مثال‌های کاربردی SOAR و XDR و EDR

مثال کاربردی برای SOAR (Security Orchestration, Automation, and Response)

سناریو: یک سازمان مالی روزانه با حجم زیادی از هشدارهای امنیتی روبه‌رو است. بسیاری از این هشدارها به طور دستی توسط تیم امنیتی بررسی می‌شوند، اما تعداد زیاد آن‌ها زمان و منابع زیادی را می‌طلبد.

کاربرد SOAR:

• سازمان از یک راهکار SOAR استفاده می‌کند تا تمامی این هشدارها را به طور خودکار مدیریت کند.
• SOAR داده‌ها را از سیستم‌های SIEM، نقاط انتهایی و شبکه جمع‌آوری می‌کند و تحلیل‌های اولیه روی هر هشدار انجام می‌دهد.
• به عنوان مثال، اگر یک IP مشکوک در چندین لاگ شناسایی شود، SOAR به طور خودکار این IP را بلاک کرده و یک گزارش به تیم امنیتی ارسال می‌کند.
• همچنین، اگر یک هشدار بی‌اهمیت تشخیص داده شود، بدون نیاز به دخالت انسان، آن را به عنوان "فالس پوزیتیو" طبقه‌بندی می‌کند.
• این کار باعث می‌شود تیم امنیتی روی تهدیدات واقعی تمرکز کند و زمان واکنش به حوادث امنیتی به حداقل برسد.

مثال کاربردی برای XDR (Extended Detection and Response)

سناریو: یک شرکت بزرگ خدمات ابری متوجه می‌شود که حملات پیچیده‌ای از چندین مسیر مختلف (شبکه، ایمیل، و نقاط انتهایی) در حال ورود به سیستم‌های آن‌ها هستند. ابزارهای سنتی قادر به شناسایی کامل این تهدیدات نیستند، زیرا حملات در چندین نقطه متفاوت رخ می‌دهند.

کاربرد XDR:

• سازمان از XDR برای تجمیع و یکپارچه‌سازی داده‌های امنیتی از شبکه، ایمیل‌ها، سرورها، و نقاط انتهایی استفاده می‌کند.
• XDR تمامی داده‌ها را تحلیل کرده و الگوهای غیرعادی را شناسایی می‌کند. مثلاً متوجه می‌شود که یک ایمیل حاوی بدافزار در شبکه منتشر شده و چندین دستگاه را آلوده کرده است.
• با تحلیل داده‌ها، XDR به تیم امنیتی این امکان را می‌دهد که به سرعت نقاط آلوده را شناسایی و تهدید را از بین ببرند.
• در این حالت، XDR اطلاعاتی مانند زمان ورود حمله، مسیر گسترش، و نقاط آسیب‌پذیر را در اختیار تیم امنیتی قرار می‌دهد تا تصمیمات دقیق‌تری بگیرند.

مثال کاربردی برای EDR (Endpoint Detection and Response)

سناریو: یک سازمان دولتی که هزاران کامپیوتر و دستگاه متصل به شبکه دارد، مشکوک به فعالیت‌های مشکوک در یک دستگاه است که ممکن است توسط یک بدافزار آلوده شده باشد.

کاربرد EDR:

• سازمان از یک راهکار EDR برای نظارت بر رفتار تمامی نقاط انتهایی استفاده می‌کند.
• EDR در یکی از دستگاه‌ها فعالیت‌های غیرعادی مانند دسترسی به فایل‌های حساس و ارسال اطلاعات به یک سرور خارجی ناشناخته را شناسایی می‌کند.
• بلافاصله پس از شناسایی، EDR به طور خودکار آن دستگاه را از شبکه قطع کرده و فایل‌های آلوده را قرنطینه می‌کند.
• سپس گزارشی کامل از رفتار مخرب ارائه می‌دهد و تیم امنیتی می‌توانند براساس آن اقدامات لازم برای پاک‌سازی و بررسی عمیق‌تر را انجام دهند.

انتخاب بین SOAR و XDR بستگی به نیازها، زیرساخت‌ها و سطح امنیتی مورد نظر سازمان دارد. هر یک از این فناوری‌ها کاربردها و مزایای خاص خود را دارند و نمی‌توان به طور قطعی گفت که کدام یک بهتر است؛ اما با بررسی ویژگی‌ها و کاربردهای هر کدام، می‌توان تصمیم‌گیری بهتری انجام داد:

SOAR (Security Orchestration, Automation, and Response)

مزایا:

1. اتوماسیون گسترده: SOAR به‌طور ویژه برای اتوماسیون و تسریع در فرآیندهای امنیتی طراحی شده است. این ابزار می‌تواند کارهایی مانند مدیریت هشدارها، هماهنگی بین ابزارها و پاسخ به تهدیدات را بدون نیاز به دخالت انسانی انجام دهد.
2. مدیریت حجم زیاد هشدارها: در سازمان‌هایی که با حجم بالایی از هشدارها سروکار دارند، SOAR می‌تواند به کاهش حجم کار تیم امنیتی کمک کند و هشدارهای کاذب را فیلتر کند.
3. هماهنگی بین ابزارها: SOAR قابلیت هماهنگی بین سیستم‌های مختلف امنیتی را دارد. این ابزار به‌خوبی می‌تواند ابزارهای موجود (SIEM، EDR، فایروال و...) را یکپارچه کند.
4. کاهش زمان واکنش به تهدیدات: SOAR با خودکارسازی فرآیندهای امنیتی، زمان پاسخ به حوادث را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد.

محدودیت‌ها:

• نیاز به پیکربندی و تنظیمات دقیق: برای استفاده بهینه از SOAR، باید فرآیندهای امنیتی خود را به‌خوبی تعریف و پیکربندی کنید.
• بیشتر تمرکز بر روی فرآیندها: SOAR بیشتر به بهینه‌سازی فرآیندهای امنیتی و خودکارسازی پاسخ‌ها می‌پردازد و کمتر به تحلیل‌های پیشرفته و شناسایی تهدیدات می‌پردازد.

XDR (Extended Detection and Response)

مزایا:

1. تشخیص و پاسخ جامع: XDR داده‌ها را از منابع مختلف (نقاط انتهایی، شبکه، ایمیل‌ها، سرورهای ابری و...) جمع‌آوری و تحلیل می‌کند. این قابلیت باعث شناسایی تهدیدات پیچیده و هماهنگ می‌شود که ممکن است از دید ابزارهای سنتی خارج باشند.
2. یکپارچه‌سازی داده‌ها: XDR یک پلتفرم متمرکز برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از منابع مختلف ارائه می‌دهد. این امر به تیم امنیتی دید گسترده‌تری می‌دهد و آن‌ها را قادر می‌سازد تا بهتر تهدیدات چندوجهی را شناسایی کنند.
3. کاهش نقاط کور امنیتی: با پوشش تمامی لایه‌های امنیتی و جمع‌آوری اطلاعات از منابع مختلف، XDR امکان شناسایی تهدیدات ناشناخته و پیچیده را فراهم می‌کند.
4. پاسخ هماهنگ و موثر: XDR به‌صورت خودکار یا نیمه‌خودکار به تهدیدات پاسخ می‌دهد و امکان مدیریت تهدیدات را در یک پلتفرم یکپارچه فراهم می‌کند.

محدودیت‌ها:

• پوشش محدود به محصولات خاص: بسیاری از راهکارهای XDR معمولاً به ابزارهای امنیتی خاص یا اکوسیستم ارائه‌دهنده وابسته هستند. مثلاً XDR یک شرکت ممکن است به‌خوبی با سایر محصولات همان شرکت کار کند، اما هماهنگی با محصولات دیگر دشوار باشد.
• تحلیل و تشخیص عمیق‌تر اما محدود در اتوماسیون: در حالی که XDR به شناسایی تهدیدات پیچیده کمک می‌کند، سطح اتوماسیون و هماهنگی فرآیندهای امنیتی آن کمتر از SOAR است.

مقایسه و انتخاب

زمانی که SOAR بهتر است:

• اگر سازمان شما با حجم زیادی از هشدارهای امنیتی مواجه است و تیم امنیتی نیاز به اتوماسیون در پاسخ به این هشدارها دارد.
• اگر نیاز دارید که فرآیندهای امنیتی به صورت خودکار اجرا شوند و زمان واکنش به تهدیدات کاهش یابد.
• اگر چندین ابزار امنیتی مختلف دارید که نیاز به هماهنگی و یکپارچگی آن‌ها وجود دارد.

زمانی که XDR بهتر است:

• اگر سازمان شما به یک راهکار جامع برای شناسایی تهدیدات از منابع مختلف (نقاط انتهایی، شبکه، ایمیل‌ها و...) نیاز دارد.
• اگر می‌خواهید به تهدیدات پیچیده‌تر و هماهنگ‌تر به‌طور دقیق‌تر پاسخ دهید.
• اگر دیدگاه متمرکز و یکپارچه از تهدیدات و داده‌های امنیتی اولویت شماست.

ترکیب SOAR و XDR:

در بسیاری از موارد، استفاده از هر دو فناوری به‌صورت مکمل می‌تواند بهترین نتیجه را به همراه داشته باشد. XDR به‌خوبی می‌تواند تهدیدات را شناسایی و تحلیل کند، در حالی که SOAR می‌تواند فرآیندهای پاسخ به این تهدیدات را خودکار کند و عملیات امنیتی را بهینه سازد.

جمع‌بندی:

• اگر هدف اصلی شما خودکارسازی و بهینه‌سازی عملیات امنیتی است و به دنبال کاهش فشار بر تیم امنیتی هستید، SOAR انتخاب بهتری خواهد بود.
• اگر به شناسایی و مدیریت جامع تهدیدات از منابع مختلف و ایجاد دیدگاه متمرکز نیاز دارید، XDR می‌تواند گزینه بهتری باشد.

بنابراین، تصمیم‌گیری نهایی باید براساس نیازهای خاص سازمان، منابع موجود و زیرساخت‌های فعلی امنیتی انجام شود.

SOAR و XDR به‌عنوان راهکارهای پیشرفته در حوزه امنیت سایبری به‌طور مستقیم در چارچوب ITIL (Information Technology Infrastructure Library) مطرح نمی‌شوند، اما می‌توان آن‌ها را در فرآیندهای امنیت اطلاعات و مدیریت خدمات IT که ITIL روی آن‌ها تمرکز دارد، جای داد.