در اوایل دهه ۸۰ میلادی آی‌بی‌ام مفهوم سیستم‌های اصلی در چهار جلد با عنوان یک سیستم مدیریت برای سامانه‌های اطلاعاتی منتشر کرد. این‌ها به عنوان نشریات زرد پذیرفته شدند و پایه‌های کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات را بنا نهادند.
نویسنده اصلی کتاب‌های زرد آی‌بی‌ام شخصی با نام ادوارد فان اسخایک بود که آنها را در کتاب یک سیستم مدیریتی برای اطلاعات تجاری جمع‌آوری نمود. که در سال ۲۰۰۶ توسط انتشارات رد سوان بروز رسانی شد. در کاری که فان اسخایک در سال ۱۹۸۵ انجام داد، او از کاری که ریچارد نولان Richard L. Nolan در سال ۱۹۷۴ در کتاب مدیریت قابلیت منابع داده‌ای منتشر کرده بود و در واقع می‌توان از آن به عنوان اولین منابع مدیریت فناوری اطلاعات در سطح کلان یاد کرد، استفاده کرده بود.
شمار زیادی از مفاهیم برای توسعه و ایجاد کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات ITIL توسطUK Government’s Central Computer and Telecommunications Agency CCTA بوجود نیامد، بلکه توسط IBM تعریف شد.
آنچه که امروز نسخه یک کتابخانه زیربنایی فناوری اطلاعات آیدل نامیده می‌شود، با توجهات CCTA Central Computer and Telecommunications Agency توسعه پیدا کرد و با عنوان روش شناسی مدیریت فناوری اطلاعات دولتی Government Information Technology Infrastructure Management Methodology و یا GITMM نام گذاری گردید. و طی سالها به ۳۱ جلد تحت رهبری Peter Skinner و John Stewart در CCTA افزایش و توسعه پیدا کرد.
در اواخر دهه ۸۰ میلادی CCTA از سوی شرکت‌های IT که می‌خواستند از سرویس مشاوره دولت استفاده کنند و نیز از سوی سازمان‌های دولتی که از چشم افتاده بودند مورد حملات شدیدی قرار گرفت. و سرانجام CCTA تسلیم شد و مفهوم central driving IT authority for the UK Government از بین رفت. این به معنای آداپته کردن راهنماهای CCTA مانند ITIL بود که به تأخیر افتاد.
در برخی موارد راهنماها به کلی از بین رفتند. CCTA IT Security و Privacy group وارد شدن CCTA IT Security Library را به GITMM فراهم کردند، اما Security Service وقتی که CCTA از بازی خارج شد امور این بخش را به عهده گرفت و در ادامه جنگی که بر سر مسئولیت‌های امنیتی داشتند، ادامه کار را متوقف کرد.
همچنان که در دهه ۸۰ میلادی ITIL توسعه پیدا می‌کرد، به دلایلی که در بالا بدان‌ها اشاره شد، تا میانه دهه ۹۰ میلادی آداپته نشد. این زمان زیاد آداپته شدن و آگاهی‌های بدست آمده، منجر به ایجاد تعدادی استاندارد شد، که شامل ISO/IEC ۲۰۰۰۰، که در برگیرنده و معرف استاندارد بین‌المللی IT Service Management هست نیز می‌باشد.ITIL اغلب در کنار دیگر تجربیات موفق Best Practice مانند Information Service Procurement Library – ISPL و Application Services Library – ASL و Dynamic Systems Development Method – DSDM و Capability Maturity Model – CMM / CMMI قرار می‌گیرد. و اغلب بوسیله Control Objectives for Information and Related Technology – COBIT با مؤسسات IT دولتی وابسته به دولت پیوند داده می‌شود. در ماه دسامبر آذر ۲۰۰۵ میلادی OGC یک بازنگری در ITIL انجام داد که به ITIL v۳ یا نسخه سوم ITIL مشهور شده‌است و در ماه May خرداد ۲۰۰۷ در دسترس عموم قرار گرفت. نسخه سوم ITIL پنج نقطه مرکزی دارد:
1. استراتژی سرویسService Strategy —
2. طراحی سرویس Service Design
3. انتقال سرویس Service Transition
4. عملیات سرویس Service Operation
5. بهبود مداوم سرویس.Continual Service Improvement
این پنج اصل بسیاری از نشرهای نسخه دو، ITIL v۲ – را بروز رسانی update کرد و محدوده و حوزه فعالیت‌های ITIL را در مدیریت سرویس‌ها Service Management توسعه داد.
