنیتی (SIEM) که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا لاگ‌ها را جمع‌آوری، نظارت و مدیریت کنند و از تطابق با مقررات حسابرسی اطمینان یابند. SCCM Integration ادغام یک‌طرفه با Microsoft System Centre Configuration Manager (SCCM) که داده‌های دارایی اسکن‌شده را از SCCM به برنامه خود وارد می‌کند. SolarWinds Integration امکان وارد کردن داده‌های دارایی اسکن‌شده از SolarWinds مانند دستگاه‌های شبکه، ایستگاه‌های کاری و سرورها به برنامه. Microsoft 365 وارد کردن جزئیات اشتراک و تخصیص مجوزهای مدیریت‌شده در Microsoft 365 به ServiceDesk Plus. Microsoft Teams استفاده از Microsoft Teams برای تقویت تجربه سرویس‌دسک، ایجاد، اختصاص، مدیریت و حل درخواست‌ها از داخل Teams. […]

وقتی از “نقطه پایانی” صحبت می‌کنیم، ذهن ما اغلب به سمت دستگاه‌هایی مثل لپ‌تاپ، تلفن هوشمند، یا سرورهای فیزیکی می‌رود. اما در دنیای امروز، مرزهای این تعریف در حال تغییر است. نقطه پایانی دیگر فقط یک قطعه سخت‌افزار نیست؛ بلکه هر چیزی که با داده‌ها و خدمات دیجیتال تعامل دارد، می‌تواند نقطه پایانی باشد. مرورگرهای وب، این دروازه‌های بی‌پایان به فضای سایبری، اکنون به عنوان نقاط پایانی جدید نقش‌آفرینی می‌کنند. آن‌ها همان‌جایی هستند که داده‌ها پردازش، اطلاعات جابه‌جا و تصمیم‌ها گرفته می‌شوند؛ بی‌آنکه نیاز به سخت‌افزار اختصاصی داشته باشند. مرورگرها به زبان ساده، کامپیوترهایی درون کامپیوترهای ما هستند. با توجه به تحولات فناوری و تبدیل مرورگرها به دروازه‌های اصلی دسترسی به برنامه‌های سازمانی و خدمات نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS)، امنیت مرورگرها به یکی از موضوعات کلیدی در استراتژی‌های امنیت سایبری سازمان‌ها تبدیل شده است. مرورگرها که روز به روز بیشتر به ابزارهای حیاتی در ارتباطات و کارهای روزانه تبدیل می‌شوند، به هدفی جذاب برای حملات سایبری تبدیل شده‌اند. در این مقاله، به بررسی اهمیت ایمن‌سازی مرورگرها و راهکارهای موجود در این زمینه خواهیم پرداخت. ایمن‌سازی مرورگرها: ضرورت و چالش‌ها مرورگرها به‌عنوان ابزاری برای دسترسی به اطلاعات، ارتباطات و خدمات آنلاین، از یک سو بسیار کارآمد هستند، اما از سوی دیگر، در صورت عدم ایمن‌سازی، می‌توانند به نقطه ضعف بزرگی تبدیل شوند. تهدیدات متنوعی مانند بدافزارها، حملات فیشینگ، و ریزش داده‌ها می‌توانند از طریق مرورگرها به سیستم‌های سازمانی وارد شوند و آسیب‌های بزرگی به اطلاعات حساس وارد کنند. نقش اندپوینت سنترال در ایمن‌سازی مرورگرها اندپوینت سنترال (Endpoint Central) ابزاری است که به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که از مرورگرها در برابر تهدیدات مختلف محافظت کنند. این ابزار به‌ویژه در محیط‌های سازمانی که افزونه‌ها، دانلودها و وب‌سایت‌ها می‌توانند تهدیدات بزرگی ایجاد کنند، نقش حیاتی ایفا می‌کند. اندپوینت سنترال این امکان را فراهم می‌آورد که به راحتی دسترسی به افزونه‌ها و دانلودهای مضر برای فناوری اطلاعات محدود شده و در عین حال مرورگرها با STIG (Security Technical Implementation Guide) سازگار باشند. ویژگی‌های کلیدی ایمن‌سازی مرورگرها با Endpoint Central: جداول مقایسه ویژگی‌ها ویژگی مرورگر با اندپوینت سنترال مرورگر بدون ایمن‌سازی محدود کردن افزونه‌ها بله خیر سازگاری با STIG بله خیر محافظت از مرورگر بله خیر امنیت در برابر تهدیدات سایبری بله کم با توجه به این‌که مرورگرها به یکی از دروازه‌های اصلی دسترسی به منابع سازمانی تبدیل شده‌اند، ایمن‌سازی آن‌ها به یک ضرورت تبدیل شده است. استفاده از ابزارهایی مانند Endpoint Central به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که مرورگرهای خود را در برابر تهدیدات مختلف ایمن کرده و از آسیب‌پذیری‌های احتمالی جلوگیری کنند. ایمن‌سازی مرورگرها نه تنها امنیت داده‌ها را افزایش می‌دهد، بلکه به عملکرد صحیح و مطمئن سازمان‌ها کمک می‌کند. 11

Rugged device به دستگاه‌هایی اطلاق می‌شود که برای مقاومت در برابر شرایط محیطی سخت و استفاده در شرایط دشوار طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها معمولاً در محیط‌های صنعتی، ساختمانی، نظامی یا بیرونی که در معرض گرد و غبار، رطوبت، ضربات و دماهای شدید هستند، استفاده می‌شوند. ویژگی‌های فنی این دستگاه‌ها شامل محافظت در برابر آب و گرد و غبار (مقاومت در برابر استاندارد IP)، توانایی تحمل افتادن از ارتفاع، صفحه نمایش مقاوم به ضربه، و عمر باتری طولانی هستند. به همین دلیل، این دستگاه‌ها برای کاربرانی که در محیط‌های سخت کار می‌کنند، مانند تکنسین‌های میدان، کارکنان لجستیک، یا پرسنل نظامی، بسیار مناسب هستند. در مقایسه با دستگاه‌های معمولی، rugged devices دارای طراحی خاصی هستند که نه تنها در برابر آسیب‌های فیزیکی مقاومت دارند، بلکه از نظر نرم‌افزاری نیز می‌توانند در برابر شرایط خاص کاری، مانند تغییرات دمای شدید یا تماس با مواد شیمیایی، عملکرد مطلوب خود را حفظ کنند. 9

SaaS (Software as a Service) یک مدل ارائه خدمات نرم‌افزاری است که در آن نرم‌افزارها به‌طور آنلاین از طریق اینترنت در دسترس کاربران قرار می‌گیرند و نیازی به نصب و نگهداری نرم‌افزار بر روی دستگاه‌های محلی نیست. در این مدل، ارائه‌دهنده خدمات (مانند Google, Microsoft, Salesforce) مسئولیت میزبانی، نگهداری، به‌روزرسانی و مدیریت نرم‌افزار را بر عهده دارد. SaaS به کاربران این امکان را می‌دهد که با استفاده از مرورگر وب به نرم‌افزارهای مختلف مانند ایمیل، برنامه‌های مالی، مدیریت پروژه، ابزارهای همکاری و دیگر برنامه‌ها دسترسی پیدا کنند. مزایای این مدل شامل کاهش هزینه‌های زیرساختی، دسترسی آسان از هر مکان و دستگاه، و به‌روزرسانی خودکار نرم‌افزارها بدون نیاز به دخالت کاربر است. این مدل به ویژه برای کسب‌وکارهایی که به دنبال مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری هستند، بسیار مناسب است. 5

STIG (Security Technical Implementation Guide) یک مجموعه دستورالعمل‌های امنیتی است که توسط وزارت دفاع ایالات متحده (DoD) برای پیکربندی و تأمین امنیت سیستم‌ها و نرم‌افزارها تهیه شده است. هدف از STIG این است که اطمینان حاصل شود که تمامی سیستم‌ها و تجهیزات فناوری اطلاعات در سازمان‌ها مطابق با استانداردهای امنیتی تعیین‌شده پیکربندی شده و از تهدیدات امنیتی محافظت می‌کنند. STIG به‌طور خاص برای سیستم‌های مختلف، مانند سیستم‌عامل‌ها، سرورها، برنامه‌های کاربردی، شبکه‌ها و دستگاه‌های ذخیره‌سازی داده، راهنمایی‌های امنیتی ارائه می‌دهد. این دستورالعمل‌ها شامل تنظیمات امنیتی خاص، مانند نحوه پیکربندی فایروال‌ها، رمزگذاری داده‌ها، کنترل‌های دسترسی، و نحوه به‌روزرسانی نرم‌افزارها برای مقابله با آسیب‌پذیری‌ها هستند. استفاده از STIG در سازمان‌ها به کاهش خطرات امنیتی و بهبود سطح امنیتی سیستم‌ها کمک می‌کند و به ویژه در محیط‌های دولتی و نظامی بسیار مهم است. 17

PII (Personally Identifiable Information) به هر نوع اطلاعاتی اطلاق می‌شود که می‌تواند به شناسایی یک فرد خاص منجر شود یا با استفاده از آن اطلاعات بتوان فردی را شناسایی کرد. این اطلاعات شامل موارد مختلفی می‌شود که ممکن است به‌تنهایی یا در ترکیب با سایر داده‌ها، هویت یک فرد را فاش کند. نمونه‌هایی از PII عبارتند از: نام کامل، شماره شناسایی ملی، آدرس منزل، شماره تلفن، آدرس ایمیل، اطلاعات حساب بانکی، تاریخ تولد، و داده‌های بیومتریک (مانند اثر انگشت یا شناسه صورت). حفاظت از PII بسیار مهم است، زیرا دسترسی غیرمجاز به این اطلاعات می‌تواند منجر به سرقت هویت، کلاهبرداری مالی یا نقض حریم خصوصی فرد شود. بسیاری از قوانین و مقررات، مانند قانون GDPR در اتحادیه اروپا و HIPAA در ایالات متحده، مسئولیت‌هایی را برای حفاظت از این اطلاعات بر عهده سازمان‌ها می‌گذارند. 20

UEM (Unified Endpoint Management) یک سیستم جامع برای مدیریت و نظارت بر تمامی دستگاه‌های متصل به شبکه سازمانی است. این سیستم به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که دستگاه‌های مختلف مانند رایانه‌ها، تلفن‌های همراه، تبلت‌ها، دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT) و حتی دستگاه‌های پوشیدنی را از یک پلتفرم واحد مدیریت کنند. UEM به‌ویژه برای محیط‌های کاری مدرن که از انواع مختلف دستگاه‌ها و سیستم‌عامل‌ها استفاده می‌کنند، طراحی شده است و به کمک آن می‌توان تمامی دستگاه‌ها را با سیاست‌ها و قوانین امنیتی یکسانی اداره کرد. هدف اصلی UEM ارتقاء امنیت، کارایی و یکپارچگی دستگاه‌ها در سازمان است. از جمله ویژگی‌های این سیستم می‌توان به قابلیت اعمال سیاست‌های امنیتی برای محافظت از داده‌ها، امکان به‌روزرسانی نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌ها، و نظارت مداوم بر سلامت دستگاه‌ها اشاره کرد. این سیستم کمک می‌کند تا سازمان‌ها بتوانند به راحتی دستگاه‌های مختلف را از یک پلتفرم واحد مدیریت کرده و مشکلات را در کوتاه‌ترین زمان شناسایی و حل کنند. UEM همچنین از نظر مدیریتی موجب کاهش پیچیدگی‌ها و هزینه‌های مربوط به IT در سازمان‌ها می‌شود. 30

HIPAA یا (Health Insurance Portability and Accountability Act) (قانون حمل‌ونقل و پاسخگویی بیمه سلامت) یک قانون فدرال ایالات متحده است که در سال 1996 تصویب شد و هدف اصلی آن حفاظت از اطلاعات سلامت افراد و بهبود کارایی سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی است. این قانون شامل دو بخش اصلی است: قواعد حفظ حریم خصوصی که بر حفاظت از اطلاعات پزشکی قابل شناسایی (PHI) تمرکز دارد، و قواعد امنیتی که الزامات امنیتی برای حفاظت از داده‌های دیجیتال را تعیین می‌کند. HIPAA سازمان‌ها را ملزم به اجرای سیاست‌ها، کنترل‌ها و فرآیندهایی برای محافظت از اطلاعات بیماران در برابر دسترسی‌های غیرمجاز، افشا یا سوءاستفاده می‌کند. این شامل رمزنگاری داده‌ها، آموزش کارکنان، و نظارت بر دسترسی به اطلاعات است. 15

“C-suite” به مجموعه‌ای از مدیران ارشد یک سازمان اشاره دارد که بالاترین رده‌های اجرایی را در اختیار دارند. این اصطلاح از حرف “C” در ابتدای عنوان‌های شغلی این افراد گرفته شده است، مانند: – CEO (Chief Executive Officer): مدیرعامل– CFO (Chief Financial Officer): مدیر مالی– COO (Chief Operating Officer): مدیر عملیاتی– CTO (Chief Technology Officer): مدیر فناوری اطلاعات– CIO (Chief Information Officer): مدیر ارشد اطلاعات این افراد مسئول تصمیم‌گیری‌های کلیدی و استراتژیک در سازمان هستند و معمولاً نقش‌های مدیریتی و نظارتی بالایی دارند. “C-suite” همچنین به تیم یا گروهی از این مدیران اشاره دارد که در روند برنامه‌ریزی و هدایت کلی سازمان نقش دارند.همکاری، تعامل و حمایت پایدار این نقش‌های کلیدی برای پیشبرد موفق چارچوب ITIL یک ضرورت است!www.MedaNet.ir 69

SIEM چیست؟ اطلاعات امنیتی و مدیریت رویداد (SIEM) یک راه حل پیشرفته امنیت سایبری است که برای جمع آوری و همبستگی مرکزی داده های امنیتی از منابع مختلف در شبکه شما طراحی شده است. SIEM نقش مهمی در محافظت در برابر حملات سایبری پیچیده و اطمینان از انطباق دارد. گارتنر® اصطلاح SIEM را در سال 2005 برای رسیدگی به ضرورت نظارت متمرکز بر امنیت معرفی کرد. امروزه، راه حل های SIEM طیف گسترده ای از الزامات امنیتی سازمانی، از جمله تشخیص و انطباق تهدیدات پیشرفته را برآورده می کند. آنها همچنین قابلیت های مدیریت عملیاتی مانند مدیریت حوادث، گزارش دهی و داشبوردهای تجزیه و تحلیل امنیتی را ارائه می دهند. چرا SIEM؟ متخصصان امنیتی معمولاً در جمع‌آوری داده‌های امنیتی از برنامه‌ها و دستگاه‌های مختلف در سراسر شبکه با چالش‌هایی روبرو هستند. آن‌ها غالباً فاقد دید جامع از وضعیت امنیتی خود هستند، که برای شناسایی و پاسخ‌دهی سریع به تهدیدات سایبری، ارزیابی اثرات حملات و بهبود وضعیت امنیتی شبکه بسیار ضروری است. برخلاف راه‌حل‌های امنیتی سنتی که به عملکردهای خاص متمرکز هستند، سیستم‌های SIEM یک پلتفرم امنیتی قابل تنظیم فراهم می‌کنند که دیدی جامع از محیط‌های داخلی و ابری ارائه می‌دهد. این ابزارها به‌طور چشمگیری توانایی شناسایی تهدیدات را در زمان واقعی افزایش می‌دهند، مدیریت انطباق را تسهیل می‌کنند و در نهایت امنیت شبکه را تقویت می‌کنند. با ادغام هوش مصنوعی (AI)، این ابزارها فرآیندهای اصلاحی را خودکار کرده، پیش‌بینی حرکات بعدی مهاجمان را ممکن می‌سازند و بار کاری تحلیلگران امنیتی را کاهش می‌دهند. آن‌ها بینش‌های عملی را برای مقابله مؤثر با تهدیدات فراهم کرده و تیم‌های امنیتی را در مقابله با تکنیک‌های خصمانه توانمند می‌سازند. ابزارهای برتر SIEM- مشاهده جدول مقایسه “با ManageEngine Log360، ما توانستیم یک حمله را 20 برابر سریعتر شناسایی و اصلاح کنیم.” – ادوارد مک گرینور، مهندس SOC، یک MSSP SIEM چگونه کار می کند؟ اساسی‌ترین عملکرد هر ابزار SIEM، جمع‌آوری نقاط داده امنیتی، به‌ویژه گزارش‌ها و رویدادها، در یک مکان متمرکز است. در صورت انتخاب یک راه‌حل SIEM پیش‌فرض، داده‌ها در یک سرور میزبانی می‌شوند و سپس برای بازیابی آسان‌تر در یک دستگاه ذخیره‌سازی ثانویه بایگانی می‌شوند. در صورتی که راه‌حل SIEM مبتنی بر ابر انتخاب شود، داده‌ها در فضای ابری محیط فروشنده ذخیره خواهند شد. تجمیع متمرکز داده‌های گزارش، نقطه قوت اصلی هر راه‌حل SIEM است زیرا دیدی جامع از وضعیت شبکه برای تحلیلگران امنیتی فراهم می‌کند و فرآیند تجزیه و تحلیل پزشکی قانونی را تسهیل می‌کند. دومین عملکرد اصلی راه‌حل SIEM، تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده و ارائه بینش‌های عملی است. این تجزیه و تحلیل از تکنیک‌های مختلفی نظیر همبستگی، تحلیل رفتار و تجسم روند استفاده می‌کند. همبستگی بلادرنگ، به تحلیلگران این امکان را می‌دهد که چندین رویداد به ظاهر نامرتبط را با هم پیوند دهند و الگوهایی را برای تشخیص مؤثر تهدید شناسایی کنند، که یکی از وظایف اصلی هر ابزار SIEM است. تحلیل رفتار، که معمولاً با کمک یادگیری ماشینی یا هوش مصنوعی انجام می‌شود، به شناسایی الگوهای طبیعی رفتار کاربر و نهادها کمک کرده و با تشخیص ناهنجاری‌ها، دقت تشخیص تهدید را افزایش می‌دهد. ابزارهای SIEM معمولاً قوانین تشخیص استاتیک را با مدل‌های ناهنجاری ترکیب می‌کنند تا تهدیدات را با دقت بالا شناسایی کنند. شکل 1: راه حل های SIEM چگونه کار می کنند. علاوه بر این، راه حل های SIEM از نظارت امنیتی مستمر برای مدیریت تغییر و موارد استفاده نظارت بر فعالیت کاربر پشتیبانی می کنند، که برای اکثر الزامات انطباق ضروری است. با بایگانی داده های گزارش، تجزیه و تحلیل پزشکی قانونی و ویژگی های نظارت بر امنیتی، اتخاذ راه حل SIEM به یک جزء حیاتی از هر سفر انطباق تبدیل می شود. 53

تجزیه و تحلیل رفتار کاربر و موجودیت (UEBA) یا تشخیص ناهنجاری، یک تکنیک امنیت سایبری است که از الگوریتم های یادگیری ماشین (ML) برای شناسایی فعالیت های غیرعادی کاربران، میزبان ها و سایر موجودیت ها در یک شبکه استفاده می کند. برای تشخیص ناهنجاری ها، UEBA ابتدا در مورد رفتار مورد انتظار همه کاربران و نهادهای موجود در یک شبکه یاد می گیرد و پایه ای از فعالیت های منظم را برای هر یک از آنها ایجاد می کند. هر فعالیتی که از این خط پایه منحرف شود به عنوان یک ناهنجاری علامت گذاری می شود. راه حل های UEBA با کسب تجربه بیشتر موثرتر می شوند. 30

تجزیه و تحلیل رفتار کاربر و موجودیت (UEBA) یا تشخیص ناهنجاری که اختصار (User and Entity Behavior Analytics) هست یک تکنیک امنیت سایبری است که از الگوریتم‌های یادگیری ماشین (ML) برای شناسایی فعالیت‌های غیرعادی کاربران، میزبان‌ها و سایر موجودیت‌ها در یک شبکه استفاده می‌کند. در دنیای امروز، سازمان‌ها به شدت تحت تأثیر تهدیدات امنیتی سایبری قرار دارند و استفاده از سیستم‌های UEBA (User and Entity Behavior Analytics) برای شناسایی رفتارهای مشکوک و محافظت از منابع اطلاعاتی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. اما پیش از پیاده‌سازی UEBA، سازمان‌ها باید به چندین سوال اساسی پاسخ دهند تا از اثربخشی این سیستم‌ها اطمینان حاصل کنند: پاسخ به این پرسش‌ها می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا مطمئن شوند که سیستم‌های UEBA به درستی پیاده‌سازی شده‌اند و از آن‌ها به‌طور مؤثر در مقابل تهدیدات استفاده می‌شود برای تشخیص ناهنجاری‌ها، UEBA ابتدا در مورد رفتار مورد انتظار همه کاربران و نهادهای موجود در یک شبکه یاد می‌گیرد و پایه‌ای از فعالیت‌های منظم را برای هر یک از آنها ایجاد می‌کند. هر فعالیتی که از این خط پایه منحرف شود به عنوان یک ناهنجاری علامت‌گذاری می‌شود. راه‌حل‌های UEBA با کسب تجربه بیشتر مؤثرتر می‌شوند. برای درک اینکه چگونه UEBA یک نمایه رفتاری برای هر کاربر ایجاد می‌کند، بیایید مثالی را مرور کنیم و بفهمیم که ابتدا انسان‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند. فرض کنید جان، یک کارآموز بازاریابی تازه استخدام‌شده است. در اولین روز کارش، نگهبان امنیتی او را به عنوان فردی جدید می‌شناسد و توجه زیادی می‌کند تا اطمینان حاصل شود که تمام مدارک او بررسی می‌شود. نگهبان همچنین زمان ورود و خروج جان از مرکز را ردیابی می‌کند. او برای چند روز فعالیت جان را زیر نظر دارد و با الگوی زمانی مورد انتظار او آشنا می‌شود — ورود در ساعت 10 صبح و خروج در ساعت 6 بعد از ظهر. هر گونه انحراف از این، مانند ورود جان در ساعت 5 صبح، سوءظن نگهبان را برمی‌انگیزد. به این ترتیب انسان یک ناهنجاری را تشخیص می‌دهد. به طور مشابه، الگوریتم ML در یک راه‌حل SIEM یکپارچه UEBA، داده‌های گزارش را برای ایجاد الگوها در شبکه شما نظارت می‌کند. به عنوان مثال، زمان ورود و خروج کاربر و اقدامات آنها در دستگاه‌های خاص، راه‌حل SIEM را در مورد فعالیت‌هایی که از آن کاربر انتظار می‌رود، مطلع می‌سازد. هنگامی که موتور UEBA فعالیت‌ها را برای چند روز نظارت می‌کند، رفتار مورد انتظار کاربر، از جمله هرگونه انحراف از آن را می‌داند. امتیاز ریسک کاربر برای نشان دادن شدت تهدید افزایش می‌یابد و راه‌حل SIEM یک هشدار را برای تحلیلگران امنیتی علامت‌گذاری می‌کند. اما اگر یک انسان می‌تواند این کار را انجام دهد، چرا به UEBA نیاز داریم؟ زیرا از نظر انسانی امکان‌پذیر نیست که تیم امنیتی شما به طور مداوم رفتار هزاران کارمندی را که در سازمان شما کار می‌کنند مشاهده و تجزیه و تحلیل کند. بنابراین UEBA کمک می‌کند تا گزارش‌هایی در مورد فعالیت‌های غیرعادی در بخش‌های مختلف شبکه ایجاد کرده و بلافاصله اقدامات مناسب انجام دهید. UEBA چه نوع ناهنجاری‌هایی را می‌تواند شناسایی کند؟ UEBA ناهنجاری‌های مرتبط با زمان، تعداد و الگو را شناسایی می‌کند. بیایید نگاهی به معنای هر یک از این‌ها بیندازیم. 93

سیستم‌های مدیریت اطلاعات و رویدادهای امنیتی (Security Information and Event Management – SIEM) ابزاری جامع برای تحلیل، شناسایی تهدیدات، و نظارت بر امنیت سازمانی به شمار می‌آیند. این سیستم‌ها از طریق جمع‌آوری، تحلیل و مدیریت داده‌های امنیتی و لاگ‌های رخدادهای شبکه و سیستم‌های مختلف، به شناسایی تهدیدات امنیتی و تسهیل پاسخگویی به حوادث امنیتی کمک می‌کنند. اگر سمت محصولات ManageEngine آمدید و از Splunk استفاده نمی‌کنید دو محصول مشابه در این شرکت هست که ابهام برای برخی سازمان‌ها بوجود آورده. در این مطلب مدانت به بررسی دقیق SIEM با تمرکز بر دو محصول از ManageEngine یعنی EventLog Analyzer و Log360 می‌پردازد. 1. مفهوم SIEM و اهمیت آن SIEM یک پلتفرم جامع برای جمع‌آوری و مدیریت اطلاعات و رخدادهای امنیتی است. این سیستم‌ها با تحلیل داده‌ها از منابع مختلف و شناسایی الگوهای مشکوک و تهدیدات، امنیت شبکه و سیستم‌های سازمانی را تضمین می‌کنند. از کاربردهای اصلی SIEM می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 2. معرفی EventLog Analyzer EventLog Analyzer یک راه‌حل SIEM ساده و مؤثر از ManageEngine است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا لاگ‌ها و رخدادهای سیستم‌های خود را مدیریت و تحلیل کنند. این ابزار برای سازمان‌های کوچک و متوسط مناسب بوده و شامل قابلیت‌های کلیدی زیر است: 3. معرفی Log360 Log360 یک پلتفرم جامع SIEM با تمرکز بر مدیریت لاگ‌ها و تحلیل رخدادهای امنیتی است که برای سازمان‌های بزرگ‌تر طراحی شده است. Log360 در واقع ترکیبی از قابلیت‌های EventLog Analyzer و AD360 است و امکانات پیشرفته‌تری در حوزه امنیت و مدیریت لاگ‌ها ارائه می‌دهد: ویژگی EventLog Analyzer Log360 هدف ابزار متمرکز بر مانیتورینگ لاگ‌ها و مدیریت رخدادها پلتفرم جامع برای مدیریت لاگ، SIEM، و امنیت IT قابلیت‌های اصلی جمع‌آوری، تحلیل و مدیریت لاگ‌های رخداد شامل تمامی ویژگی‌های EventLog Analyzer به‌علاوه قابلیت‌های امنیتی پیشرفته SIEM در سطح ابتدایی SIEM ارائه می‌دهد راه‌حل جامع SIEM با تمرکز بیشتر بر امنیت مدیریت دستگاه‌ها امکان مانیتورینگ و مدیریت لاگ‌ها برای دستگاه‌های مختلف شبکه امکان مانیتورینگ کامل دستگاه‌ها و ادغام با سایر محصولات ManageEngine مانند EventLog AnalyzerADAudit PlusM365 Manager PlusLog360 UEBAExchange Reporter PlusADManager PlusCloud Security Plus آنالیز تهدیدات آنالیز رفتار لاگ‌ها و تشخیص فعالیت‌های مشکوک قابلیت‌های پیشرفته‌تر آنالیز تهدیدات و مدیریت پاسخگویی به تهدیدات گزارش‌دهی گزارش‌های جامع امنیتی و تطابقی گزارش‌دهی کامل‌تر با تطابق استانداردهای امنیتی (مانند GDPR، HIPAA) یکپارچه‌سازی به صورت مستقل و محدود امکان یکپارچه‌سازی با AD، CASB، و سایر ماژول‌های امنیتی کاربرد برای سازمان‌ها مناسب برای سازمان‌های کوچک تا متوسط مناسب برای سازمان‌های بزرگ و نیازمند نظارت و امنیت پیشرفته 24

مهم نیست کسب وکار شما چقدر کوچک است و چقدر بزرگ؛ واقعاً اهمیتی ندارد چند نفر پرسنل دارید.مهم این است بعنوان مالک یک کسب‌وکار چقدر دید مدیریتی دارید و مهم این است چه خدمتی ارایه می‌کنید؟ و بلوغ ارایه‌ی خدمات تجارت شما چقدر است؟این یعنی پیاده‌سازی ITIL به گستردگی سازمان شما وابسته نیست، بلکه به میزان بلوغ بستگی دارد. حتی اگر سازمان شما کوچک باشد و تعداد کمی کارمند داشته باشد، برای افزایش سبد فروش، رضایتمندی و بهبود ارایه‌ی خدمات و محصولات می‌توانید از اصول و تمرینات ITIL بهره‌مند شوید.  با توجه به سطح بلوغ و نیازهای سازمان، می‌توانید فرآیندهای مناسب را به‌صورت مرحله‌ای و متناسب با امکانات و ساختار خود پیاده‌سازی کنید. ITIL به شما کمک می‌کند تا با بهینه‌سازی فرآیندها و ارتقای کیفیت خدمات، به بهبود مدیریت فناوری اطلاعات در هر مقیاسی بپردازید. در دنیای امروز، سازمان‌ها برای موفقیت به مدیریت خدمات فناوری اطلاعات (ITSM) نیاز دارند. چارچوب ITIL یکی از بهترین روش‌ها برای دستیابی به این هدف است. اما آیا پیاده‌سازی ITIL تنها مختص سازمان‌های بزرگ و پیچیده است؟ این سؤال بسیاری از مدیران سازمان‌های کوچک است که شاید با تصور این‌که پیاده‌سازی ITIL نیاز به منابع گسترده و تیم‌های بزرگ دارد، از آن اجتناب کنند. اما حقیقت این است که حتی در سازمان‌های کوچک، ITIL می‌تواند تفاوت‌های بزرگی ایجاد کند. ITIL چیست و چرا اهمیت دارد؟ ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) چارچوبی مدیریتی ارائه می‌دهد که به سازمان‌ها کمک می‌کند خدمات فناوری اطلاعات خود را بهینه کنند و کیفیت و کارایی این خدمات را بهبود بخشند. این چارچوب، مجموعه‌ای از بهترین شیوه‌ها برای مدیریت فرآیندها، خدمات و منابع فناوری اطلاعات را در اختیار مدیران قرار می‌دهد. ITIL تلاش می‌کند نیازهای کسب‌وکار را با خدمات فناوری اطلاعات تطبیق دهد تا از این طریق، هزینه‌ها کاهش یابند و بهره‌وری افزایش یابد. وقتی می‌گوییم سازمان کوچک یعنی چند پرسنل؟ استاندارد، سازمان کوچک را به سازمانی با کمتر از ۵۰ پرسنل تعریف می‌کند؛ با این‌حال، بسیاری از کسب‌وکارها با تعداد انگشت‌شماری از کارکنان خدمات گسترده‌ای ارائه می‌دهند. برای مثال، تلگرام با تنها ۳۰ نفر از کارکنان، توانسته است به یکی از بزرگترین پیام‌رسان‌های جهان تبدیل شود. بر این اساس بازه‌ی یک کسب و کار بسیار کوچک از دو نفر تا ۱۰ نفر تواند باشد نظیر استارتاپ‌ها و.. این جدول، سازمان‌ها را بر اساس تعداد پرسنل مقایسه می‌کند. نوع سازمان تعداد پرسنل ویژگی‌ها نیاز به فرآیندهای ITIL سازمان‌های بسیار کوچک کمتر از ۱۰ نفر استارت‌آپ‌های نوپا، خلاق و نوآور، منابع محدود، عملیات سریع و انعطاف‌پذیر نیاز به فرآیندهای ساده و پایه‌ای ITIL مانند مدیریت حوادث و پایگاه دانش، برای نظم‌دهی به عملیات و رشد سریع پیاده‌سازی فرآیندهای پایه‌ای و کم‌هزینه مانند مدیریت حوادث و درخواست‌ها و پایگاه دانش سازمان‌های کوچک ۱۱ تا ۵۰ نفر تیم‌های کوچک، منابع محدود، فرآیندهای ساده‌تر و مدیریت مستقیم پیاده‌سازی فرآیندهای پایه‌ای و کم‌هزینه مانند مدیریت حوادث و درخواست‌ها و پایگاه دانش سازمان‌های متوسط ۵۱ تا ۲۰۰ نفر ساختار سازمانی پیچیده‌تر، نیاز به مدیریت تیم‌ها و منابع بیشتر پیاده‌سازی فرآیندهای جامع‌تر مانند مدیریت تغییرات، مشکل، دارایی سازمان‌های بزرگ بیش از ۲۰۰ نفر چندین دپارتمان و تیم، پیچیدگی بالا در مدیریت خدمات و منابع پیاده‌سازی فرآیندهای کامل ITIL به‌طور جامع برای بهینه‌سازی کارایی و کیفیت خدمات سازمان‌های بسیار بزرگ بیش از ۱۰۰۰ نفر ساختار سازمانی بسیار پیچیده با دپارتمان‌های متعدد و نیاز به مدیریت گسترده استفاده از تمامی فرآیندهای ITIL برای مدیریت سازمان به‌طور یکپارچه و مقیاس‌پذیر پس مهم‌تر از تعداد پرسنل، بلوغ یک کسب‌وکار است. 46

تبلیغات به یکی از مؤثرترین ابزارها برای جذب مشتری تبدیل شده، اما بسیاری از مشتریان نسبت به تبلیغات پرتکرار بی‌اعتمادند. آگهی‌های تبلیغاتی به دلیل تکرار بیش از حد و محتوای اغراق‌آمیز، گاهی نتوانسته‌اند تاثیرگذاری لازم را داشته باشند. از طرفی، استراتژی «فروش با آگاهی دادن» روشی نوین و مؤثر است که نه تنها مشتریان را جذب می‌کند بلکه باعث ایجاد حس اعتماد و پایبندی به برند می‌شود. در این مطلب مفصل مدانت به تفاوت‌های کلیدی بین آگاهی دادن و آگهی دادن در فروش پرداخته است. آگاهی چیست؟ آگاهی به این معناست که اطلاعاتی مفید، دقیق و ارزشمند در اختیار مشتریان قرار گیرد تا بتوانند تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری داشته باشند. در این روش، به جای تشویق به خرید فوری، سعی می‌شود تا مشتری به طور کامل با محصول، مزایا و چگونگی رفع نیازهایش آشنا شود. هدف این است که مشتری با اطمینان از انتخاب خود، به یک مشتری وفادار تبدیل شود. چرا آگاهی دادن به جای آگهی دادن؟ 38

واحد فروش، دخل هر سازمان است. محلی برای وارد کردن درآمدهای ناشی از فروش محصول یا خدمت. اکثر سازمان‌ها سراغ CRM می‌روند. اما اگر از ITIL استفاده کنند چطور می‌شود؟ همانطور که پیش‌تر گفتیم هر سازمانی از مجموعه واحدهای خدماتی تشکیل شده که پیاده‌سازی چارچوب ITIL بعنوان مرجع ارزشمند و Best Practice در ارایه خدمات هر کدام از واحدهای فناوری اطلاعات، منابع انسانی، خدمات پس از فروش می‌تواند بسیار اثربخش باشد. واحد فروش نیز از این حیث جدا نیست! پیاده‌سازی چارچوب ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) در واحد فروش می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا فرآیندهای فروش را به‌طور کارآمدتری مدیریت کنند و تجربه مشتریان را بهبود ببخشند. ITIL با ارائه بهترین تمرینات و فرآیندهایی برای مدیریت خدمات، می‌تواند به تیم‌های فروش کمک کند تا خدمات مرتبط با مشتریان را به‌صورت سازمان‌یافته، به موقع و با کیفیت بالاتر ارائه دهند. این چارچوب به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا فرآیندهای فروش خود را به‌طور بهینه‌تر انجام داده و کارایی تیم‌های فروش را بالا ببرند. در دنیای رقابتی امروز، جلب رضایت مشتری و پاسخگویی به نیازهای آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ITIL، با فرآیندهای استانداردش مانند مدیریت درخواست‌های مشتری، مدیریت حادثه، مدیریت تغییر و مدیریت سطح خدمات، می‌تواند در بهبود مدیریت ارتباطات با مشتریان، رفع مشکلات به‌موقع، و ارائه خدمات سریع‌تر به واحد فروش کمک کند. پیاده‌سازی این چارچوب در واحد فروش نه تنها باعث بهبود فرآیندهای داخلی می‌شود، بلکه می‌تواند منجر به ارتقای رضایت مشتری و تسهیل تعاملات میان تیم‌های مختلف سازمان گردد. همچنین، استفاده از ITIL در واحد فروش می‌تواند به ایجاد یک زیرساخت منظم و یکپارچه کمک کند که از طریق آن فروشندگان و تیم‌های پشتیبانی به راحتی به اطلاعات و منابع ضروری دسترسی پیدا کنند. به این ترتیب، پیاده‌سازی ITIL در واحد فروش نه تنها به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند، بلکه به بهبود تجربه مشتری و رشد پایدار سازمان نیز منجر خواهد شد.  مزایای پیاده‌سازی ITIL در واحد فروش 90

در کنار فناوری اطلاعات و واحد منابع انسانی، پیاده‌سازی ITIL در واحد خدمات پس از فروش نیز مزایای بیشماری را برای این واحد کلیدی رقم می‌زند. در عصر رقابت شدید و افزایش انتظارات مشتریان، واحد “خدمات پس از فروش” یکی از حیاتی‌ترین بخش‌های هر سازمان به حساب می‌آید. کیفیت خدماتی که پس از فروش به مشتریان ارائه می‌شود، می‌تواند به شکل قابل توجهی در ایجاد وفاداری مشتریان و افزایش اعتبار برند مؤثر باشد. استفاده از چارچوب ITIL (Information Technology Infrastructure Library) در خدمات پس از فروش می‌تواند بهبود فرآیندها و افزایش کارایی را به همراه داشته باشد. اما چرا ITIL برای این واحد ضروری است؟ پاسخ در توانمندی این چارچوب برای ارتقاء کیفیت خدمات، سرعت بخشیدن به حل مشکلات مشتریان و افزایش رضایت آنها نهفته است. اهمیت ITIL برای واحد خدمات پس از فروش چالش‌های عدم استفاده از ITIL در خدمات پس از فروش عدم استفاده از ITIL در واحد خدمات پس از فروش می‌تواند به مشکلات زیر منجر شود: 93

در بخشی از مدیریت خدمات سازمانی ESM، مدیریت خدمات منابع انسانی نهفته است. منابع انسانی از دپارتمان‌های حساس و حیاتی سازمان‌هاست و ITIL به افراد و استعدادها توجه خاصی دارد زیرا اعتقاد دارد که منابع انسانی، قلب هر سازمانی هستند و موفقیت سازمان به طور مستقیم به توانمندی‌ها و رضایت کارکنان وابسته است. این چارچوب با تأکید بر فرآیندهای مدیریت خدمات، به شناسایی و بهبود نیازهای کارکنان و ایجاد محیطی حمایتی و انگیزشی می‌پردازد. به کمک ITIL، سازمان‌ها می‌توانند با بهره‌گیری از بهترین شیوه‌ها، استعدادهای موجود را شناسایی کنند، آموزش‌های لازم را ارائه دهند و از تجربیات و دانش آن‌ها به‌صورت مؤثری استفاده کنند. این رویکرد نه‌تنها به بهبود کارایی و کیفیت خدمات منجر می‌شود، بلکه احساس تعلق و تعهد را در کارکنان تقویت کرده و زمینه‌ساز پیشرفت و نوآوری در سازمان می‌شود. مزایای مدیریت خدمات سازمانی را بخوانید. در دنیای پیچیده و پرشتاب امروز، سازمان‌ها بیش از هر زمان دیگری نیازمند بهینه‌سازی فرآیندهای خود هستند. به ویژه در حوزه منابع انسانی، جایی که مدیریت صحیح کارکنان و فرآیندهای مرتبط با آن می‌تواند تأثیر عمیقی بر کارایی و موفقیت کلی سازمان داشته باشد. با توجه به این نیازها، چارچوب ITIL (Information Technology Infrastructure Library) به عنوان یک راهکار کلیدی در مدیریت خدمات فناوری اطلاعات به وجود آمده است. اما چرا منابع انسانی به ITIL نیاز دارد؟ پاسخ در توانایی این چارچوب برای ارتقاء کیفیت خدمات، افزایش کارایی و تسهیل تعاملات درون‌سازمانی نهفته است. اهمیت ITIL برای منابع انسانی به‌طور کلی، ITIL به منابع انسانی کمک می‌کند تا به یک واحد استراتژیک تبدیل شود که نه تنها در مدیریت کارکنان بلکه در پیشبرد اهداف کلی سازمان نیز نقش مؤثری ایفا می‌کند. در عصر دیجیتال، استفاده از XaaS (Everything as a Service) نیز به عنوان یک رویکرد مدرن در فناوری اطلاعات می‌تواند به بهینه‌سازی خدمات منابع انسانی کمک کند و این امکان را فراهم آورد که به سادگی و به‌طور مداوم به نیازهای متغیر کارکنان پاسخ داده شود. پیاده‌سازی چارچوب ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) در واحد منابع انسانی (HR) می‌تواند مزایای فراوانی را برای سازمان‌ها به همراه داشته باشد. اگرچه ITIL عمدتاً در بخش فناوری اطلاعات (IT) به‌کار می‌رود، اما اصول و فرآیندهای آن قابلیت انعطاف‌پذیری بالایی دارند و می‌توانند برای بهبود خدمات و کارایی در واحدهای دیگر از جمله منابع انسانی نیز مورد استفاده قرار گیرند. و مدیریت خدمات سازمانی را می‌توانند با سرویس دسک رقم بزنند. 127

 سازمان‌ها به دلیل وابستگی به فناوری و داده‌ها، نیازمند برنامه‌ریزی مؤثری برای مدیریت بحران و بازیابی از حوادث غیرمنتظره هستند. دو مفهوم کلیدی در این زمینه وجود دارد که به مدیریت ریسک و بازیابی اطلاعات کمک می‌کند: RTO (Recovery Time Objective) و RPO (Recovery Point Objective). در این مطلب جذاب و مفصل، مدانت به تشریح این دو مفهوم، اهمیت آن‌ها و نحوه تعیین آن‌ها خواهد پرداخت. در جدول زیر، اطلاعات مربوط به RTO و RPO به همراه عوامل مؤثر، اهمیت، و نحوه تعیین آن‌ها به‌طور خلاصه ارائه شده است: موضوع RTO (هدف زمان بازیابی) RPO (هدف نقطه بازیابی) تعریف حداکثر زمان قابل قبول برای بازگشت به عملیات عادی پس از یک حادثه. حداکثر زمان قابل قبول برای از دست دادن داده‌ها پس از یک حادثه. عوامل مؤثر 1. نوع کسب‌وکار2. تأثیرات مالی3. تجربه‌های قبلی 1. نوع داده‌ها2. هزینه‌های ذخیره‌سازی3. نیازهای قانونی اهمیت 1. تعیین استراتژی‌های بازیابی2. مدیریت هزینه‌ها3. بهبود تصمیم‌گیری 1. تعیین استراتژی‌های بازیابی2. مدیریت هزینه‌ها3. بهبود تصمیم‌گیری نحوه تعیین 1. تحلیل تأثیر بر کسب‌وکار (BIA)2. تعیین اولویت‌ها3. تست و به‌روزرسانی 1. تحلیل تأثیر بر کسب‌وکار (BIA)2. تعیین اولویت‌ها3. تست و به‌روزرسانی توضیحات بیشتر: RTO و RPO دو مفهوم کلیدی در مدیریت بحران و بازیابی اطلاعات هستند که تعیین آن‌ها می‌تواند به سازمان‌ها در حفظ عملکرد و کاهش خسارات ناشی از حوادث کمک کند. با درک عمیق از این مفاهیم و اجرای برنامه‌های مؤثر، سازمان‌ها می‌توانند به حداکثر کارایی در مواجهه با بحران‌ها دست یابند. در زیر یک جدول نمونه برای سناریوهای واقعی حوادث فناوری، شامل جزئیات مربوط به RTO و RPO، آمده است: سناریو شرح حادثه تأثیرات RTO RPO اقدامات بازیابی خرابی سرور سرور اصلی به دلیل نقص سخت‌افزاری از کار افتاده است. از دست رفتن دسترسی به برنامه‌ها و داده‌ها. 4 ساعت 1 ساعت استفاده از پشتیبان‌گیری ابری برای بازیابی داده‌ها و استفاده از سرور پشتیبان. حمله سایبری حمله DDOS باعث از کار افتادن وب‌سایت شرکت شده است. از دست رفتن مشتریان و آسیب به اعتبار برند. 2 ساعت 30 دقیقه استفاده از راهکارهای امنیتی و فایروال برای جلوگیری از حملات و راه‌اندازی مجدد وب‌سایت. آتش‌سوزی در مرکز داده آتش‌سوزی منجر به آسیب به تجهیزات و از دست رفتن داده‌ها می‌شود. از بین رفتن تمام سیستم‌های IT و داده‌ها. 24 ساعت 6 ساعت استفاده از سایت پشتیبان برای بازیابی سیستم‌ها و اطلاعات، و ارزیابی آسیب. قطع برق قطع برق ناگهانی در ساختمان منجر به خاموشی سیستم‌ها می‌شود. از دست رفتن دسترسی به سیستم‌ها و داده‌ها. 1 ساعت 15 دقیقه استفاده از منبع تغذیه بدون وقفه (UPS) و بررسی سیستم‌ها بعد از بازگشت برق. خطای انسانی یک کاربر به‌طور تصادفی داده‌های حیاتی را حذف می‌کند. از دست رفتن داده‌های مهم و نیاز به بازیابی. 3 ساعت 1 ساعت بازیابی داده‌ها از پشتیبان‌گیری‌های منظم و آموزش کارکنان برای جلوگیری از خطا. توضیحات: این جدول می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا در مورد حوادث فناوری و نحوه مدیریت آن‌ها برنامه‌ریزی بهتری داشته باشند. 204

تحلیل تأثیر کسب‌وکار (Business Impact Analysis یا BIA) یک ابزار مهم در مدیریت ریسک و تداوم کسب‌وکار است که به شناسایی و ارزیابی اثرات احتمالی وقایع غیرمنتظره یا اختلالات بر عملکرد سازمان می‌پردازد. هدف اصلی BIA مشخص کردن فرآیندها و منابع حیاتی است که برای ادامه فعالیت‌های سازمان ضروری هستند و تعیین تأثیرات اختلال در این فرآیندها بر عملیات و منابع مالی کسب‌وکار. این تحلیل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا برنامه‌ریزی مناسبی برای مقابله با بحران‌ها و حفظ تداوم عملیات خود در شرایط بحرانی داشته باشند. یک تولیدکننده‌ی بزرگ قطعات خودرو قصد دارد از BIA برای آمادگی در برابر بحران‌ها و اختلالات احتمالی بهره ببرد. این شرکت به منظور اطمینان از تداوم عملیات حیاتی خود، بدنبال بهترین نتیجه است شرکت فوق با هدف تولید و تحویل قطعات کلیدی خودرو به چندین خودروساز بزرگ فعالیت می‌کند. برای اطمینان از دسترسی‌پذیری و کیفیت محصولات در صورت بروز اختلالات، تیم تداوم کسب‌وکار این شرکت اقدام به تحلیل تأثیر کسب‌وکار (BIA) کرده است. در این تحلیل، فرآیندهای حیاتی شناسایی شده و تأثیر اختلالات احتمالی در هر فرآیند ارزیابی شده است. همچنین نیازهای بازیابی و زمان‌های RTO و RPO برای هر فرآیند مهم تعیین شده‌اند. جدول شناسایی فرآیندهای حیاتی کسب‌وکار نام فرآیند شرح فرآیند اهمیت فرآیند تولید قطعات اصلی خودرو تولید قطعات مهم نظیر پیستون، میل‌لنگ، سیلندر حیاتی – تأثیر مستقیم بر تولید خودرو تأمین مواد اولیه تأمین فولاد، آلومینیوم و سایر مواد اولیه حیاتی – وابستگی بالا به مواد اولیه کنترل کیفیت بررسی کیفیت قطعات قبل از تحویل به مشتری حیاتی – تضمین کیفیت و اعتبار برند حمل‌ونقل و لجستیک ارسال قطعات به مشتریان مهم – تأثیر مستقیم بر رضایت مشتری مدیریت فناوری اطلاعات (IT) پشتیبانی از سیستم‌های تولید و موجودی حیاتی – وابستگی به سیستم‌های دیجیتال جدول ارزیابی تأثیرات احتمالی نام فرآیند اثر اختلال (مالی) اثر اختلال (غیرمالی) سطح تأثیر تولید قطعات اصلی خودرو زیان مالی بالا به دلیل توقف تولید کاهش اعتبار شرکت در صورت تأخیر در تحویل بسیار بالا تأمین مواد اولیه هزینه‌های اضافی برای تأمین اضطراری تأخیر در تولید، اختلال در برنامه تحویل بالا کنترل کیفیت کاهش کیفیت، زیان مالی از قطعات معیوب نارضایتی مشتریان، تأثیر بر شهرت برند بسیار بالا حمل‌ونقل و لجستیک هزینه‌های اضافی برای حمل‌ونقل اضطراری تأخیر در تحویل قطعات، کاهش رضایت مشتریان متوسط مدیریت فناوری اطلاعات (IT) زیان مالی به دلیل توقف سیستم‌های دیجیتال اختلال در برنامه‌های تولید و موجودی بالا جدول تعیین نیازهای بازیابی و زمان‌های بازگشت به حالت عادی (RTO و RPO) نام فرآیند RTO (حداکثر زمان بازیابی) RPO (حداکثر از دست رفتن داده‌ها) استراتژی بازیابی تولید قطعات اصلی خودرو 4 ساعت 30 دقیقه استفاده از موجودی انبار و تولید سریع تأمین مواد اولیه 8 ساعت 1 ساعت ایجاد قرارداد با تأمین‌کنندگان جایگزین کنترل کیفیت 2 ساعت 15 دقیقه استفاده از سیستم‌های جایگزین کنترل کیفیت حمل‌ونقل و لجستیک 12 ساعت 2 ساعت همکاری با شرکت‌های حمل‌ونقل جایگزین مدیریت فناوری اطلاعات (IT) 1 ساعت 10 دقیقه راه‌اندازی سیستم‌های پشتیبان و بکاپ‌ها این شرکت با استفاده از BIA توانسته است فرآیندهای حیاتی خود را شناسایی کند و برای هر کدام، برنامه‌های بازیابی و استراتژی‌های کاهش ریسک را تعیین نماید. این تحلیل کمک می‌کند تا در مواقع بحران، عملیات مهم بدون وقفه ادامه یابد و تأثیرات مالی و غیرمالی به حداقل برسد. تحلیل تأثیر کسب‌وکار (Business Impact Analysis یا BIA) یک ابزار مهم در مدیریت ریسک و تداوم کسب‌وکار است که به شناسایی و ارزیابی اثرات احتمالی وقایع غیرمنتظره یا اختلالات بر عملکرد سازمان می‌پردازد. هدف اصلی BIA مشخص کردن فرآیندها و منابع حیاتی است که برای ادامه فعالیت‌های سازمان ضروری هستند و تعیین تأثیرات اختلال در این فرآیندها بر عملیات و منابع مالی کسب‌وکار. این تحلیل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا برنامه‌ریزی مناسبی برای مقابله با […]

ManageEngine’s Endpoint Central یک برنامه مبتنی بر وب برای مدیریت و اداره دسکتاپ‌ها است. این برنامه به مدیران این امکان را می‌دهد که به‌طور مؤثر کامپیوترها را از یک نقطه مرکزی مدیریت کنند. ویژگی‌هایی مانند نصب نرم‌افزار، مدیریت پچ، نصب سرویس‌پک، مدیریت دارایی، استقرار سیستم‌عامل، کنترل از راه دور، پیکربندی‌ها، ابزارهای سیستمی، گزارش‌های Active Directory و گزارش‌های ورود کاربر را شامل می‌شود. معماری این سند در مورد معماری LAN توضیحات زیر را ارائه می‌دهد: اجزاء معماری LAN Endpoint Central شامل اجزای زیر است: این بخش شامل اطلاعات مفصل درباره اجزای معماری Endpoint Central است. به شکل 1: معماری LAN Endpoint Central مراجعه کنید. سرور سرور Endpoint Central در محل مشتری قرار دارد، به‌عنوان مثال، دفتر مرکزی مشتری. این سرور امکان انجام وظایف مختلف مدیریت دسکتاپ را فراهم می‌کند تا به مدیران کمک کند کامپیوترها را به‌طور مؤثر در شبکه شرکت مدیریت کنند. برخی از وظایف شامل موارد زیر است: توصیه می‌شود که سرور Endpoint Central هرگز خاموش نشود و به‌طور مداوم روشن باشد تا بتواند وظایف مختلف مدیریت دسکتاپ را به‌صورت روزانه انجام دهد. تمام وظایف مدیریت دسکتاپ می‌توانند از طریق کنسول محصول انجام شوند. عامل Agent عامل Endpoint Central یک برنامه نرم‌افزاری سبک است که در کامپیوترهایی که با استفاده از Endpoint Central مدیریت می‌شوند، نصب می‌شود. این عامل به‌صورت خودکار در کامپیوترهای موجود در یک شبکه محلی (LAN) نصب می‌شود و به انجام وظایف مختلفی که در سرور Endpoint Central آغاز می‌شود، کمک می‌کند. به‌عنوان مثال، اگر بخواهید یک برنامه نرم‌افزاری را از یک کامپیوتر در شبکه خود حذف کنید، می‌توانید تنظیمات لازم را برای این کار در سرور Endpoint Central انجام دهید. عامل این تنظیمات را تکثیر کرده و اطمینان حاصل می‌کند که وظیفه به‌طور مؤثر انجام شود. عامل همچنین وضعیت پیکربندی‌های مستقر شده را به سرور Endpoint Central به‌روزرسانی می‌کند. این عامل به‌طور دوره‌ای به سرور Endpoint Central برای دریافت دستورالعمل‌های مربوط به وظایف مراجعه می‌کند و آنها را انجام می‌دهد. عامل در زمان‌های زیر با سرور تماس می‌گیرد: پیکربندی‌های خاص کاربر: پیکربندی‌های خاص کامپیوتر: پایگاه داده پچ پایگاه داده پچ یک پورتال در وب‌سایت ManageEngine است. این پایگاه جدیدترین پایگاه داده آسیب‌پذیری را که پس از آزمایش پچ‌ها منتشر شده است، میزبانی می‌کند. سرور Endpoint Central به‌طور دوره‌ای این اطلاعات را همگام‌سازی کرده و کامپیوترهای موجود در شبکه را اسکن می‌کند تا مشخص کند کدام پچ‌ها از دست رفته‌اند. پچ‌های از دست رفته در کامپیوترهایی که به آنها نیاز دارند نصب می‌شوند. ارتباط بین سرور Endpoint Central و پایگاه داده پچ می‌تواند از طریق یک سرور پروکسی یا از طریق یک اتصال مستقیم به اینترنت انجام شود. پچ‌های لازم از وب‌سایت‌های مربوطه تأمین و قبل از استقرار در کامپیوترهای موجود در شبکه در سرور Endpoint Central ذخیره می‌شوند. عامل‌ها پچ‌های لازم را از سرور Endpoint Central کپی می‌کنند. کنسول وب کنسول وب محصول، نقطه مرکزی است که از آنجا یک مدیر می‌تواند تمام وظایف مربوط به مدیریت دسکتاپ را مدیریت کند. این کنسول از هر جایی قابل دسترسی است، به‌عنوان مثال، می‌توان از طریق یک شبکه محلی (LAN)، شبکه گسترده (WAN) و از خانه با استفاده از اینترنت یا VPN به آن دسترسی پیدا کرد. برای دسترسی به کنسول وب نیازی به نصب کلاینت‌های جداگانه نیست. Active Directory در یک تنظیمات مبتنی بر دامنه Active Directory، سرور Endpoint Central اطلاعات را از Active Directory جمع‌آوری می‌کند تا گزارش‌های مربوط به موارد زیر را تولید کند: این امکان را برای مدیران فراهم می‌کند که به تمام اطلاعات ذخیره‌شده توسط Active Directory دسترسی داشته باشند. خدمات اطلاع‌رسانی شخص ثالث خدمات اطلاع‌رسانی شخص ثالث، پلتفرم‌هایی هستند که توانایی‌های اطلاع‌رسانی و پیام‌رسانی را به نمایندگی از برنامه‌ها یا خدمات دیگر ارائه می‌دهند. در زمینه Endpoint Central، آنها به‌عنوان واسطه‌هایی […]

مایکروسافت می‌خواست از Slack جا نماند.این غول فناوری ابتدا با عرضه‌ی Lync به مصاف ارتباطات ویدیویی آمد و کمی بعدی Skype را عرضه کرد.بااین‌که مایکروسافت می‌توانست محصول شرکت Slack که در این حوزه رهبر بود را بخرد ولی منصرف شد و بجای آن با ادغام Lync و Skype for Business محصول جدیدی عرضه کرد بنام Microsoft Teams.چرا و چطور؟ با پیشرفت فناوری و نیاز به ارتباطات مؤثرتر در دنیای کسب‌وکار، مایکروسافت در سال‌های اخیر تغییرات عمده‌ای را در خدمات ارتباطی خود ایجاد کرده است. اولین قدم در ارتباطات ارایه سرویس Lync بود که بعدها بازنشسته شد و به Skype عرضه شد و سپس از ادغام این دو Teams ارایه شد. این تغییرات شامل انتقال از Lync به Skype for Business و سپس به Microsoft Teams است. 1. Lync: آغاز یک دوره جدید Lync، که در سال 2010 معرفی شد، به عنوان یک ابزار ارتباطی برای سازمان‌ها طراحی شده بود. این پلتفرم امکاناتی از جمله پیام‌رسانی فوری، تماس‌های ویدیویی و کنفرانس‌های آنلاین را فراهم می‌کرد. لزوم یکپارچگی و کارایی بیشتر در ارتباطات باعث شد تا مایکروسافت به فکر تغییر و توسعه این پلتفرم باشد. با پایان پشتیبانی از Lync یا EOS در سال 2015 بود و در نهایت این سرویس به Skype for Business تغییر نام داد. 2. Skype for Business: ترکیبی از Lync و Skype Skype for Business، که در سال 2015 به بازار عرضه شد، ترکیبی از ویژگی‌های Lync و Skype بود. این پلتفرم به کاربران امکان می‌داد تا با استفاده از امکانات پیشرفته‌تر مانند کنفرانس‌های ویدیویی و ادغام با مجموعه Office 365، ارتباطات موثرتری را برقرار کنند. با این حال، Skype for Business Online در تاریخ 31 ژوئیه 2021 پشتیبانی خود را متوقف کرد. نسخه‌های محلی آن نیز به تدریج به پایان عمر خود نزدیک شدند، به‌طوری که پشتیبانی از Server 2016 در اکتبر 2020 و Server 2019 تا سال 2024 ادامه خواهد داشت. 3. Microsoft Teams: آینده ارتباطات Microsoft Teams در سال 2017 به عنوان یک پلتفرم همکاری و ارتباطات معرفی شد که به شدت بر روی نیازهای مدرن دنیای کار تمرکز داشت. این پلتفرم امکاناتی نظیر چت، ویدیو، مدیریت پروژه و ادغام با Office 365 را ارائه می‌دهد. به دلیل ماهیت ابری این سرویس، Microsoft Teams بدون تاریخ پایان مشخصی برای پشتیبانی طراحی شده است و به‌طور مداوم ویژگی‌های جدیدی به آن افزوده می‌شود. در جدول زیر مقایسه Lync، Skype for Business و Microsoft Teams به همراه زمان پایان پشتیبانی ارائه شده: ویژگی Lync Skype for Business Microsoft Teams معرفی ابزار ارتباطی اولیه برای کسب‌وکار ترکیبی از Lync و Skype پلتفرم یکپارچه همکاری و ارتباطات قابلیت‌ها پیام‌رسانی فوری، تماس‌های ویدیویی کنفرانس ویدیویی، ادغام با Office 365 چت، ویدیو، مدیریت پروژه، ادغام با Office 365 تاریخ عرضه 2010 2015 2017 تاریخ پایان پشتیبانی 2015 31 ژوئیه 2021 (Online) (سرویس ابری) نسخه محلی دارد. Server 2016 (پایان پشتیبانی در 2020) Server 2019 (پشتیبانی تا 2024) انتقال از Lync به Microsoft Teams نشان‌دهنده تحولی در خدمات ارتباطی مایکروسافت و پاسخ به نیازهای روزافزون سازمان‌ها برای ارتباطات مؤثر و یکپارچه است. این تغییرات نه‌تنها به بهبود کارایی در ارتباطات کمک کرده، بلکه زمینه را برای همکاری‌های بهتر در محیط‌های کاری مدرن فراهم کرده است. اگر از ابزار مدیریت خدمات سرویس دسک پلاس ServiceDesk Plus استفاده می‌کنید براحتی می‌توانید آن را با Microsoft Teams یکپارچه کنید. از طریق این یکپارچگی، کاربران می‌توانند درخواست‌های خدمات خود را مشاهده کنند، درخواست‌های منتظر تأیید را بررسی کنند و با تکنسین‌های مرکز پشتیبانی چت کنند و همه در حساب کاربری Teams خود مدیریت نمایند. 40

تحول دیجیتال (Digital Transformation) به فرایند یکپارچه‌سازی فناوری‌های دیجیتال در تمامی ابعاد کسب و کارها اشاره دارد. این مفهوم فراتر از صرفاً استفاده از فناوری‌های نوین است و به تغییرات عمیق در فرهنگ، فرآیندها و مدل‌های کسب و کار مرتبط می‌شود. هدف اصلی تحول دیجیتال افزایش کارایی و بهبود تجربه مشتریان است. این فرآیند شامل استفاده از ابزارهایی مانند هوش مصنوعی، داده‌کاوی، و اینترنت اشیاء (IoT) می‌شود. همچنین، تحول دیجیتال به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به تغییرات سریع بازار واکنش نشان دهند و در رقابت پیشرو باشند. این تحولات نیاز به تغییر در ذهنیت و فرهنگ سازمانی دارند تا کارکنان بتوانند با فناوری‌های جدید سازگار شوند. در نهایت، تحول دیجیتال به ایجاد مدل‌های کسب و کار نوآورانه و افزایش رضایت مشتریان منجر می‌شود. 47

تحول دیجیتال: راهی به سوی بهبود کارایی و رضایت مشتری است! در دنیای امروز، تحول دیجیتال یا Digital transformation به یک اولویت اساسی برای سازمان‌ها تبدیل شده است. یکی از روش‌های مؤثر برای دستیابی به این هدف، بهره‌گیری از چارچوب ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) است. ITIL به سازمان‌ها کمک می‌کند تا خدمات IT را به‌طور مؤثر مدیریت کرده و با تغییرات سریع محیط کسب‌وکار سازگار شوند.  رابطه ITIL با تحول دیجیتال ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) و تحول دیجیتال به‌طور عمیق با یکدیگر مرتبط هستند. در دنیای مدرن، جایی که سازمان‌ها به دنبال بهینه‌سازی خدمات و افزایش کارایی هستند، ITIL به عنوان یک چارچوب استاندارد برای مدیریت خدمات IT، نقش حیاتی در تحول دیجیتال ایفا می‌کند. ITIL4 به‌عنوان جدیدترین نسخه از چارچوب ITIL، به‌طور خاص به چالش‌ها و نیازهای تحول دیجیتال پاسخ می‌دهد. این نسخه نه‌تنها بر مدیریت خدمات IT تأکید دارد، بلکه به‌دنبال بهینه‌سازی فرآیندها و فراهم کردن ارزش واقعی برای سازمان‌ها در دوران دیجیتال است. در ادامه، به بررسی مفهوم تحول دیجیتال در ITIL4 و ویژگی‌های کلیدی آن پرداخته می‌شود. 1. چارچوبی جامع برای تحول دیجیتال ITIL4 با ارائه یک چارچوب جامع، به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با تحولات سریع دنیای دیجیتال سازگار شوند. این چارچوب شامل فرآیندها، شیوه‌ها، و دستورالعمل‌هایی است که به بهبود کارایی، افزایش رضایت مشتری و مدیریت تغییرات کمک می‌کند. 2. مدل خدمات مدل خدمات در ITIL4 به‌عنوان محور اصلی تحول دیجیتال عمل می‌کند. این مدل شامل مجموعه‌ای از خدمات است که بر اساس نیازهای مشتری طراحی شده و هدف آن ایجاد ارزش برای مشتریان و سازمان است. تحول دیجیتال به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که خدمات جدیدی را ارائه دهند و خدمات موجود را بهبود بخشند. 3. اصول هدایت‌گر ITIL4 شامل هفت اصل هدایت‌گر است که می‌توانند به سازمان‌ها در فرآیند تحول دیجیتال کمک کنند: 4. پشتیبانی از نوآوری ITIL4 به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به‌طور مداوم در جستجوی نوآوری باشند. این نوآوری می‌تواند شامل معرفی خدمات جدید، بهبود خدمات موجود و استفاده از فناوری‌های جدید برای بهینه‌سازی فرآیندها باشد. 5. یکپارچگی با چارچوب‌های دیگر ITIL4 به‌عنوان یک چارچوب منعطف، قابلیت یکپارچگی با سایر چارچوب‌ها و متدولوژی‌ها مانند Agile، DevOps و Lean را دارد. این یکپارچگی به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که از بهترین شیوه‌های هر یک از این رویکردها بهره‌برداری کنند و به تحول دیجیتال خود سرعت بخشند. در ادامه به بررسی این رابطه می‌پردازیم: 165

سیستم مدیریت پیکربندی (Configuration Management System یا CMS) مجموعه‌ای از ابزارها و فرآیندها است که به مدیریت و کنترل تغییرات در سیستم‌ها و زیرساخت‌های فناوری اطلاعات کمک می‌کند. هدف اصلی CMS اطمینان از یکپارچگی و ثبات سیستم‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری از طریق مستندسازی و کنترل تغییرات است. CMS شامل شناسایی، ثبت و پیگیری اجزای مختلف سیستم‌ها، از جمله نرم‌افزار، سخت‌افزار و مستندات مربوطه می‌شود. CMS همچنین به بهبود همکاری میان تیم‌ها، افزایش شفافیت در فرآیندها و کاهش خطرات ناشی از تغییرات ناخواسته کمک می‌کند. با استفاده از CMS، سازمان‌ها می‌توانند به سرعت به تغییرات و مشکلات پاسخ دهند و از کارایی بالای سیستم‌های خود اطمینان حاصل کنند. به‌طور کلی، CMS ابزاری حیاتی برای حفظ کنترل و اطمینان از کیفیت در فرآیندهای فناوری اطلاعات به شمار می‌آید. 58

تحلیل تأثیر کسب‌وکار (Business Impact Analysis یا BIA) فرآیندی است که به شناسایی و ارزیابی تأثیرات احتمالی وقایع غیرمنتظره یا اختلالات بر عملکرد کسب‌وکار می‌پردازد. هدف اصلی BIA تعیین این است که کدام فرآیندها و منابع حیاتی برای ادامه فعالیت‌های سازمان ضروری هستند و چه آسیب‌هایی می‌توانند ناشی از اختلالات در این فرآیندها به وجود آید. در طول این تحلیل، سازمان‌ها به شناسایی اولویت‌های تجاری و زمان‌های بحرانی برای هر فرآیند می‌پردازند. BIA همچنین به شناسایی خطرات و تهدیدات بالقوه، از جمله حوادث طبیعی، حملات سایبری یا نقص‌های فناوری اطلاعات کمک می‌کند. این فرآیند می‌تواند شامل جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه با ذینفعان، و تجزیه و تحلیل نتایج به‌دست‌آمده باشد. در نهایت، BIA به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که برنامه‌های بازیابی و مدیریت بحران مؤثری را طراحی کرده و آمادگی خود را برای مقابله با حوادث غیرمنتظره افزایش دهند. 48

درخواست برای تغییر (Request for Change یا RFC) یک سند رسمی است که برای پیشنهاد، مستندسازی و ارزیابی تغییرات در یک سیستم، پروژه یا فرآیند مورد استفاده قرار می‌گیرد. RFC معمولاً در محیط‌های مدیریت تغییر، مانند IT و پروژه‌های نرم‌افزاری، به کار می‌رود. هدف اصلی یک RFC شناسایی و مستندسازی جزئیات تغییر پیشنهادی، شامل دلایل نیاز به تغییر، تأثیر آن بر سیستم موجود و منابع لازم برای اجرای آن است. این درخواست باید شامل اطلاعاتی درباره مهلت‌های زمانی، خطرات ممکن و معیارهای موفقیت باشد. پس از ارائه RFC، معمولاً تیم‌های مربوطه آن را ارزیابی کرده و تصمیم می‌گیرند که آیا تغییر باید اجرا شود یا خیر. این فرآیند به سازمان‌ها کمک می‌کند تا تغییرات را به‌طور مؤثری مدیریت کنند و از ایجاد اختلالات غیرضروری جلوگیری نمایند. به‌طور کلی، RFC ابزاری مهم برای کنترل و بهبود مدیریت تغییر در سازمان‌ها به شمار می‌آید. 135

بازنگری پس از پیاده‌سازی (Post-Implementation Review یا PIR) فرآیندی است که بعد از تکمیل یک پروژه یا پیاده‌سازی یک سیستم جدید انجام می‌شود. هدف اصلی PIR ارزیابی عملکرد پروژه و تعیین میزان دستیابی به اهداف و انتظارات تعیین‌شده است. این فرآیند شامل جمع‌آوری بازخورد از ذینفعان، بررسی چالش‌ها و موفقیت‌ها، و شناسایی نقاط قوت و ضعف پروژه است. PIR به تیم‌های پروژه کمک می‌کند تا از تجربیات گذشته یاد بگیرند و در پروژه‌های آینده بهبودهایی ایجاد کنند. همچنین، این بررسی می‌تواند به شفاف‌سازی هزینه‌ها و منافع حاصل از پروژه، افزایش مسئولیت‌پذیری و بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری کمک کند. در نهایت، PIR به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، استراتژی‌ها و برنامه‌های آتی خود را تنظیم کنند. 40

تصور کنید در یک شرکت خدماتی درخواست پشتیبانی داده‌اید و منتظرید تا تیم فنی مشکل شما را برطرف کند. تماس‌های مکرر و عدم اطلاع از وضعیت درخواست باعث سردرگمی و نارضایتی‌تان شده است. حالا اگر یک سیستم هوشمند “پیگیری درخواست” وجود داشته باشد، شما می‌توانید به‌سادگی درخواست خود را ثبت کنید، به‌صورت آنلاین وضعیت آن را مشاهده کنید و از زمان تقریبی حل مشکل آگاه شوید. این سیستم، فرآیند پشتیبانی را سریع‌تر می‌کند و تجربه‌ی کاربری بهتری را برای مشتریان و تیم پشتیبانی فراهم می‌کند. در دنیای امروز، جایی که ارتباطات با سرعت نور در حال تغییر است، سیستم تیکتینگ به عنوان پلی بین سازمان‌ها و مشتریان عمل می‌کند. این ابزار کارآمد، نه تنها به حل مشکلات کمک می‌کند، بلکه تجربه مشتری را بهبود بخشیده و تعاملات را تسهیل می‌کند. با ورود به عصر دیجیتال، سیستم تیکتینگ نه‌تنها یک ضرورت، بلکه یک فرصت است تا سازمان‌ها با ارائه خدمات بهتر و سریع‌تر، وفاداری مشتریان را به‌دست آورند. پس بیایید دنیای تیکتینگ را کشف کنیم و ببینیم چگونه این سیستم می‌تواند مانند یک جادوگر، مشکلات را به راه‌حل‌های مناسب تبدیل کند و هر درخواست را به یک فرصت برای بهبود خدمات بدل سازد! سیستم تیکتینگ ابزاری حیاتی برای مدیریت درخواست‌ها و مشکلات مشتریان در سازمان‌هاست. این سیستم به سازمان‌ها کمک می‌کند تا از روندهای خدمات مشتری به‌طور مؤثرتر پیروی کنند و به بهبود تجربه مشتری و کارایی داخلی بپردازند. تعریف سیستم تیکتینگ سیستم تیکتینگ به نرم‌افزاری اطلاق می‌شود که امکان ثبت، پیگیری و مدیریت درخواست‌ها، شکایات و مسائل مشتریان را فراهم می‌آورد. این سیستم به‌طور معمول شامل یک پنل کاربری برای مشتریان و یک پنل مدیریتی برای کارکنان پشتیبانی است. مزایای سیستم تیکتینگ انواع سیستم‌های تیکتینگ چالش‌ها و مشکلات سیستم تیکتینگ ابزار مؤثری برای بهبود مدیریت خدمات مشتریان و ارتقای کارایی سازمان‌ها است. با پیاده‌سازی صحیح این سیستم و آموزش مناسب کارکنان، سازمان‌ها می‌توانند به بهبود تجربه مشتری و افزایش رضایت آن‌ها دست یابند. به همین دلیل، سرمایه‌گذاری در یک سیستم تیکتینگ مناسب و با کیفیت می‌تواند به عنوان یک استراتژی کلیدی در موفقیت بلندمدت هر سازمانی در نظر گرفته شود. در زیر جدولی از امکانات معمول سیستم‌های تیکتینگ ارائه شده است: امکان توضیحات ثبت تیکت کاربران می‌توانند درخواست‌ها و مشکلات خود را به‌راحتی ثبت کنند. مدیریت تیکت‌ها امکان مشاهده، ویرایش و پیگیری وضعیت تیکت‌ها برای کارکنان پشتیبانی. سیستم اولویت‌بندی تیکت‌ها بر اساس شدت و اولویت‌بندی می‌شوند تا مسائل بحرانی سریع‌تر حل شوند. پاسخ‌های خودکار ارسال پاسخ‌های خودکار به کاربران پس از ثبت تیکت، برای تأیید دریافت درخواست. گزارش‌گیری و تحلیل ارائه گزارش‌های تحلیلی درباره عملکرد سیستم، زمان پاسخ‌دهی، و روند درخواست‌ها. پشتیبانی چندکاناله امکان دریافت تیکت از کانال‌های مختلف مثل ایمیل، وب‌سایت، و شبکه‌های اجتماعی. جستجوی پیشرفته امکان جستجوی سریع تیکت‌ها بر اساس فیلترهای مختلف مانند تاریخ، وضعیت، و اولویت. تخصیص تیکت امکان تخصیص تیکت‌ها به اعضای خاص تیم بر اساس تخصص یا بار کاری. پاسخ‌دهی سریع امکان ذخیره پاسخ‌های متداول برای پاسخ‌دهی سریع‌تر به سوالات رایج. نظرسنجی پس از بستن تیکت ارسال نظرسنجی به مشتریان برای ارزیابی کیفیت خدمات پس از بسته شدن تیکت. تکمیل خودکار امکان پر کردن خودکار برخی فیلدها بر اساس اطلاعات قبلی مشتری برای تسهیل فرآیند ثبت تیکت. یکپارچگی با CRM امکان یکپارچگی با سیستم‌های مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) برای بهبود تعاملات و اطلاعات مشتری. دسترسی موبایل امکان دسترسی به سیستم از طریق دستگاه‌های موبایل برای مدیریت تیکت‌ها در هر زمان و مکان. آرشیو و ذخیره‌سازی ذخیره و بایگانی تیکت‌ها برای بررسی و استفاده‌های آتی. مدیریت SLA پیگیری و مدیریت توافق‌نامه‌های سطح خدمات (SLA) برای اطمینان از رعایت زمان‌های پاسخ‌دهی و حل مشکلات. این امکانات می‌توانند بسته به نوع سیستم تیکتینگ و نیازهای سازمان متفاوت باشند، اما به‌طور کلی این ویژگی‌ها به بهبود عملکرد […]

مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) Customer Relationship Management به مجموعه‌ای از استراتژی‌ها، فناوری‌ها و فرآیندها اشاره دارد که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا تعاملات و روابط خود را با مشتریان بهبود بخشند. هدف اصلی CRM جمع‌آوری و تحلیل داده‌های مربوط به مشتریان، از جمله اطلاعات تماس، تاریخچه خرید و رفتارهای خرید آنها است. این سیستم به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا ارتباطات شخصی‌تری با مشتریان برقرار کنند، نیازها و انتظارات آنها را بهتر درک کنند و تجربه مشتری را بهبود دهند. ابزارهای CRM معمولاً شامل نرم‌افزارهایی هستند که به تیم‌های فروش، خدمات مشتری و بازاریابی کمک می‌کنند تا به اطلاعات دسترسی داشته باشند و فعالیت‌های خود را مدیریت کنند. از مزایای CRM می‌توان به افزایش وفاداری مشتری، بهبود رضایت مشتری و افزایش فروش اشاره کرد. در نهایت، CRM به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که روابط قوی‌تری با مشتریان خود برقرار کنند و به رشد پایدار دست یابند. 45

مدیریت روابط با کسب‌وکار یا Business Relationship Manager (BRM) به فرآیندهای مدیریت و بهبود تعاملات و روابط سازمان‌ها با شرکای تجاری و مشتریان بیزینسی اشاره دارد. BRM به ایجاد و حفظ روابط مثبت با مشتریان کلیدی و شرکای استراتژیک تمرکز دارد. این رویکرد به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا نیازها و انتظارات مشتریان را شناسایی کرده و با ارائه خدمات و محصولات مناسب، رضایت آنها را افزایش دهند. از جمله ابزارهای BRM می‌توان به تجزیه و تحلیل داده‌های مشتری، ارتباطات منظم و استراتژی‌های مشارکتی اشاره کرد. این مدیریت به کسب‌وکارها امکان می‌دهد تا با درک بهتر از نیازهای مشتریان، تصمیمات بهتری بگیرند و در نهایت منجر به افزایش فروش و بهبود وفاداری مشتری شود. در نتیجه، BRM نه تنها به تقویت روابط موجود کمک می‌کند، بلکه به شناسایی فرصت‌های جدید برای همکاری و رشد نیز منجر می‌شود. 65

موفقیت سریع یا Quick Win در چارچوب ITIL4 یکی از ابزارهای استراتژیک برای تحقق نتایج ملموس و بهبودهای سریع در فرآیندهای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات (ITSM) است. این راهکار به‌ویژه در شرایطی که سازمان‌ها با محدودیت منابع و زمان مواجه هستند، می‌تواند تحولی مثبت و قابل‌توجه ایجاد کند. در این مطلب، مدانت به معرفی، اهمیت، نحوه پیاده‌سازی موفقیت‌های سریع در ITIL4 و ارائه مثال‌ها و جداول مربوطه می‌پردازد. تعریف موفقیت سریع در ITIL4 در ITIL4، موفقیت سریع به معنای شناسایی و اجرای تغییرات کوچک اما مؤثری است که در مدت زمان کوتاه، نتایجی ملموس و قابل توجه به همراه داشته باشند. این اقدامات به نحوی طراحی شده‌اند که بدون نیاز به سرمایه‌گذاری‌های کلان یا تغییرات بنیادین، کیفیت خدمات و رضایت مشتری را بهبود بخشند. اهمیت موفقیت سریع در ITIL4 موفقیت‌های سریع برای تیم‌ها و سازمان‌ها ارزش زیادی دارند. این موفقیت‌ها: گام‌های پیاده‌سازی موفقیت سریع در ITIL4 برای پیاده‌سازی موفقیت‌های سریع در چارچوب ITIL4، می‌توان گام‌های زیر را دنبال کرد: گام شرح 1. شناسایی نیازها بررسی نیازهای فعلی سازمان و شناسایی فرآیندهایی که در کوتاه‌ترین زمان می‌توانند بهبود یابند. 2. اولویت‌بندی تمرکز بر فعالیت‌هایی که بیشترین بازدهی را در کوتاه‌ترین زمان خواهند داشت. 3. برنامه‌ریزی تهیه برنامه‌ کوتاه‌مدت برای اقدامات سریع و اطمینان از قابلیت اجرا و ارزیابی آن‌ها. 4. اجرا پیاده‌سازی تغییرات موردنظر و نظارت بر اجرای صحیح آن‌ها. 5. ارزیابی و بازخورد بررسی نتایج حاصل و دریافت بازخورد از ذی‌نفعان برای بهبود و اصلاح اقدامات بعدی. 6. گسترش موفقیت‌ها تبدیل تجربیات موفق اولیه به برنامه‌های بلندمدت و استراتژیک برای کل سازمان. 165

موفقیت سریع یا Quick Win در چارچوب ITIL4 یک راهکار کلیدی برای ایجاد نتایج ملموس و بهبودهای سریع در فرآیندهای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات است. در ITIL4، موفقیت سریع به معنای شناسایی و اجرای تغییرات کوچک و قابل دسترس است که در زمان کوتاهی منجر به نتایج مثبت می‌شوند. این اقدامات سریع باعث افزایش انگیزه تیم و بهبود موقت وضعیت سازمان در راستای اهداف بلندمدت می‌گردند. پیاده‌سازی کامل یک سیستم مدیریت خدمات می‌تواند زمان‌بر باشد؛ اما موفقیت‌های سریع به تیم‌ها این امکان را می‌دهد تا نتایج مثبت و تغییرات قابل لمس را حتی در مراحل ابتدایی فرآیند ببینند. این رویکرد، نه‌تنها به کسب رضایت ذی‌نفعان کمک می‌کند، بلکه باعث جذب حمایت بیشتر برای پروژه‌های بزرگ‌تر نیز می‌شود. 138

علاوه مجموعه‌ای از فلش‌کارت‌های آموزشی بنام چیستان، مجموعه‌ آموزش مدیران فناوری اطلاعات، و همچنین ۳۴ تمرین ITIL4، درک اصطلاحات مرتبط با این تمرینات نیز موضوع مهمی است. موفقیت سازمان‌ها به مهارت و توانایی آن‌ها در مدیریت پروژه‌ها و خدمات بستگی دارد. بویژه در حوزه فناوری اطلاعات، چارچوب ITIL4 به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین رویکردها در مدیریت خدمات IT شناخته می‌شود. هر اصطلاح، نمایانگر یک مفهوم عمیق و پیچیده است که به بهبود کارایی، افزایش رضایت مشتری و بهینه‌سازی فرآیندها کمک می‌کند. از «ضمانت» و «نیازهای ضمانت» گرفته تا «مدیریت ریسک» و «پورتفوی خدمات»، هر کدام از این اصطلاحات می‌تواند به شما کمک کند تا نه تنها عملکرد سازمان خود را بهبود ببخشید، بلکه ارتباط مؤثرتری با ذینفعان و مشتریان برقرار کنید. درباره چرایی دانستن این اصطلاحات می‌توان گفت که درک درست آن‌ها به شما این امکان را می‌دهد تا در هر جلسه، گفت‌وگو یا ارائه‌ای به صورت دقیق و مؤثر مشارکت کنید. این دانش نه تنها اعتماد به نفس شما را افزایش می‌دهد، بلکه به شما کمک می‌کند تا در تصمیم‌گیری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها با اطمینان بیشتری عمل کنید. بنابراین، آشنایی با اصطلاحات ITIL4 سرمایه‌گذاری ارزشمندی برای هر حرفه‌ای در حوزه مدیریت خدمات IT به شمار می‌آید. مدانت مجموعه‌ی کاملی از Glossary & definitions اصطلاحات و تعاریف مرتبط با ITIL4 را در جدولی منطبق با سند Axelos عرضه کرده که بشرح زیر است… عنوان فارسی عنوان انگلیسی تعریف اصطلاح معیارهای پذیرش Acceptance Criteria فهرستی از حداقل الزامات که یک خدمت یا مؤلفه خدمت که باید برآورده کند تا برای ذینفعان کلیدی قابل قبول باشد. چابک Agile اصطلاحی کلی برای مجموعه‌ای از چارچوب‌ها و تکنیک‌ها که به تیم‌ها و افراد این امکان را می‌دهد که به روشی کار کنند که با همکاری، اولویت‌بندی، تحویل تدریجی و زمان‌بندی مشخص می‌شود. چندین روش خاص (یا چارچوب) مانند اسکرام، لین و کانبان بعنوان چابک طبقه‌بندی می‌شوند. تمرین مدیریت معماری Architecture Management Practice تمرینی که درکی از همه عناصر مختلف تشکیل دهنده یک سازمان را ارایه می‌کند بهمراه چگونگی ارتباط این عناصر با یکدیگر. ثبت دارایی Asset Register یک پایگاه داده یا فهرستی از دارایی‌ها که ویژگی‌های کلیدی مانند مالکیت و ارزش مالی را ثبت می‌کند. در دسترس بودن Availability توانایی یک خدمت IT یا قلم پیکربندی CI برای انجام عملکرد توافق شده‌اش در زمان مورد نیاز. تمرین مدیریت در دسترس بودن Availability Management Practice عملی که اطمینان حاصل می‌کند که خدمات سطوح توافق شده در دسترس بودن را برای برآورده کردن نیازهای مشتریان و کاربران ارائه می‌دهند. خط مبنا Baseline گزارشی یا معیاری که به عنوان نقطه شروعی عمل می‌کند که بر اساس آن پیشرفت یا تغییر می‌تواند ارزیابی شود. بهترین تمرین Best Practice روشی برای کار که توسط چندین سازمان به عنوان روش موفقیت‌آمیز اثبات شده. داده‌های کلان Big Data استفاده از حجم بسیار زیادی از داده‌های ساخت‌یافته و غیرساخت‌یافته از منابع مختلف برای به دست آوردن بینش‌های جدید. تمرین تحلیل کسب‌وکار Business Analysis Practice تمرینی که شامل تحلیل یک کسب‌وکار یا برخی از عناصر آن، تعریف نیازها و پیشنهاد راه‌حل‌هایی برای برطرف کردن این نیازها و/یا حل یک مشکل کسب‌وکار و ایجاد ارزش برای ذینفعان است. توجیه کسب‌وکار Business Case توجیه هزینه‌های منابع سازمانی، که اطلاعاتی درباره هزینه‌ها، مزایا، گزینه‌ها، ریسک‌ها و مسائل ارائه می‌دهد. تحلیل تأثیر کسب‌وکار Business Impact Analysis (BIA) فعالیت کلیدی در تمرین مدیریت تداوم خدمات که عملکردهای حیاتی کسب‌وکار و وابستگی‌های آنها را شناسایی می‌کند. مدیر روابط کسب‌وکار Business Relationship Manager (BRM) نقشی که مسئول حفظ روابط خوب با یک یا چند مشتری است. تماس Call تعامل (مثلاً تماس تلفنی) با میز خدمت. یک تماس می‌تواند منجر به ثبت یک حادثه یا درخواست خدمت شود. مرکز تماس/ارتباطات Call/Contact Centre سازمان یا واحد تجاری که تعداد زیادی از تماس‌های ورودی […]

مدل قابلیت‌های فرایند (CMMI) یک چارچوب مدیریتی است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا قابلیت‌های فرآیندهای خود را بهبود بخشند. این مدل شامل مجموعه‌ای از بهترین شیوه‌ها و معیارهاست که به بهینه‌سازی فرآیندها در زمینه‌های مختلف مانند توسعه نرم‌افزار، تولید و خدمات کمک می‌کند. CMMI به پنج سطح بلوغ تقسیم می‌شود که شامل: سطح اولیه (مبتدی)، سطح مدیریت (مدیریتی)، سطح تعریف‌شده، سطح کمینه‌ای و سطح بهینه‌سازی است. هر سطح نشان‌دهنده توانایی‌های خاص و انتظارات از سازمان در فرآیندهای خود است. پیاده‌سازی CMMI به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که کارایی، کیفیت و قابلیت اطمینان محصولات و خدمات خود را افزایش دهند. همچنین، این مدل به تسهیل ارتباطات و هم‌افزایی بین تیم‌ها و واحدهای مختلف کمک می‌کند. در نهایت، CMMI به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بهبود مستمر را در فرایندها و نتایج خود ایجاد کنند. مدل قابلیت‌های فرایند (CMMI) در فرایندهای ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) به‌عنوان یک ابزار مکمل برای بهبود قابلیت‌های فرآیندها و خدمات IT مورد استفاده قرار می‌گیرد. ITIL به‌طور خاص بر روی بهترین شیوه‌ها و فرآیندهای مدیریت خدمات IT تمرکز دارد، در حالی که CMMI چارچوبی برای ارزیابی و بهبود فرآیندها فراهم می‌کند. کاربردهای CMMI در ITIL: به‌طور کلی، CMMI و ITIL هر دو بر بهبود کیفیت خدمات و فرآیندها تمرکز دارند و استفاده از هر دو مدل می‌تواند به افزایش کارایی و بهبود نتایج سازمان‌ها منجر شود. ارزیابی بلوغ فرآیندهای پیاده‌سازی شده ITIL با استفاده از مدل CMMI یک روش سیستماتیک برای تعیین سطح توانمندی و بهبود فرآیندهای مدیریت خدمات IT است. این ارزیابی می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا نقاط قوت و ضعف فرآیندهای خود را شناسایی کرده و برنامه‌های بهبود مستمر را تدوین کنند. 157

متد CMMI مدل شامل مجموعه‌ای از بهترین شیوه‌ها و معیارهاست که به بهینه‌سازی فرآیندها در زمینه‌های مختلف مانند توسعه نرم‌افزار، تولید و خدمات کمک می‌کند. CMMI به پنج سطح بلوغ تقسیم می‌شود که شامل: سطح اولیه (مبتدی)، سطح مدیریت (مدیریتی)، سطح تعریف‌شده، سطح کمینه‌ای و سطح بهینه‌سازی است. هر سطح نشان‌دهنده توانایی‌های خاص و انتظارات از سازمان در فرآیندهای خود است. پیاده‌سازی CMMI به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که کارایی، کیفیت و قابلیت اطمینان محصولات و خدمات خود را افزایش دهند. همچنین، این مدل به تسهیل ارتباطات و هم‌افزایی بین تیم‌ها و واحدهای مختلف کمک می‌کند. در نهایت، CMMI به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بهبود مستمر را در فرایندها و نتایج خود ایجاد کنند. 56

Process Compliance یا انطباق فرایند در ITIL به معنای تطابق و انطباق فرآیندهای مدیریت خدمات IT با الزامات و استانداردهای مشخص شده است. این مفهوم به سازمان‌ها کمک می‌کند تا از کارایی و اثربخشی فرآیندهای خود اطمینان حاصل کنند. تضمین تطابق شامل شناسایی، مستندسازی و پیاده‌سازی فرآیندهای استاندارد شده است که نیازهای کسب‌وکار را برآورده می‌کند. با استفاده از معیارهای قابل اندازه‌گیری، سازمان‌ها می‌توانند انحرافات از فرآیندهای تعریف‌شده را شناسایی و اصلاح کنند. رعایت اصول ITIL به بهبود کیفیت خدمات و رضایت مشتریان کمک می‌کند. همچنین، آموزش مستمر و بازنگری دوره‌ای فرآیندها برای حفظ تطابق ضروری است. در نهایت، Process Compliance به تقویت حاکمیت IT و بهینه‌سازی منابع سازمانی منجر می‌شود. 43

انطباق فرآیند چیست؟ انطباق فرآیند یا Process Compliance به معنای تطبیق و همسو کردن فرآیندهای یک سازمان با استانداردها و چارچوب‌های مشخص است. در حوزه فناوری اطلاعات، انطباق فرآیند شامل پیاده‌سازی اصول، شیوه‌ها و دستورالعمل‌های موجود در چارچوب‌هایی مانند ITIL است که به بهبود مدیریت خدمات IT و افزایش کارایی سازمان کمک می‌کند. مزایای انطباق فرآیند برای پیاده‌سازی انطباق فرآیند با چارچوب ITIL (Information Technology Infrastructure Library)، نیاز به رعایت گام‌های مشخصی است که تضمین می‌کند فرآیندهای سازمان با استانداردهای ITIL همسو شده و بهینه می‌شوند. با رعایت این گام‌ها، سازمان‌ها می‌توانند فرآیندهای خود را با ITIL همسو کرده و از مزایای مدیریت کارآمد خدمات IT بهره‌مند شوند. 219

Webhook یک تکنیک در توسعه نرم‌افزار است که به سیستم‌ها این امکان را می‌دهد تا به‌طور خودکار و در زمان واقعی اطلاعات را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. در واقع، webhook ها یک نوع API (رابط برنامه‌نویسی کاربردی) هستند که بر اساس رویدادها عمل می‌کنند. هنگامی که یک رویداد خاص در یک سیستم (به عنوان مثال، یک تغییر در داده‌ها یا یک درخواست جدید) اتفاق می‌افتد، آن سیستم یک درخواست HTTP به URL مشخص‌شده در webhook ارسال می‌کند. این URL معمولاً به یک سرور یا خدمات دیگری اشاره دارد که آماده دریافت و پردازش این اطلاعات هستند. Webhook ها به‌ویژه در برنامه‌های مبتنی بر وب و خدمات ابری کاربرد دارند، زیرا آنها می‌توانند به‌سرعت و بدون نیاز به پرسش مکرر از یک API، اطلاعات را منتقل کنند. به عنوان مثال، در برنامه‌های ارتباطی، یک webhook می‌تواند به‌محض دریافت پیام جدید، اطلاعات آن را به یک سرویس دیگر ارسال کند. 32

PERT یا روش ارزیابی و تجزیه و تحلیل برنامه (Program Evaluation and Review Technique) یک ابزار مدیریت پروژه است که برای برنامه‌ریزی و کنترل زمان اجرای پروژه‌ها استفاده می‌شود. این روش به ویژه در پروژه‌های پیچیده و بزرگ که شامل فعالیت‌ها و وظایف متعدد هستند، کاربرد دارد. استفاده از PERT می‌تواند به شناسایی فعالیت‌های بحرانی که بر زمان کلی پروژه تأثیر می‌گذارند کمک کند و با ایجاد یک شبکه گرافیکی از فعالیت‌ها، به مدیران پروژه این امکان را می‌دهد که روابط بین فعالیت‌ها و وابستگی‌های آن‌ها را مشاهده کنند. با استفاده از PERT، مدیران می‌توانند منابع را بهینه کرده و ریسک‌های احتمالی را کاهش دهند، همچنین به آن‌ها این امکان را می‌دهد که در صورت بروز تأخیر، برنامه‌های جایگزین را سریع‌تر اجرا کنند. به‌طور کلی، PERT ابزار مفیدی برای بهبود کارایی و اثربخشی در مدیریت پروژه‌ها به شمار می‌رود. 28

تکنیک محاسبه زمان PERT در مدیریت مدیریت پروژه در دنیای امروز، به‌ویژه در حوزه فناوری اطلاعات، به هنری تبدیل شده است که نیازمند ابزارها و تکنیک‌های علمی مؤثر است. یکی از این ابزارها، تکنیک PERT (Program Evaluation and Review Technique) است که به‌عنوان یک روش تحلیلی و ساختاریافته برای برنامه‌ریزی و کنترل پروژه‌ها به کار می‌رود. PERT به مدیران پروژه این امکان را می‌دهد که زمان مورد نیاز برای انجام فعالیت‌ها را با دقت بیشتری تخمین بزنند و به‌طور مؤثری عدم‌قطعیت‌های مرتبط با زمان را مدیریت کنند. در چارچوب ITIL (Information Technology Infrastructure Library)، که چارچوبی جامع برای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات است، PERT به‌عنوان ابزاری حیاتی در فرآیندهای مدیریت پروژه و بهبود مستمر شناخته می‌شود. با استفاده از PERT، سازمان‌ها می‌توانند به تجزیه و تحلیل دقیق‌تری از زمان‌های پروژه‌ها بپردازند، فعالیت‌های کلیدی را شناسایی کنند و بهبودهای مؤثری در کارایی و کیفیت خدمات خود اعمال نمایند. به‌این‌ترتیب، PERT نه‌تنها به مدیریت زمان پروژه کمک می‌کند، بلکه به تضمین موفقیت و رضایت ذینفعان نیز منجر می‌شود. مدانت در این مطلب مهم به بررسی جزئیات تکنیک PERT و نقش آن در بهبود فرآیندهای مدیریت پروژه در چارچوب ITIL می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از این روش برای افزایش کارایی و بهره‌وری در پروژه‌های فناوری اطلاعات استفاده کرد. مفهوم PERT (Program Evaluation and Review Technique) PERT (تکنیک ارزیابی و مرور برنامه) یک روش برنامه‌ریزی و مدیریت پروژه است که به‌ویژه در پروژه‌های پیچیده و با عدم‌قطعیت‌های بالا کاربرد دارد. هدف اصلی PERT، بهبود دقت زمان‌بندی پروژه و شناسایی فعالیت‌های بحرانی است که تأثیر مستقیم بر مدت زمان کل پروژه دارند. ویژگی‌های PERT: 240

مدیریت خدمات فناوری اطلاعات (MSP) به معنای ارائه و مدیریت خدمات فناوری اطلاعات توسط یک شرکت یا سازمان خارجی به شرکت‌های دیگر است. این خدمات می‌توانند شامل نظارت، مدیریت و پشتیبانی از زیرساخت‌های IT، شبکه‌ها، نرم‌افزارها و تجهیزات باشد. MSPها به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا با استفاده از تخصص و منابع خود، کارایی و امنیت سیستم‌های فناوری اطلاعات را افزایش دهند و هزینه‌ها را کاهش دهند. MSP مخفف عبارت Managed Service Provider به معنای ارائه‌دهنده خدمات مدیریت‌شده است. این اصطلاح به شرکت‌هایی اشاره دارد که خدمات فناوری اطلاعات را به‌صورت مدیریت‌شده و معمولاً از راه دور ارائه می‌دهند. رفتن به سراغ یک مدیر خدمات فناوری اطلاعات (MSP) در زمان‌های خاص می‌تواند به بهبود کارایی و امنیت سازمان کمک کند. در زیر، زمان‌هایی که باید به MSP مراجعه کرد، ذکر شده است: زمان‌هایی که باید به MSP مراجعه کرد: در زمان‌های خاصی که سازمان شما نیاز به تخصص، امنیت و مدیریت مؤثر فناوری اطلاعات دارد، مراجعه به یک MSP می‌تواند به بهبود عملکرد و کاهش هزینه‌ها کمک کند. این تصمیم باید با توجه به نیازها و شرایط خاص سازمان گرفته شود. فقط باید حواستان باشد گرفتار دیوار بزرگ چین نشوید؛ از اشتباهات رایج در برون‌سپاری پرهیز کنید و چگونگی مدیریت تامین‌کنندگان خدمات فناوری اطلاعات را آموخته باشید. 145

ایجاد یکپارچه‌سازی مؤثر بین سیستم‌ها، نه تنها به بهبود کارایی و تسهیل جریان اطلاعات کمک می‌کند، بلکه می‌تواند نقش حیاتی در بهینه‌سازی فرآیندهای کسب‌وکار ایفا کند. در دنیای پرسرعت امروز، هر سازمانی نیاز به ابزاری دارد که بتواند به‌راحتی داده‌ها را از یک سیستم به سیستم دیگر منتقل کند. در این راستا، دو تکنیک محبوب و کارآمد، یعنی وب‌هوک‌ها و APIها، به‌عنوان پل‌هایی برای اتصال سیستم‌های مختلف، مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما کدامیک از این ابزارها مناسب‌تر است؟ آیا وب‌هوک‌ها به‌خاطر سرعت و خودکار بودنشان برتری دارند یا APIها با قابلیت‌های گسترده‌تر و کنترل بیشتر، گزینه بهتری برای یکپارچه‌سازی هستند؟ در این مقاله، به بررسی ویژگی‌ها و مزایای هر یک خواهیم پرداخت تا به شما کمک کنیم انتخابی هوشمندانه در مسیر یکپارچه‌سازی سیستم‌های خود داشته باشید. بطور پیش‌فرض تفاوت Connections، Webhook و API در نحوه ارتباط و یکپارچه‌سازی سیستم‌هایی مانند Jira و ServiceDesk Plus در نظر گرفتیم تا دید بهتری داشته باشید: 1. Connections (اتصالات): 2. Webhook (وب‌هوک): 3. API (رابط برنامه‌نویسی کاربردی): 161

امروزه، جایی که شبکه‌ها و سیستم‌های اطلاعاتی قلب تپنده هر سازمانی هستند، نیاز به نظارت دقیق و کارآمد بر عملکرد این سیستم‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. ManageEngine OpManager Plus و Zabbix به‌عنوان دو ابزار قدرتمند در این حوزه، هر یک با ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاص خود، به تیم‌های فناوری اطلاعات این امکان را می‌دهند تا با رصد دقیق عملکرد شبکه و سرورها، مشکلات را شناسایی و به‌موقع حل کنند. OpManager Plus با رابط کاربری کاربرپسند و پشتیبانی قوی، راه‌حلی مناسب برای سازمان‌هایی است که به دنبال یک ابزار جامع و آسان‌استفاده هستند. در مقابل، Zabbix به‌عنوان یک نرم‌افزار متن‌باز، با قابلیت‌های سفارشی‌سازی بی‌نظیر، انتخابی ایده‌آل برای تیم‌هایی است که به دنبال انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری هستند. در این مطلب ، به بررسی دقیق‌تر این دو ابزار و نقاط قوت و ضعف آن‌ها خواهیم پرداخت تا به سازمان‌ها کمک کنیم بهترین انتخاب را برای نیازهای خود داشته باشند. با مدانت همراه باشید! در جدول زیر، قابلیت‌های ManageEngine OpManager Plus و Zabbix به‌صورت مقایسه‌ای با تیک و ضربدر مشخص شده است: قابلیت‌ها ManageEngine OpManager Plus Zabbix رابط کاربری کاربرپسند ✔️ ❌ پشتیبانی و خدمات ✔️ ❌ قابلیت‌های جامع نظارت ✔️ ✔️ گزارش‌گیری و تحلیل ✔️ ✔️ قابلیت‌های سفارشی‌سازی ✔️ ✔️ متن‌باز و رایگان ❌ ✔️ پیاده‌سازی آسان ✔️ ❌ پشتیبانی از پروتکل‌های متنوع ✔️ ✔️ مدیریت دارایی‌ها ✔️ ❌ هشدار و اعلان‌های سفارشی ✔️ ✔️ 178

در دنیای فناوری اطلاعات، انتخاب ابزار مناسب برای مدیریت خدمات و پروژه‌ها می‌تواند تأثیر عمیقی بر کارایی و بهره‌وری تیم‌ها داشته باشد. در این راستا، ManageEngine ServiceDesk Plus و Jira به‌عنوان دو ابزار برجسته، هر یک با ویژگی‌ها و قابلیت‌های منحصر به فرد خود، در خدمت سازمان‌ها قرار دارند. در حالی که ServiceDesk Plus به‌طور خاص برای تیم‌های پشتیبانی و مدیریت خدمات IT طراحی شده و بر اساس استانداردهای ITIL عمل می‌کند، Jira به عنوان ابزاری قدرتمند در مدیریت پروژه و توسعه نرم‌افزار، به تیم‌های Agile و DevOps اجازه می‌دهد تا پروژه‌های خود را به بهترین نحو پیش ببرند. این مطلب به بررسی دقیق این دو ابزار و تحلیل نقاط قوت و ضعف آن‌ها خواهد پرداخت تا به تیم‌ها در انتخاب هوشمندانه کمک کند. با مدانت همراه باشید تا سفر خود را در دنیای مدیریت خدمات و پروژه‌ها آغاز کنیم! در جدول زیر، ویژگی‌های دو نرم‌افزار ManageEngine ServiceDesk Plus و Jira به‌طور دقیق‌تری با توجه به نیازهای کارفرما و چارچوب ITIL برای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات (ITSM) مقایسه شده است: جدول مقایسه بین دو ابزار محبوب و پرکاربرد در حوزه ITSM ویژگی‌ها ManageEngine ServiceDesk Plus Jira توضیحات کلی نرم‌افزار مدیریت خدمات ITSM که بر اساس ITIL طراحی شده است و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا خدمات خود را به‌طور مؤثر مدیریت کنند. نرم‌افزار مدیریت پروژه و تسک با تمرکز بر توسعه نرم‌افزار و همکاری تیمی، بیشتر برای تیم‌های Agile مناسب است. تمرکز اصلی مدیریت درخواست‌ها، مشکلات، تغییرات، و انطباق با فرآیندهای ITIL، شامل Incident، Problem و Change Management. مدیریت تسک‌ها و پروژه‌ها با قابلیت‌های برنامه‌ریزی و ردیابی پیشرفت، مناسب برای تیم‌های چابک و نرم‌افزاری. پشتیبانی از ITIL طراحی‌شده برای انطباق کامل با فرآیندهای ITIL و قابلیت ارائه گزارش‌های انطباقی و KPIهای مربوطه. قابلیت تنظیم برای برخی از فرآیندهای ITIL، اما به‌طور مستقیم برای ITSM طراحی نشده و نیاز به شخصی‌سازی دارد. مدیریت Incident ابزارهای کامل برای ثبت، پیگیری و حل مشکلات (Incident)، با امکان اولویت‌بندی و SLA (Service Level Agreement). امکانات مدیریت تسک با قابلیت ایجاد و پیگیری تسک‌های مرتبط با Incident، اما به‌طور کامل نیازهای مدیریت Incident را پوشش نمی‌دهد. مدیریت Problem قابلیت‌های اختصاصی برای شناسایی و تحلیل ریشه‌ای مشکلات (Root Cause Analysis)، و پیگیری آن‌ها تا حل نهایی. قابلیت‌های محدود برای مدیریت مشکلات، بیشتر تمرکز بر تسک‌ها و نیازی به تجزیه و تحلیل ریشه‌ای ندارد. مدیریت تغییرات فرآیندهای مستند برای مدیریت تغییرات، شامل ارزیابی تأثیر، درخواست تغییر (RFC)، و مستندات مرتبط. ابزارهای مدیریت تغییرات برای ردیابی تغییرات در پروژه‌ها، اما کمتر به استانداردهای ITIL نزدیک است و نیاز به تنظیمات اضافی دارد. گزارش‌گیری و تحلیل قابلیت‌های گزارش‌گیری جامع برای نظارت بر عملکرد خدمات، KPIهای ITIL و تحلیل داده‌های مربوط به Incident و Problem Management. امکانات گزارش‌گیری پیشرفته برای تحلیل پروژه‌ها و عملکرد تیم، اما تمرکز کمتری بر روی KPIهای ITIL و انطباق دارد. رابط کاربری و کاربری رابط کاربری ساده و کاربرپسند که به‌راحتی قابل استفاده برای کاربران غیر فنی است. رابط کاربری قوی اما پیچیده‌تر که نیاز به زمان برای آموزش کاربران دارد، به ویژه برای کاربران غیر فنی. پیاده‌سازی و سفارشی‌سازی پیاده‌سازی سریع و آسان با امکان سفارشی‌سازی برای نیازهای خاص سازمان‌ها. پیاده‌سازی پیچیده‌تر که نیاز به تخصص فنی برای پیکربندی و سفارشی‌سازی دارد. پشتیبانی فنی و خدمات پشتیبانی بومی با توجه به نیازهای داخلی و پاسخگویی سریع به مشکلات مشتریان. پشتیبانی جهانی با مستندات جامع، جوامع آنلاین و منابع آموزشی. مدیریت دارایی‌ها امکانات مدیریت دارایی‌های IT، شامل ثبت و پیگیری دارایی‌ها و تجهیزات. امکانات محدود برای مدیریت دارایی، بیشتر تمرکز بر تسک‌ها و پروژه‌ها. قیمت و هزینه‌ها هزینه مناسب برای سازمان‌ها و کسب‌وکارها با قابلیت انتخاب بین نسخه‌های مختلف. قیمت‌گذاری متغیر بر اساس مقیاس و نیازهای سازمان، هزینه‌های بالاتر برای قابلیت‌های پیشرفته. 100

در دنیای دیجیتال امروز، مدیریت و تحلیل لاگ‌ها به یکی از حیاتی‌ترین نیازهای سازمان‌ها تبدیل شده است. از امنیت شبکه گرفته تا تحلیل داده‌ها، انتخاب ابزار مناسب می‌تواند تفاوت بین موفقیت و شکست را رقم بزند. در این میان، ManageEngine Log360 و Splunk دو ابزار قدرتمند در حوزه مدیریت لاگ‌ها و امنیت اطلاعات به شمار می‌روند. Log360 با تمرکز بر SIEM و امنیت شبکه، راهکاری جامع برای نظارت و حفاظت از زیرساخت‌ها فراهم می‌کند، در حالی که Splunk با انعطاف‌پذیری و توانایی تحلیل داده‌های کلان از منابع مختلف، تجربه‌ای بی‌نظیر در تحلیل بلادرنگ و مقیاس‌پذیر ارائه می‌دهد. انتخاب میان این دو، به نیازها و مقیاس کسب و کار شما بستگی دارد.در جدول زیر، ویژگی‌های دو محصول ManageEngine Log360 و Splunk با هم مقایسه شده‌اند: جدول مقایسه بین دو ابزار محبوب و پرکاربرد در حوزه SIEM ویژگی‌ها ManageEngine Log360 Splunk توضیحات کلی راهکار جامع مدیریت لاگ و مانیتورینگ امنیتی شبکه (SIEM). پلتفرم قدرتمند تجزیه و تحلیل داده‌ها و مدیریت لاگ‌ها با تمرکز بر تحلیل کلان داده. تمرکز اصلی امنیت شبکه، مدیریت اطلاعات و رخدادها (SIEM)، مدیریت تهدیدات. تجزیه و تحلیل داده‌ها، مشاهده لاگ‌های بلادرنگ، تحلیل کلان داده و امنیت. مجموعه ابزارها شامل ابزارهای مانیتورینگ، تحلیل لاگ، مدیریت تهدیدات و انطباق. ابزارهای تجزیه و تحلیل بلادرنگ، مانیتورینگ امنیت و تحلیل داده‌های حجیم. SIEM یکپارچه بله، مدیریت جامع SIEM برای شناسایی تهدیدات و حوادث امنیتی. بله، قابلیت‌های SIEM با پشتیبانی از تحلیل پیشرفته و اتوماسیون. مانیتورینگ امنیت بله، نظارت جامع بر تهدیدات امنیتی و رخدادها. بله، نظارت پیشرفته بر امنیت شبکه و داده‌های بلادرنگ. تجزیه و تحلیل داده‌ها تمرکز بر تجزیه و تحلیل لاگ‌ها و رویدادهای امنیتی. تحلیل داده‌های کلان از هر نوع منبع (لاگ، داده‌های شبکه، برنامه‌ها). مدیریت رخدادها بله، مدیریت رخدادهای امنیتی و گزارش‌های انطباق. بله، تحلیل پیشرفته رخدادها با قابلیت‌های یادگیری ماشین. انعطاف‌پذیری مناسب برای سازمان‌های کوچک و متوسط با نیازهای SIEM. بسیار انعطاف‌پذیر و مناسب برای سازمان‌های بزرگ و نیازهای پیچیده. مقیاس‌پذیری مقیاس‌پذیری مناسب، اما برای سازمان‌های کوچک تا متوسط بهینه شده است. مقیاس‌پذیری بالا برای مدیریت داده‌های کلان و محیط‌های بزرگتر. پیاده‌سازی و استفاده پیاده‌سازی آسان‌تر و ساده‌تر نسبت به Splunk. پیاده‌سازی پیچیده‌تر، نیاز به منابع فنی و مدیریت حرفه‌ای دارد. پشتیبانی از منابع دستگاه‌ها و سیستم‌های مختلف مانند فایروال‌ها، IDS/IPS، ویندوز، لینوکس. داده از هر منبع، از جمله IoT، برنامه‌ها، سیستم‌های IT و غیره. قیمت مقرون به صرفه‌تر برای کسب و کارهای متوسط. هزینه بالاتر به دلیل قابلیت‌های پیشرفته و مقیاس‌پذیری گسترده. 125

در دنیای امروز، انتخاب بین سازمان فرد محور و فرآیند محور، چالشی بزرگ برای مدیران و کارشناسان IT است. سازمان فرد محور بر توانایی‌ها، خلاقیت و انگیزه‌های فردی اعضای تیم تأکید دارد. این رویکرد باعث می‌شود تا نوآوری و پاسخگویی به نیازهای مشتریان افزایش یابد. در مقابل، سازمان فرآیند محور بر روی بهینه‌سازی و کارآمدی فرآیندها متمرکز است. این رویکرد باعث می‌شود تا ریسک‌ها کاهش یابند و نتایج قابل پیش‌بینی‌تر باشند. ارتباط این دو رویکرد با ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) به‌وضوح قابل مشاهده است. ITIL به‌عنوان یک چارچوب برای مدیریت خدمات IT، تلاش می‌کند تا بهترین شیوه‌ها را در زمینه مدیریت فرآیندها و خدمات ارائه دهد. این رویکرد می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا به تعادل بین دو رویکرد فرد محور و فرآیند محور دست یابند و از هر دو مزیت بهره‌مند شوند. در نهایت، سازمان‌ها باید با در نظر گرفتن نیازهای خاص خود، به انتخاب مناسب بین این دو رویکرد پرداخته و با استفاده از ITIL به بهبود عملکرد و رضایت مشتریان خود بپردازند. جدول مقایسه سازمان فرد محور و فرآیند محور ویژگی سازمان فرد محور سازمان فرآیند محور تمرکز افراد و خلاقیت آن‌ها فرآیندها و بهینه‌سازی آن‌ها نوآوری تشویق به نوآوری و خلاقیت نوآوری در قالب بهبود فرآیندها سازگاری با تغییرات سریع‌تر به تغییرات واکنش نشان می‌دهد تغییرات ممکن است نیاز به اصلاح فرآیندها داشته باشد ارتباطات ارتباطات غیررسمی و انعطاف‌پذیر ارتباطات رسمی و تعریف‌شده کاهش ریسک وابسته به توانایی‌های فردی کاهش ریسک از طریق مستندات و استانداردها رضایت مشتری توجه به نیازهای مشتری به‌صورت شخصی تمرکز بر بهبود تجربه مشتری از طریق فرآیندها مدیریت زمان ممکن است زمان‌بندی و اولویت‌بندی دشوار باشد زمان‌بندی و اولویت‌بندی در فرآیندها مشخص است تحلیل و ارزیابی ارزیابی بر اساس عملکرد فردی ارزیابی بر اساس عملکرد فرآیندها فرآیندمحور بودن در سازمان‌ها می‌تواند مزایای متعددی به همراه داشته باشد. در زیر به برخی از این مزایا اشاره می‌شود: چالش‌های سازمان فرد محور و فرآیند محور ویژگی چالش‌های سازمان فرد محور چالش‌های سازمان فرآیند محور مدیریت منابع انسانی وابستگی به عملکرد فردی و توانایی‌های کارکنان نیاز به آموزش مداوم و تخصصی برای تمامی کارکنان نظم و ساختار کمبود نظم و ساختار مشخص در کارها سختی در پیاده‌سازی و حفظ استانداردها نوآوری و خلاقیت ممکن است نوآوری محدود به چند فرد خاص باشد خلاقیت ممکن است تحت تأثیر قوانین و فرآیندهای سخت قرار گیرد قابلیت سازگاری ممکن است به تغییرات سریع واکنش نشان ندهند نیاز به زمان برای به‌روزرسانی و تغییر فرآیندها توزیع وظایف ممکن است وظایف به‌درستی تقسیم نشوند تعریف دقیق وظایف ممکن است موجب بروز مشکلات در انعطاف‌پذیری شود ارتباطات ارتباطات غیررسمی ممکن است اطلاعات را مخدوش کند ارتباطات رسمی می‌تواند زمان‌بر و پیچیده باشد مدیریت ریسک ریسک‌های ناشی از عملکرد فردی ممکن است زیاد باشد ریسک‌های ناشی از نقص در فرآیندهای استاندارد مدیریت تغییرات تغییرات ممکن است به دلیل وابستگی به افراد دشوار باشند مقاومت در برابر تغییرات ممکن است از جانب کارکنان بروز کند توسعه فرهنگ سازمانی توسعه فرهنگ همکاری ممکن است دشوار باشد ممکن است کارکنان به فرآیندها وابسته شوند و از خلاقیت دور شوند رضایت مشتری رضایت مشتری به عملکرد فردی بستگی دارد ممکن است خدمات به دلیل تمرکز بر فرآیندها سرد و بی‌روح به نظر برسد این جدول چالش‌های مرتبط با هر دو رویکرد را نشان می‌دهد و تأکید می‌کند که هر رویکرد، در کنار مزایای خود، با چالش‌هایی نیز مواجه است که باید به‌طور مؤثر مدیریت شوند. 353

در دنیای امروز، مدیریت دارایی‌ها به یک هنر و علم تبدیل شده. با رشد سریع فناوری و تغییرات مداوم در بازار، سازمان‌ها نیازمند استراتژی‌های هوشمندانه‌ای هستند که بتوانند دارایی‌های خود را به بهترین نحو مدیریت کنند. تعیین مالکیت دارایی‌های فناوری اطلاعات و روابط آن در بخش مدیریت دارایی چیزی است که اگر به درستی انجام شود ارزش چشمگیری را رقم می‌زند… در چارچوب مدیریت دارایی‌ها (Asset Management) و مدیریت روابط (Relationship Management) طبق ITIL، نیاز به مشخص کردن هر دو مورد “مالک دارایی” و “استفاده‌کننده” وجود دارد، ولی هر کدام به جنبه‌های متفاوتی از مدیریت متمرکز می‌شوند: 1. مدیریت دارایی‌ها (Asset Management):    – در این بخش، “مالک دارایی” بسیار اهمیت دارد. باید مشخص شود که چه کسی یا چه واحدی در سازمان مالک قانونی و مسئولیت‌دار دارایی است. این به شما کمک می‌کند تا فرآیندهای مدیریت، نگهداری، به‌روزرسانی و کنترل دارایی‌ها را به درستی انجام دهید. دانستن مالک به سازمان امکان می‌دهد که مسئولیت‌های مالی، تعمیرات، جایگزینی و سایر تصمیمات مرتبط با دارایی را پیگیری کند. 2. مدیریت روابط (Relationship Management):    – در این بخش، تمرکز بیشتر بر “used by” است. باید مشخص شود که چه کسی یا چه بخشی از سازمان از دارایی استفاده می‌کند. این کمک می‌کند تا ارتباط بین خدمات فناوری اطلاعات و کاربران آن خدمات بهتر درک شود و اطمینان حاصل شود که استفاده‌کنندگان به درستی از دارایی‌ها بهره می‌برند. همچنین این اطلاعات برای مدیریت تجربه کاربری و بهینه‌سازی فرآیندهای پشتیبانی بسیار مفید است. در نتیجه، در مدیریت دارایی‌ها بیشتر تمرکز بر مالک دارایی است و در مدیریت روابط بر استفاده‌کنندگان (used by). هر دو جنبه برای مدیریت موثر دارایی‌های فناوری اطلاعات و پشتیبانی از خدمات ضروری هستند. تعیین مالکیت دارایی تفاوت بین کاربر و مالک یک دارایی (مانند کامپیوتر) به نقش‌ها و مسئولیت‌های هر یک برمی‌گردد. در زیر این تفاوت‌ها به‌طور خلاصه توضیح داده شده است: مفهوم کاربر استفاده کننده یا Used By مالک یا Owner تعریف شخصی که از دارایی (مانند کامپیوتر) استفاده می‌کند. شخص یا گروهی که مسئولیت کلی دارایی را بر عهده دارد. نقش استفاده روزمره از دارایی و بهره‌برداری از آن. مدیریت، نگهداری و تصمیم‌گیری در مورد دارایی. مسئولیت‌ها – استفاده صحیح از دارایی.– گزارش مشکلات یا خطاها. – تعیین نیازمندی‌ها و الزامات.– نظارت بر عملکرد و امنیت.– برنامه‌ریزی برای به‌روزرسانی‌ها و تعمیرات. اختیارات ممکن است محدود به استفاده از نرم‌افزارها و تنظیمات باشد. حق تصمیم‌گیری در مورد تغییرات، خریدها و مدیریت کلی دارایی. مالکیت قانونی کاربر می‌تواند مالکیت قانونی نداشته باشد، به‌ویژه در سازمان‌ها. مالکیت قانونی و حقوق رسمی بر روی دارایی. 349

 نمودار استخوان ماهی و مدیریت مشکل در ITIL در دنیای پیچیده و پرسرعت فناوری اطلاعات، مشکلات و چالش‌ها به‌صورت مداوم در حال ظهور هستند. از قطع سرویس‌ها تا نارضایتی کاربران، این مسائل می‌توانند بر عملکرد سازمان‌ها تأثیر بسزایی بگذارند. در چنین شرایطی، شناسایی و حل مشکلات به‌طور مؤثر اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. نمودار استخوان ماهی، که به‌عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند تحلیل علت و معلول شناخته می‌شود، به ما کمک می‌کند تا به ریشه مشکلات نفوذ کنیم و با تجزیه و تحلیل دقیق، به راه‌حل‌های مؤثری دست یابیم. ارتباط نمودار استخوان ماهی با مدیریت مشکل نمودار استخوان ماهی به‌عنوان ابزاری جامع در مدیریت مشکل و بعنوان یکی از روش‌های تحلیلی به ما این امکان را می‌دهد که به‌طور سیستماتیک عوامل مختلفی را که به بروز یک مشکل منجر شده‌اند، شناسایی کنیم. با تقسیم مشکل به دسته‌های مختلف، می‌توانیم به‌راحتی نقاط ضعف را شناسایی کرده و درک بهتری از چالش‌ها به‌دست آوریم. این ابزار نه‌تنها باعث می‌شود تا فرایند حل مشکل شفاف‌تر شود، بلکه به تسهیل همکاری بین اعضای تیم کمک می‌کند و تفکر گروهی را تشویق می‌نماید. استفاده از نمودار استخوان ماهی در مدیریت مشکل به ما این امکان را می‌دهد که: در نتیجه، نمودار استخوان ماهی نه‌تنها ابزاری برای تحلیل مشکلات است، بلکه نقشی حیاتی در بهبود کارایی و بهره‌وری سازمان‌ها ایفا می‌کند.  مفهوم نمودار استخوان ماهی نمودار استخوان ماهی شامل یک خط اصلی است که مشکل یا پدیده‌ای که باید تحلیل شود را نشان می‌دهد. از این خط اصلی، شاخه‌هایی به سمت علل مختلف تقسیم می‌شوند. این علل معمولاً به گروه‌های مختلفی مانند افراد، فرآیندها، تجهیزات و محیط تقسیم می‌شوند.  مراحل ایجاد نمودار استخوان ماهی 288

(پنج چرا) یک روش تحلیلی برای شناسایی ریشه‌های مشکلات تکنیک 5 Why، ابزاری است که به عمق‌کاوی مشکلات می‌پردازد و به ما کمک می‌کند تا از سطحی‌ترین پاسخ‌ها به ریشه‌های واقعی مشکلات برسیم. این نیز یکی از متدها و روش‌های شناسایی، تحلیل و حل مسائل و مشکلات است. این تکنیک، با پرسیدن پنج بار “چرا؟” در واقع دعوتی است برای ما به کاوش در ذهن و دل، و تلاش برای درک عمیق‌تر از چالش‌ها و موانع. در دنیایی که هر روز با مسائل و چالش‌های جدید مواجه هستیم، این روش به ما می‌آموزد که چگونه به جای مواجهه با ظواهر، به بررسی علت‌های واقعی مشکلات بپردازیم. در این سفر تحلیلی، هر “چرا” دریچه‌ای به سوی درک بهتر و یافتن راه‌حل‌های مؤثر باز می‌کند و ما را به سمت بهبود و رشد هدایت می‌کند. تکنیک 5 Why (پنج چرا) یک روش تحلیلی برای شناسایی ریشه‌های مشکلات است. این تکنیک به‌ویژه در مدیریت کیفیت و بهبود فرآیندها کاربرد دارد. به‌جای صرفاً شناسایی و حل مشکل، این روش کمک می‌کند تا به درک عمیق‌تری از علل واقعی آن دست یابیم. مراحل اجرای تکنیک 5 Why: مزایا: این تکنیک می‌تواند به سازمان‌ها و افراد کمک کند تا از تکرار مشکلات مشابه جلوگیری کنند. چگونه از تکنیک 5 Why استفاده کنیم: ادامه در صفحه بعدی… 264

روش تصمیم‌گیری و حل مشکل Kepner-Tregoe Analysis تصور کنید شبکه‌ای عظیم و پیچیده از اتصالات، مانند یک سیستم عصبی بی‌پایان که به جای ارسال پیام‌های عصبی، جریان بی‌وقفه‌ای از اطلاعات را منتقل می‌کند. کاربران این شبکه، مثل سلول‌های بدن، به هماهنگی کامل آن وابسته‌اند؛ اما ناگهان، کندی و اختلال در این شبکه، همچون ضربانی ناهماهنگ، تمام سیستم را مختل می‌کند. صدها کاربر تیکت می‌زنند و از قطع شدن این جریان حیاتی شکایت دارند. در این لحظه، روش Kepner-Tregoe همچون پزشکی ماهر وارد عمل می‌شود تا با تشخیص دقیق و منطقی، به دنبال علت اصلی این مشکل بگردد و راه‌حلی اثربخش ارائه دهد. روزانه با انبوهی از حوادث روبرو می‌شویم که ممکن است ناشی از یک مشکل ریشه‌ای باشند. در کنار سایر متدها و روش‌های شناسایی و تجزیه و تحلیل مشکل، روش تحلیل Kepner-Tregoe (KT) نیز روش بسیار محبوبی است که در حقیقت یک روش سیستماتیک و ساختارمند برای تصمیم‌گیری و حل مشکلات است که بر اساس اطلاعات موجود، فرآیند حل مساله را به صورت منطقی هدایت می‌کند. این روش توسط چارلز کیپنر و بنجامین تریگو توسعه یافته است و شامل چهار مرحله کلیدی است: 1. تعیین و شناسایی مساله: تعریف دقیق مساله و مشخص کردن نتایج دلخواه. 2. تحلیل علت و معلول: شناسایی علت‌های ریشه‌ای با طرح سؤالات مشخص و بررسی اطلاعات. 3. تصمیم‌گیری: ارزیابی گزینه‌های ممکن با استفاده از معیارهای اولویت‌دار و تحلیل ریسک‌ها. 4. حل مشکل: اجرای راهکار انتخاب‌شده و نظارت بر نتایج برای اطمینان از اثربخشی. این روش به کمک تمرکز بر جمع‌آوری داده‌ها و تحلیل منطقی، در بهبود تصمیم‌گیری‌های پیچیده بسیار موثر است. مزایای روش Kepner-Tregoe Analysis: ادامه در صفحه بعدی… 307

Impact Analysis یا ارزیابی تأثیر، فرآیندی است که برای شناسایی و بررسی تأثیرات تغییرات و مشکلات احتمالی بر روی خدمات، سیستم‌ها و سازمان‌ها استفاده می‌شود. در ITIL4، این روش به عنوان یک ابزار حیاتی برای ارزیابی و مدیریت تغییرات و رویدادهای بحرانی به کار گرفته می‌شود. هدف از این تحلیل، پیش‌بینی دقیق نتایج و عواقب تغییرات پیشنهادی بر سیستم‌های خدماتی و کاهش ریسک‌های مربوط به تغییرات است. در این فرآیند، ارزیابی می‌شود که چگونه تغییرات می‌توانند به زیرساخت‌های فناوری اطلاعات (IT) یا عملیات سازمانی آسیب برسانند یا آن‌ها را بهبود بخشند. همچنین این روش کمک می‌کند تا ارتباطات پیچیده بین سرویس‌ها شناسایی شود و اولویت‌بندی مؤثرتری در فرآیندهای مدیریت رویدادها و حوادث بحرانی صورت گیرد. Impact Analysis به تصمیم‌گیرندگان یاری میرساند تا با دقت بیشتری تأثیرات مثبت و منفی تغییرات را پیش‌بینی کرده و تغییرات بهینه‌تری را به اجرا بگذارند. این روش در ITIL4 همچنین با مدیریت ریسک و بهبود مستمر همسو می‌شود و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا کارایی بیشتری در مواجهه با تغییرات ایجاد کنند و از قطعی‌ها و مشکلات غیرمنتظره جلوگیری کنند. اما این کار چگونه انجام می‌شود؟ فرایند پیاده‌سازی ارزیابی تاثیر چگونه است؟ 1. تعریف تغییر یا مشکل (Change/Issue Definition) ابتدا باید تغییر یا مشکلی که قصد دارید ارزیابی کنید به‌طور دقیق تعریف شود. باید مشخص کنید که چه چیزی در حال تغییر است (مثلاً یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری، اضافه‌کردن یک ویژگی جدید یا رفع یک خطا)، و این تغییر یا مشکل چگونه می‌تواند بر سیستم یا خدمات تأثیر بگذارد. 2. شناسایی دارایی‌ها و سرویس‌های تحت تأثیر (Identify Affected Assets and Services) در این مرحله، باید مشخص شود که کدام سرویس‌ها، سیستم‌ها، نرم‌افزارها یا اجزای زیرساخت IT تحت تأثیر تغییرات قرار می‌گیرند. این شامل سرورها، شبکه‌ها، پایگاه‌داده‌ها، نرم‌افزارها و سرویس‌هایی است که ممکن است به صورت مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر قرار بگیرند. 3. تحلیل وابستگی‌ها (Dependency Analysis) بسیاری از سرویس‌ها و سیستم‌ها به‌هم وابسته‌اند، و تغییر در یکی از آن‌ها ممکن است باعث تأثیرات زنجیره‌ای بر سایر بخش‌ها شود. بنابراین، بررسی و تحلیل وابستگی‌ها برای درک دقیق‌تر این تأثیرات حیاتی است. به عنوان مثال، اگر یک سرور حیاتی تحت تأثیر قرار گیرد، ممکن است سرویس‌های دیگری نیز دچار اختلال شوند. 4. ارزیابی میزان تأثیرات (Assess the Magnitude of Impact) در این مرحله باید میزان تأثیرات بررسی و طبقه‌بندی شود. این کار شامل سنجش میزان اهمیت و بحرانی بودن تغییر است. به عنوان مثال، آیا این تغییر می‌تواند باعث قطعی سرویس‌ها شود؟ آیا ممکن است داده‌های مهم از دست بروند؟ آیا عملکرد سیستم کند می‌شود؟ در ITIL 4، معمولاً تأثیرات را به دسته‌های زیر تقسیم می‌کنند: برای اجرای Impact Analysis یا ارزیابی تأثیر تغییرات، باید مراحل و گام‌های مشخصی را طی کنید. این مراحل به شما کمک می‌کنند تا بتوانید به شکلی سیستماتیک تأثیرات یک تغییر یا رویداد را بر روی خدمات یا سیستم‌های IT سازمان ارزیابی کنید. در ادامه، مراحل اجرای Impact Analysis را توضیح می‌دهم: در زیر جدولی برای امتیازبندی تأثیرات تغییرات یا مشکلات ارائه شده است. این جدول به تعیین سطح تأثیرات کمک می‌کند و می‌تواند در فرآیند Impact Analysis مفید باشد. 449

SLO چیست و به چه کاری می‌‌آید؟ SLO (Service Level Objective) در ITIL4 به عنوان یک بخش کلیدی در مدیریت خدمات فناوری اطلاعات تعریف شده است. SLO هدفی قابل اندازه‌گیری برای ارائه خدمات است که معمولاً در قالب کیفیت یا سطح عملکرد یک سرویس مشخص می‌شود. این اهداف براساس نیازهای تجاری و انتظارات مشتریان تعریف شده و با شاخص‌هایی مانند زمان پاسخگویی، دسترسی، و قابلیت اطمینان سرویس مرتبط هستند. Service Level Objectives (SLO) به‌طور خاص در نسخه‌های پیشین ITIL مطرح نشده بود، اما در ITIL4 که در سال 2019 منتشر شد، این مفهوم به‌طور رسمی به عنوان بخشی از مدل خدمات و مدیریت خدمات معرفی گردید. در ITIL4، SLOها به عنوان بخشی از توافقات سطح خدمات (SLA) و همچنین به عنوان اهدافی برای اندازه‌گیری و بهبود کیفیت خدمات در نظر گرفته می‌شوند. این نسخه به سازمان‌ها کمک می‌کند تا بر اساس اهداف مشخص و قابل اندازه‌گیری عمل کنند و کیفیت خدمات خود را ارتقا دهند. سناریو: یک شرکت میزبان وب یا هاستینگ گفته: “وب‌سایت مشتری باید حداقل 99.9% از اوقات در طول ماه در دسترس باشد.” به این می‌گویند SLA و همچنین قول داده‌اند در صورت عدم رعایت، مشتری می‌تواند درخواست جبران خسارت به صورت تخفیف داشته باشد. برای تأمین این دسترس‌پذیری، وب‌سایت باید معیارهای خاصی داشته باشد که به وضوح مشخص می‌کند وب‌سایت باید حداقل 99.9% از اوقات در طول ماه در دسترس باشد، که معادل حداکثر 43.2 دقیقه زمان عدم دسترسی در هر ماه است. همچنین، مدت زمان لازم برای بازیابی سرویس پس از بروز مشکل نباید بیش از 1 ساعت باشد. این معیارها به ارائه‌دهنده خدمات و مشتری کمک می‌کنند تا عملکرد خدمات را به‌طور مؤثر اندازه‌گیری و ارزیابی کنند. به این می‌گویند SLO. مزایای SLO در اینجا جدولی از مزایای Service Level Objectives (SLO) آورده شده است: مزیت شرح بهبود کیفیت خدمات SLOها اهداف مشخص و قابل اندازه‌گیری برای کیفیت خدمات تعیین می‌کنند که به بهبود مستمر خدمات کمک می‌کند. شفافیت و اعتماد تعریف SLOهای واضح به مشتریان کمک می‌کند انتظارات خود را بهتر مدیریت کنند و اعتماد بیشتری به ارائه‌دهندگان خدمات پیدا کنند. نظارت و ارزیابی SLOها به عنوان معیارهای سنجش عملکرد عمل می‌کنند و امکان ارزیابی مداوم کیفیت خدمات را فراهم می‌کنند. تسریع در شناسایی مشکلات وجود SLOها به تیم‌های فنی اجازه می‌دهد تا به‌سرعت مشکلات را شناسایی و برطرف کنند، که زمان بروز مشکلات را کاهش می‌دهد. مدیریت منابع بهتر SLOها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا منابع خود را به‌طور مؤثرتری مدیریت کنند و بر روی حوزه‌های خاصی که نیاز به بهبود دارند، تمرکز کنند. دستاوردهای قابل اندازه‌گیری SLOها امکان اندازه‌گیری کمی موفقیت‌ها را فراهم می‌کنند و به ارائه گزارش‌های دقیق به ذینفعان و مدیران کمک می‌کنند. مشارکت کارکنان SLOها می‌توانند به ایجاد انگیزه و مشارکت بیشتر در تیم‌ها کمک کنند، زیرا اعضای تیم می‌دانند که چه انتظاراتی از آن‌ها وجود دارد و چگونه می‌توانند به اهداف برسند. این جدول به‌خوبی مزایای SLOها را به‌صورت مختصر و واضح نمایش می‌دهد و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا ارزش افزوده این مفهوم را در مدیریت خدمات خود درک کنند. ادامه مطلب در صفحه ۲ 256

DevSecOps ترکیبی از “توسعه” (Development)، “امنیت” (Security) و “عملیات” (Operations) است که امنیت را به عنوان جزء اصلی در فرایند توسعه نرم‌افزار وارد می‌کند. هدف DevSecOps این است که امنیت را از ابتدای چرخه توسعه نرم‌افزار در نظر بگیرد و آن را در تمام مراحل توسعه و استقرار پیاده‌سازی کند. برخلاف روش‌های سنتی که امنیت در انتهای چرخه توسعه اعمال می‌شد، DevSecOps امنیت را به یک مسئولیت مشترک در بین تمام تیم‌ها تبدیل می‌کند. این روش از ابزارهای خودکارسازی امنیت، مانند اسکن خودکار کد برای آسیب‌پذیری‌ها و نظارت مستمر بر تهدیدات، بهره می‌برد. DevSecOps با ترکیب امنیت در تمام مراحل، سرعت توسعه و امنیت سیستم‌ها را افزایش می‌دهد و به تیم‌ها کمک می‌کند تا با تهدیدهای سایبری به شکل بهینه‌تری مقابله کنند و به استانداردهای قانونی و امنیتی پایبند بمانند. 54

DevOps ترکیبی از دو مفهوم “توسعه” (Development) و “عملیات” (Operations) است که به بهبود همکاری بین تیم‌های توسعه نرم‌افزار و تیم‌های عملیات IT کمک می‌کند. هدف آن کاهش فاصله بین فرآیندهای توسعه و اجرای نرم‌افزار، افزایش کیفیت و سرعت در ارائه محصولات نرم‌افزاری است. DevOps با استفاده از خودکارسازی (Automation) و نظارت مستمر، فرایندهایی مانند تست، ادغام، تحویل و استقرار را بهینه‌سازی می‌کند. در DevOps، ابزارهایی مانند Docker، Kubernetes و Jenkins برای مدیریت مؤثر زیرساخت‌ها و انتشار مداوم به کار می‌روند. با ادغام وظایف تیم‌های مختلف و کاهش چرخه‌های تولید، این روش به شرکت‌ها کمک می‌کند تا به تغییرات سریع بازار پاسخ دهند و نرم‌افزارها را به صورت بهینه‌تری ارائه دهند. DevOps در نهایت موجب افزایش قابلیت اعتماد سیستم‌ها و رضایت مشتریان می‌شود. 68

چگونگی ایجاد ارزش از طریق خدمات IT و پیوند آن با استراتژی‌های کسب‌وکار نتفلیکس (Netflix): با استفاده از تحلیل داده‌ها و الگوریتم‌های پیشرفته، رفتار و اولویت‌های مشتریان را تحلیل می‌کند. این اطلاعات به نتفلیکس کمک کرد تا محتوای مناسب را برای کاربران توصیه کند و سریال‌ها و فیلم‌های موفق‌تری تولید کند. این استراتژی IT، به رشد پایگاه مشتریان و حفظ رقابت در صنعت استریمینگ کمک کرده است. اوبر (Uber): اوبر از فناوری IT برای مدیریت هوشمندانه تقاضای سفر، مسیریابی و قیمت‌گذاری پویا استفاده می‌کند. پلتفرم اوبر با استفاده از داده‌های بلادرنگ، تجربه کاربری را بهبود می‌بخشد و بهره‌وری را افزایش می‌دهد. این تکنولوژی‌ها به اوبر کمک کرده تا در مقیاس جهانی رشد کند و بازارهای جدید را تسخیر کند. Zara: این برند مد از فناوری‌های IT برای مدیریت زنجیره تأمین و تولید استفاده می‌کند. سیستم‌های IT به زارا امکان می‌دهد تا با سرعت بیشتری به تغییرات در مد و نیازهای مشتریان پاسخ دهد. این فناوری‌ها به این برند اجازه می‌دهد تا طراحی‌های جدید را در زمان کوتاه‌تری تولید و توزیع کند، که با استراتژی “فست فشن” آنها همسو است. ایجاد ارزش از طریق خدمات IT با پیوند به استراتژی‌های کسب‌وکار می‌تواند در افزایش بهره‌وری، بهبود تجربه مشتری و دستیابی به اهداف استراتژیک نمود پیدا کند. به عنوان مثال، شرکت آمازون با استفاده از فناوری‌های IT مثل Amazon Web Services (AWS)، ارزش بزرگی ایجاد کرده است. AWS به آمازون امکان داده تا نه تنها زیرساخت‌های IT خود را بهینه کند، بلکه این خدمات را به سایر شرکت‌ها نیز ارائه دهد. در دنیای امروز، سازمان‌ها به طور فزاینده‌ای به فناوری اطلاعات (IT) وابسته هستند تا به اهداف کسب‌وکار خود دست یابند و خدمات باکیفیتی ارائه دهند. در این راستا، چارچوب ITIL 4 مفهومی به نام “مدیریت ارزش خدمات” یا Service Value System (SVS) معرفی کرده است که هدف آن ایجاد ارزش از طریق خدمات IT است. این سیستم ارزش با ساختاری منسجم به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرایندهای خود را بهینه کرده و بهترین بهره را از منابع IT ببرند. این مقاله به بررسی SVS، مزایا، اهداف، ارتباط آن با سایر تمرینات ITIL4 و چگونگی پیاده‌سازی آن می‌پردازد. ادامه مطلب در صفحه بعدی… 189

عوامل کلیدی موفقیت (CSF) یا Critical success factor پیش‌شرط‌های ضروری برای دستیابی به نتایج مطلوب هستند. این عوامل نشان‌دهنده زمینه‌هایی از عملکرد سازمانی‌اند که اگر به‌درستی مدیریت شوند، دستیابی به اهداف استراتژیک و عملیاتی را تضمین می‌کنند. CSFها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا بر جنبه‌های حیاتی تمرکز کنند و منابع را به‌طور مؤثر به کار گیرند. این پیش‌شرط‌ها شامل عواملی مانند منابع مالی، نیروی انسانی متخصص، فناوری مناسب، و مدیریت مؤثر است. عوامل کلیدی موفقیت به‌طور معمول در سطوح مختلف سازمانی تعریف می‌شوند و هر سطح بر اساس مأموریت و چشم‌انداز خود، CSFهای خاصی دارد. شناسایی این عوامل از طریق تحلیل نیازهای مشتریان، محیط رقابتی و اهداف سازمانی انجام می‌شود. موفقیت سازمان‌ها به میزان زیادی وابسته به این است که چگونه این عوامل را شناسایی، ارزیابی و در طول مسیر بهبود و تطبیق دهند. 73

چارچوب حاکمیتی COBIT و ترکیبش با ITIL4 مفاهیم کلیدی کوبیت حدود ۵۰٪ در ITIL4 کار شده؛ اگرچه می‌توان همزمان با ITIL از کوبیت هم بطور جداگانه استفاده کرد ولی بدون موازی‌کاری هم می‌توان در ITIL4 مباحث حکمرانی را پیش‌ برد. این یعنی حکمرانی و حاکمیت فناوری اطلاعات بطور ویژه در ITIL4 مورد توجه قرار گرفته. در دنیای امروز، فناوری اطلاعات (IT) به عنوان قلب تپنده سازمان‌ها شناخته می‌شود و بهبود کارایی و اثربخشی آن به یکی از چالش‌های اصلی مدیران تبدیل شده است. در این راستا، چارچوب‌های مختلفی برای مدیریت و حاکمیت فناوری اطلاعات به وجود آمده‌اند که از میان آن‌ها، COBIT (Control Objectives for Information and Related Technologies) به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین و جامع‌ترین رویکردها در این حوزه شناخته می‌شود. COBIT نه‌تنها به سازمان‌ها کمک می‌کند تا کنترل‌های لازم را بر روی فرآیندهای IT خود اعمال کنند، بلکه به ایجاد یک زبان مشترک در میان ذینفعان مختلف نیز می‌انجامد. این چارچوب با تمرکز بر شفافیت، پاسخگویی و کارایی، سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا به طور مؤثرتری به اهداف تجاری خود دست یابند و در عین حال ریسک‌ها را مدیریت کنند. در این مقاله، به بررسی عمیق COBIT و اهمیت آن در دنیای فناوری اطلاعات خواهیم پرداخت. COBIT (Control Objectives for Information and Related Technologies) یک چارچوب مدیریتی است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فناوری اطلاعات (IT) را به طور مؤثر و کارآمد مدیریت کنند. COBIT برای بهبود کنترل‌های داخلی، حاکمیت و مدیریت ریسک در IT طراحی شده است. این چارچوب شامل اصول، اهداف و بهترین شیوه‌ها است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا فرایندهای IT خود را بهینه‌سازی کنند. COBIT شامل چهار دامنه اصلی است: استفاده از COBIT به سازمان‌ها کمک می‌کند تا در راستای اهداف تجاری خود پیش بروند و ریسک‌های مرتبط با IT را کاهش دهند. مزایای استفاده از COBIT ادامه مطلب در صفحه بعدی… 442

چرایی استفاده از سایر روش‌ها و استانداردها در ارتباط با ITIL4 می‌دانیم برخی از سازمان‌های پیشرو به‌دنبال راهکارهایی هستند که به بهینه‌سازی خدمات و افزایش ارزش‌افزوده کمک کند. ITIL 4 به‌عنوان یک چارچوب مدرن، با رویکردی جامع و منعطف، ابزارها و روش‌های متنوعی را برای تسهیل فرآیندهای مدیریت خدمات ارائه می‌دهد. این جداول به‌عنوان نقشه‌ای راهنما، اهمیت و اولویت روش‌ها، مدل‌ها و استانداردهای مختلف را در چارچوب ITIL 4 تجزیه و تحلیل می‌کنند. با بررسی این اطلاعات، سازمان‌ها می‌توانند به شفافیت در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک و بهبود مستمر در خدمات خود دست یابند. بیایید با هم به این جداول نگاه کنیم و دریابیم که چگونه این روش‌ها می‌توانند به سفر موفقیت‌آمیز سازمان‌ها در دنیای دیجیتال کمک کنند. جدوال جالبی تدوین کردیم این جدول به‌خوبی روابط بین ITIL 4 و چارچوب‌ها، مدل‌ها، روش‌ها و استانداردهای مختلف را در زمینه تحلیل، ارزیابی و بهبود خدمات فناوری اطلاعات نشان می‌دهد. به‌ویژه، هر یک از این چارچوب‌ها و استانداردها می‌توانند به ITIL 4 در بهینه‌سازی خدمات و مدیریت فرآیندها کمک کنند. به‌طور خلاصه، ITIL 4 از این چارچوب‌ها برای اطمینان از هماهنگی با اهداف کسب‌وکار، بهبود کیفیت خدمات، افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش ریسک‌ها استفاده می‌کند. همچنین، این روابط باعث بهینه‌سازی فرآیندها و تسهیل در اجرای بهبود مستمر می‌شود. این همکاری‌ها به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که به‌طور مؤثرتری به نیازهای مشتریان پاسخ دهند و ارزش بیشتری ایجاد کنند. استفاده از چارچوب‌ها، مدل‌ها، و استانداردهای مختلف در کنار ITIL 4 به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که در دنیای پیچیده و متغیر فناوری اطلاعات به بهبود کیفیت خدمات و افزایش کارایی خود بپردازند . بعبارتی استفاده از سایر روش‌ها و استانداردها در کنار ITIL 4 موجب افزایش کیفیت، کاهش ریسک، بهبود کارایی، و ارتقاء سطح خدمات IT می‌شود. این رویکرد چندوجهی به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که در دنیای پیچیده و متغیر فناوری اطلاعات به‌خوبی عمل کنند و به اهداف کسب‌وکار خود دست یابند. با به‌کارگیری این روش‌ها، سازمان‌ها می‌توانند به عنوان رهبران صنعت عمل کنند و با رقبا رقابت کنند. ادامه و مشاهده جداول روشها در صفحه بعدی… 291

هنر تحلیل و حل مشکلات فناوری اطلاعات در دنیای فناوری اطلاعات، مشکلات اجتناب‌ناپذیر هستند و می‌توانند تأثیرات مخربی بر عملکرد سازمان‌ها و رضایت مشتریان داشته باشند. به همین دلیل، تحلیل، شناسایی و حل مشکلات به‌طور مؤثری از اهمیت بالایی برخوردار است. هر مشکل کوچک می‌تواند به یک چالش بزرگ تبدیل شود و اگر به درستی مدیریت نشود، به کاهش بهره‌وری، از دست رفتن داده‌ها یا حتی تعطیلی موقت خدمات منجر شود. در چنین شرایطی، روش‌های مؤثر برای مدیریت مشکلات نقشی کلیدی در موفقیت کسب‌وکارها دارند. تحلیل مشکل به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا به جای پرداختن به علائم سطحی، به عمق مشکل بپردازند و علت‌های ریشه‌ای را شناسایی کنند. بدون شناخت دقیق از علت اصلی، راه‌حل‌های ارائه‌شده تنها به‌طور موقت مشکل را رفع می‌کنند و ممکن است مشکل مجدداً تکرار شود. به همین دلیل، استفاده از ابزارهایی مانند تحلیل علل ریشه‌ای (RCA) برای فهم درست مشکل ضروری است این یعنی مدیریت مشکل؛ و مدیریت مشکل یکی از مهمترین تمرینات ITIL4 است. حل مشکلات با یک رویکرد سیستماتیک و ساختارمند، از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا این رویکرد باعث می‌شود تا سازمان‌ها از مشکلات مشابه در آینده جلوگیری کنند. روش‌های شناخته‌شده مانند تحلیل پارتو یا نمودار استخوان ماهی به مدیران کمک می‌کنند تا با اولویت‌بندی مشکلات، زمان و منابع خود را به مؤثرترین شکل ممکن مدیریت کنند و بیشترین تأثیر را بر بهبود خدمات بگذارند. مدیریت مشکلات نه‌تنها برای حفظ عملکرد بی‌وقفه سیستم‌ها و سرویس‌ها حیاتی است، بلکه به رضایت مشتریان و افزایش اعتماد به سازمان نیز کمک می‌کند. مشتریان از خدماتی که سریعاً مشکلات آن‌ها حل می‌شود، احساس اطمینان می‌کنند و این اعتماد به بهبود تجربه مشتری منجر خواهد شد. در نتیجه، تحلیل و حل مشکلات به‌عنوان یکی از ارکان اصلی مدیریت خدمات IT، به سازمان‌ها کمک می‌کند تا پایدارتر، کارآمدتر و مشتری‌مدارتر عمل کنند. رویکردهای مؤثر در این زمینه می‌توانند بهره‌وری و رضایت کلی را به سطح بالاتری برسانند و سازمان‌ها را در مسیر رشد و موفقیت نگه دارند. یکی از مهم‌ترین روش‌های تحلیل مشکل در ITIL 4، تحلیل علل ریشه‌ای (RCA) است. این روش با تمرکز بر یافتن علت اصلی یک مشکل، سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا مشکل را به‌صورت ریشه‌ای حل کنند. به‌عنوان مثال، با استفاده از تکنیک‌های 5 Why’s یا نمودار استخوان ماهی (Ishikawa)، تحلیل‌گران می‌توانند به عمق مشکل نفوذ کرده و دلایل اصلی آن را شناسایی کنند. این روش‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا به جای رفع علائم مشکل، به حل ریشه‌ای آن بپردازند. از دیگر روش‌های مؤثر در ITIL 4، استفاده از تحلیل روند است. با بررسی الگوهای تکراری در مشکلات و حوادث، سازمان‌ها می‌توانند مشکلاتی که به‌طور منظم رخ می‌دهند را شناسایی کرده و اقدامات پیشگیرانه مناسبی انجام دهند. تحلیل روند به کاهش مشکلات تکراری و بهبود کیفیت خدمات کمک شایانی می‌کند. همچنین، تحلیل پارتو (Pareto Analysis)، که به اصل 80/20 معروف است، به مدیران IT کمک می‌کند تا بر مشکلاتی تمرکز کنند که بیشترین تأثیر را بر روی خدمات دارند. علاوه بر این، در ITIL 4، روش‌های تحلیل تأثیر (Impact Analysis) و تحلیل ریسک نیز به‌کار گرفته می‌شوند تا قبل از ایجاد مشکل یا تغییر، پیامدهای بالقوه آن به‌طور کامل ارزیابی شوند. این تحلیل‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا پیش از اجرای تغییرات بزرگ یا حل مشکلات پیچیده، به دقت اثرات آن‌ها را بر روی سایر بخش‌های سیستم و خدمات درک کرده و اقدامات مناسبی انجام دهند. در نهایت، ITIL 4 از روش‌های مختلفی مانند بررسی پس از اجرا (Post-Implementation Review) برای یادگیری از تجربه‌های گذشته و بهبود مستمر فرآیندهای مدیریت مشکل بهره می‌برد. با این رویکرد، سازمان‌ها می‌توانند از هر مشکل و رویداد به‌عنوان فرصتی برای یادگیری و بهبود بهره ببرند و از تکرار اشتباهات جلوگیری کنند. ادامه در صفحه بعدی… 277

MTBF (Mean Time Between Failures) یا میانگین زمان بین خرابی‌ها، یک معیار کلیدی در مدیریت قابلیت اطمینان و عملکرد سیستم‌ها و تجهیزات است. MTBF نشان‌دهنده میانگین زمان کارکرد بین دو خرابی متوالی یک سیستم یا جزء است و معمولاً در زمینه‌های مهندسی، تولید، و خدمات IT به‌کار می‌رود. محاسبه MTBF با استفاده از فرمول زیر انجام می‌شود: MTBF=تعداد خرابی‌ها تقسیم بر زمان کل کارکرد​ این معیار به سازمان‌ها کمک می‌کند تا قابلیت اطمینان سیستم‌ها را ارزیابی کنند. مقدار بالای MTBF نشان‌دهنده کارکرد مداوم سیستم است. همچنین، MTBF به برنامه‌ریزی تعمیر و نگهداری پیشگیرانه کمک کرده و می‌تواند به شناسایی مشکلات در طراحی سیستم‌ها منجر شود. به‌طور کلی، MTBF ابزاری حیاتی برای بهبود کیفیت و کارایی سیستم‌ها به شمار می‌آید. 47

CMDB (Configuration Management Database) یا پایگاه داده مدیریت پیکربندی، یک سیستم پایگاه داده است که برای ذخیره و مدیریت اطلاعات مربوط به عناصر پیکربندی (CIs) طراحی شده است. این پایگاه داده شامل اطلاعات دقیق درباره هر CI، از جمله مشخصات، وضعیت و تاریخچه تغییرات است. CMDB به سازمان‌ها کمک می‌کند تا منابع IT خود را شناسایی، پیگیری و مدیریت کنند. یکی از ویژگی‌های مهم CMDB، ثبت روابط بین CIهاست که تأثیر تغییرات بر سایر منابع را مشخص می‌کند. این پایگاه داده به فرآیندهای مدیریت تغییر، مشکل و خدمات کمک می‌کند. با داشتن یک CMDB مؤثر، سازمان‌ها می‌توانند شفافیت و کنترل بیشتری بر منابع خود داشته باشند، تصمیم‌گیری‌های بهتری انجام دهند و ریسک‌های ناشی از تغییرات را کاهش دهند. به‌طور کلی، CMDB ابزاری حیاتی برای مدیریت پیکربندی و بهبود کیفیت خدمات در سازمان‌ها محسوب می‌شود. 88

DR (Disaster Recovery) یا بازیابی از فاجعه، مجموعه‌ای از سیاست‌ها و فرآیندهاست که برای حفاظت از زیرساخت‌ها و اطلاعات یک سازمان در برابر حوادث غیرمترقبه طراحی شده است. هدف اصلی DR، تضمین تداوم عملیات و بازیابی سریع سیستم‌ها و داده‌ها پس از بروز بحران است. اجزای کلیدی DR شامل برنامه‌ریزی، پشتیبان‌گیری، و فرآیندهای بازیابی می‌شود. برنامه‌ریزی شامل شناسایی خطرات و تعیین چگونگی پاسخ به آن‌هاست. ایجاد نسخه‌های پشتیبان از داده‌ها به جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات کمک می‌کند. وجود یک برنامه DR مؤثر به سازمان‌ها کمک می‌کند تا زمان Downtime را کاهش دهند و به سرعت به فعالیت‌های عادی بازگردند. به‌طور کلی، DR ابزاری حیاتی برای مدیریت ریسک و تضمین تداوم کسب‌وکار در شرایط بحرانی است. 95

ROI (Return on Investment) یا بازگشت سرمایه، معیاری است که برای ارزیابی سودآوری یک سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. این معیار به سازمان‌ها کمک می‌کند تا تعیین کنند آیا سرمایه‌گذاری انجام شده ارزشش را دارد یا خیر. محاسبه ROI معمولاً با استفاده از فرمول زیر انجام می‌شود: ROI=هزینه سرمایه‌گذاری / سود خالص​×100 جایی که سود خالص برابر با درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری منهای هزینه‌های آن است. ROI به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که عملکرد مالی پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مختلف را مقایسه کنند. مقدار بالای ROI نشان‌دهنده سودآوری و اثربخشی سرمایه‌گذاری است. به‌طور کلی، ROI ابزاری ضروری برای مدیران و سرمایه‌گذاران است تا تصمیمات بهتری در مورد تخصیص منابع و ارزیابی فرصت‌های سرمایه‌گذاری اتخاذ کنند. 53

RTT (Round-Trip Time) یا زمان دورانی، معیاری است که مدت زمان لازم برای ارسال یک بسته داده از منبع به مقصد و دریافت پاسخ از آن مقصد را اندازه‌گیری می‌کند. این معیار در شبکه‌های کامپیوتری و ارتباطات برای ارزیابی کارایی و تأخیر شبکه‌ها اهمیت دارد. RTT شامل دو بخش اصلی است: زمان ارسال، که مدت زمان لازم برای رسیدن بسته به مقصد است، و زمان پاسخ، که مدت زمان پردازش بسته در مقصد و ارسال پاسخ به منبع را نشان می‌دهد. اندازه‌گیری RTT به مدیران شبکه کمک می‌کند تا مشکلات تأخیر و کارایی را شناسایی کنند و تجربه کاربری بهتری در برنامه‌های آنلاین و خدمات وب فراهم آورند. به‌طور کلی، RTT ابزاری ضروری برای اندازه‌گیری تأخیر و بهینه‌سازی عملکرد شبکه است. 78

TCO (Total Cost of Ownership) یا هزینه کل مالکیت، معیاری است که برای محاسبه تمامی هزینه‌های مرتبط با یک دارایی یا سرمایه‌گذاری در طول عمر آن استفاده می‌شود. TCO شامل هزینه‌های اولیه خرید، هزینه‌های عملیاتی، نگهداری، و حتی هزینه‌های مرتبط با بازنشستگی یا حذف دارایی می‌باشد. این معیار به مدیران و تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کند تا ارزیابی دقیق‌تری از هزینه‌های واقعی یک سرمایه‌گذاری داشته باشند و از صرف هزینه‌های پنهان جلوگیری کنند. به‌ویژه در زمینه فناوری اطلاعات، TCO شامل هزینه‌های نرم‌افزار، سخت‌افزار، پشتیبانی و آموزش کارکنان است. توجه به TCO می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا تصمیمات بهتری در مورد خرید و نگهداری دارایی‌ها اتخاذ کنند و در نهایت به بهینه‌سازی هزینه‌ها و افزایش سودآوری منجر شود. 120

مدل RACI یک ابزار مدیریتی مؤثر است که برای تعیین و شفاف‌سازی نقش‌ها و مسئولیت‌ها در پروژه‌ها و فرآیندها طراحی شده است. این مدل از چهار کلمه کلیدی تشکیل شده است: مسئول (Responsible)، پاسخگو (Accountable)، مشاوره‌شده (Consulted) و آگاه‌شده (Informed). با استفاده از این مدل، سازمان‌ها می‌توانند ساختار روشنی از وظایف ایجاد کنند و اطمینان حاصل کنند که هر فرد در تیم به‌خوبی نقش خود را می‌شناسد. مسئولیت‌ها در مدل RACI به‌طور دقیق تعیین می‌شوند؛ به‌طوری که افرادی که کار را انجام می‌دهند، مشخص و فردی که در نهایت پاسخگوی نتایج است، نیز شناسایی می‌شود. همچنین، افرادی که باید در فرآیند تصمیم‌گیری مشاوره دهند و دیگرانی که باید از پیشرفت‌ها مطلع باشند، مشخص می‌شوند. این شفاف‌سازی به کاهش ابهامات و سردرگمی کمک می‌کند. استفاده از مدل RACI به بهبود همکاری و کارایی در تیم‌ها کمک می‌کند. با تعیین نقش‌ها و مسئولیت‌ها، سازمان‌ها می‌توانند به‌راحتی از تضادها جلوگیری کنند و به ارتقاء کیفیت پروژه‌ها بپردازند. 82

اجایل (Agile) یک رویکرد مدیریتی و توسعه نرم‌افزار است که بر اساس انعطاف‌پذیری، همکاری، و بهبود مستمر طراحی شده است. این روش به تیم‌ها این امکان را می‌دهد تا به‌سرعت به تغییرات پاسخ دهند و محصولات با کیفیت‌تری را با در نظر گرفتن نیازهای مشتریان ارائه دهند. اجایل با تأکید بر تکرار و بازخورد مکرر، به تیم‌ها کمک می‌کند تا به‌طور مداوم بهبود یابند و ارزش بیشتری برای مشتریان ایجاد کنند. اصول اجایل در «بیانیه اجایل» مشخص شده است که بر اهمیت تعاملات انسانی، همکاری با مشتریان، و پاسخگویی به تغییرات تأکید می‌کند. تیم‌های اجایل به‌طور معمول به دسته‌های کوچک‌تر تقسیم می‌شوند و در دوره‌های زمانی کوتاه به نام «اسپرینت» کار می‌کنند. این رویکرد باعث می‌شود که هر اسپرینت فرصتی برای بررسی و اصلاح فرآیندها و محصولات فراهم کند و اطمینان حاصل شود که نیازهای مشتریان به‌طور مستمر برآورده می‌شوند. اجایل به‌ویژه در پروژه‌های نرم‌افزاری با پیچیدگی بالا و نیاز به تغییرات مکرر مؤثر است. با توجه به عدم قطعیت و سرعت تغییرات در بازارهای امروز، استفاده از روش‌های اجایل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به‌طور مؤثری از منابع خود بهره‌برداری کنند و در عین حال با نیازهای مشتریان هم‌راستا بمانند. 71