تصور کنید در زندگی یا محیط کارتان در حال عبور از یک مسیر پیچیده و پرچالش هستید؛ به جایی رسیده‌اید که تغییر لازم است، حال این تغییر، تغییر محل کار باشد یا منزل، تغییر وسیله‌ی ایاب و ذهاب باشد و یا هر چیز دیگری… اما چطور باید این تغییر را به شکلی مؤثر و پایدار پیاده‌سازی کنید؟ مدل ADKAR و چارچوب ITIL، دو ابزار قدرتمند برای هدایت تغییرات در سازمان‌ها و زندگی شخصی شما هستند. مدل ADKAR با تمرکز بر جنبه‌های انسانی تغییر، گام به گام شما را از آگاهی به تثبیت تغییرات هدایت می‌کند، در حالی که ITIL به‌عنوان یک رویکرد ساختاری برای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات، به شما کمک می‌کند تغییرات را در سطح سازمانی و فرآیندهای کاری به‌طور مؤثر پیاده‌سازی کنید. این دو مدل نه تنها به تغییرات سازمانی، بلکه به تحول درونی و شخصی شما کمک می‌کنند تا به مسیری شفاف و موفق در زندگی خود برسید. مدل ADKAR یک چارچوب مدیریتی برای هدایت تغییرات فردی و سازمانی است که توسط Prosci توسعه داده شده است. این مدل به‌طور خاص برای اجرای تغییرات مؤثر و پایدار طراحی شده و به‌ویژه در پروژه‌هایی که نیاز به تغییر فرهنگ، رفتار یا روش‌های کاری دارند، مفید است. مدل ADKAR از پنج مرحله تشکیل می‌شود: این مدل برای مدیران پروژه‌ها، تیم‌های منابع انسانی و حتی تغییرات شخصی بسیار کارآمد است. مرحله توضیحات مثال آگاهی (Awareness) فرد یا سازمان باید متوجه شود که چرا تغییر لازم است. شرکت شما تصمیم گرفته از سیستم قدیمی Help Desk به یک سیستم جدید ITSM مهاجرت کند. اولین قدم این است که به کارکنان توضیح دهید چرا سیستم قدیمی ناکارآمد شده و چرا تغییر ضروری است. تمایل (Desire) فرد باید تمایل به مشارکت در این تغییر داشته باشد. با نشان دادن مزایای سیستم جدید برای خود کارکنان (مثل کار کمتر، محیط کاربرپسندتر، دیده شدن عملکردشان در گزارش‌ها)، می‌توان میل به مشارکت در تغییر را تقویت کرد. دانش (Knowledge) فرد باید بداند چگونه تغییر را پیاده‌سازی کند. برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای استفاده از سیستم جدید، تهیه راهنمای استفاده، پاسخ به سوالات متداول. توانایی (Ability) فرد باید قادر به اجرای تغییر باشد. بعد از آموزش، افراد باید با سیستم کار کنند و پشتیبانی فنی در دسترس باشد تا در صورت مشکل، کمکشان کند. تقویت (Reinforcement) برای اینکه تغییر به‌طور دائمی تثبیت شود، باید از طریق اقدامات تقویتی این تغییر حفظ گردد. ایجاد سیستم پاداش برای استفاده درست از سیستم جدید، گرفتن بازخورد مستمر، و بهبود مداوم. مدل ADKAR و ITIL هر دو به مدیریت تغییر در سازمان‌ها کمک می‌کنند، اما تمرکز آن‌ها متفاوت است. در حالی که مدل ADKAR بیشتر به تغییرات فردی و رفتارهای انسانی در فرآیند تغییر توجه دارد، ITIL (کتابخانه زیرساخت فناوری اطلاعات) به فرآیندها و بهترین شیوه‌های مدیریت خدمات فناوری اطلاعات می‌پردازد. استفاده از مدل ADKAR در مدیریت تغییر ITIL استفاده از مدل ADKAR در ITIL می‌تواند به تسهیل فرآیند انتقال، کاهش مقاومت و تضمین موفقیت تغییرات کمک کند، به طوری که کارکنان و تیم‌ها به طور کامل با تغییرات سازگار شوند و به بهبود عملکرد سازمانی کمک کنند. در نتیجه: مدل ADKAR می‌تواند به عنوان یک ابزار برای مدیریت جنبه‌های انسانی تغییرات در فرآیندهای ITIL استفاده شود، به‌ویژه در بخش‌هایی مانند پذیرش تغییرات توسط کارکنان و ایجاد انگیزه برای پذیرش فناوری‌های جدید. اما این همه ماجرا نیست چه از مدل ADKAR استفاده کنید چه از مدیریت تغییر در ITIL در هرصورت از منظر روانشناسی تغییر، این مدل‌ها به خوبی می‌توانند برای سناریوهای شخصی در زندگی فرد مورد استفاده قرار گیرند. این مدلها نه تنها در محیط‌های سازمانی بلکه در فرآیندهای تغییر شخصی نیز کاربرد دارد. بطور مثال هر کدام از مراحل این مدل ADKAR در مواجهه با چالش‌های فردی، به‌ویژه در مسیر […]

مدیریت نیروی کار و استعدادها فقط یک فرآیند اداری نیست؛ این یعنی ساختن زیرساختی انسانی برای رشد، نوآوری و دوام یک سازمان. در چارچوب ITIL 4، شش فعالیت کلیدی تعریف شده‌اند که اجرای هوشمندانه‌ی آن‌ها می‌تواند یک تیم معمولی را به یک تیم خارق‌العاده تبدیل کند. این یعنی: ✔️ افراد مناسب. ✔️ مهارت‌های مناسب. ✔️ نقش‌های مناسب. مدیریت نیروی کار و استعدادها یکی از بخش‌های کلیدی چارچوب ITIL4 است. زمانی که این بخش به‌درستی اجرا شود، به سازمان‌ها کمک می‌کند تا منابع انسانی خود را با اهداف کسب‌وکار هماهنگ کنند، نوآوری را تقویت کنند و در نهایت خدمات بهتری به مشتریان ارائه دهند. شش فعالیت کلیدی مدیریت نیروی کار و استعدادها در چارچوب ITIL4 مدیریت نیروی کار و استعدادها یکی از اقدامات کلیدی در چارچوب ITIL4 است که همراستا با نیازهای منابع انسانی و مدیران آن نیز هست.این اقدام اطمینان حاصل می‌کند که یک سازمان افراد مناسب، با مهارت‌های مناسب، در نقش‌های مناسب را برای پشتیبانی از اهداف کسب‌وکار خود در اختیار دارد.در این حوزه، شش فعالیت اصلی وجود دارد:برنامه‌ریزی نیروی کار، جذب و استخدام، سنجش عملکرد، توسعه فردی، آموزش و یادگیری، مشاوره و برنامه‌ریزی جانشینی.با اجرای مؤثر مدیریت نیروی کار و استعدادها، سازمان‌ها می‌توانند منابع انسانی خود را با اهداف کسب‌وکار هماهنگ کرده،نوآوری را تقویت کرده و در نهایت خدمات بهتری به مشتریان ارائه دهند. 🔹 1. برنامه‌ریزی نیروی کار (Workforce Planning) ما باید بدانیم در چه جایگاهی هستیم و برای رسیدن به اهداف آینده، به چه مهارت‌هایی نیاز داریم. این برنامه‌ریزی به ما کمک می‌کند کمبودها و ظرفیت‌های انسانی را شناسایی کنیم. 🔹 2. جذب و استخدام (Recruitment) داشتن برنامه عالی بدون آدم مناسب فایده‌ای ندارد. در این مرحله، نیروهای جدیدی که با فرهنگ و اهداف ما هم‌راستا هستند، وارد تیم می‌شوند. 🔹 3. سنجش عملکرد (Performance Measurement) کارمندان باید بدانند عملکردشان چگونه ارزیابی می‌شود. این مرحله شفافیت، انگیزه و مسیر پیشرفت را مشخص می‌کند. 🔹 4. توسعه فردی (Personal Development) هر کارمند نیاز دارد احساس کند که در حال رشد است. توسعه فردی یعنی حمایت از مسیر یادگیری، حتی در ابعاد غیرکاری. 🔹 5. آموزش و یادگیری (Learning & Development) یادگیری فقط در شروع کار نیست. با برگزاری دوره‌ها و ارتقای مهارت‌ها، افراد را برای آینده آماده می‌کنیم. 🔹 6. مشاوره و برنامه‌ریزی جانشینی (Mentoring & Succession Planning) هیچ‌کس برای همیشه در یک پست نمی‌ماند. با شناسایی جانشین‌ها و انتقال تجربه، جلوی شوک‌های سازمانی را می‌گیریم. 🧩 جدول فعالیت‌ها و اهداف کلیدی فعالیت هدف اصلی نتیجه مورد انتظار برنامه‌ریزی نیروی کار شناسایی نیازهای آینده منابع انسانی چیدمان استراتژیک و بهینه تیم‌ها جذب و استخدام انتخاب بهترین افراد برای نقش‌ها ورود نیروهای با انگیزه و توانمند سنجش عملکرد ارزیابی عادلانه و هدفمند کارکنان ارتقاء کارایی و انگیزه کاری توسعه فردی رشد شخصی و حرفه‌ای کارکنان افزایش رضایت شغلی و وفاداری آموزش و یادگیری به‌روزرسانی دانش و مهارت‌ها افزایش نوآوری و آمادگی تکنولوژیک مشاوره و برنامه‌ریزی جانشینی حفظ دانش سازمانی و آمادگی برای تغییر کاهش ریسک و پایداری در مدیریت 🎯 سناریو واقعی: شرکت ایکس یک شرکت فعال در حوزه فناوری اطلاعات است اما اخیراً متوجه شدند تیم فنی‌شان مهارت‌های لازم برای فناوری‌های جدید را ندارد. آنان سراغ تمرین مدیریت نیروی کار و استعدادها در ITIL4 رفتند به امید اینکه ابتدا با برنامه‌ریزی نیروی کار، نیاز به مهارت‌های کلان‌داده و امنیت سایبری را شناسایی کنند. سپس با جذب نیروهای جدید و آموزش تیم موجود، شکاف مهارتی را پر کنند درنهایت با اجرای منظم سنجش عملکرد، مشخص شد که بعضی اعضا توانایی رهبری دارند. این افراد وارد برنامه توسعه فردی و منتورینگ شدند تا برای جانشینی مدیر فنی آماده شوند. آنان چطور به این هدف رسیدند؟ شرکت ایکس با پیروی از چارچوب ITIL 4 و تمرکز بر مدیریت نیروی کار […]

استراتژی‌ها طرح‌هایی هستند که برای دستیابی به اهداف مشخص طراحی می‌شوند. COBIT 2019 این امکان را برای متخصصان فراهم می‌آورد تا کنترل‌های استاندارد در زمینه اطلاعات و فناوری (I&T) را در استراتژی حاکمیت سازمانی خود پیاده‌سازی کنند. نقشه‌برداری اهداف کنترلی با استانداردهای بین‌المللی مانند ISO/IEC 27001:2013 در زمینه مدیریت امنیت اطلاعات، از طریق چارچوب‌های COBIT 5 و COBIT 2019، ابزاری کارآمد برای توسعه استراتژی حاکمیتی است. این نقشه‌برداری روابط بین استانداردهای ISO 27001:2013، ISO/IEC 38500:2015 (حاکمیت فناوری اطلاعات) و چارچوب‌های COBIT را روشن کرده و به متخصصان کمک می‌کند تا داده‌ها، بینش‌ها و نتایج ارزشمندی برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک به دست آورند. نقشه‌برداری هدفمند برای موفقیت سازمانی به فرآیند شناسایی و تعیین اهداف مشخص و استراتژیک اشاره دارد که به سازمان کمک می‌کند تا به سمت موفقیت حرکت کند. برای انجام این فرآیند به صورت مؤثر، مراحل زیر می‌توانند راهگشا باشند: مرحله توضیح تعریف مأموریت و چشم‌انداز تعیین مأموریت (Mission) و چشم‌انداز (Vision) سازمان بر اساس ارزش‌ها و اهداف بلندمدت. شناسایی اهداف استراتژیک مشخص کردن اهداف قابل اندازه‌گیری که با چشم‌انداز سازمان هم‌راستا باشند. تحلیل محیط داخلی و خارجی بررسی فرصت‌ها و تهدیدهای بازار و ارزیابی نقاط قوت و ضعف داخلی سازمان. تعیین منابع و ابزارها شناسایی منابع انسانی، مالی و فنی موردنیاز برای اجرای استراتژی‌ها. شناسایی موانع و ریسک‌ها ارزیابی موانع احتمالی و تدوین برنامه‌هایی برای مدیریت و کاهش ریسک‌ها. الگوهای پیاده‌سازی استراتژی استفاده از مدل‌های مدیریتی مانند COBIT 2019 برای بهبود اجرای استراتژی‌ها. ارزیابی و پیگیری پیشرفت استفاده از شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs) برای سنجش و اصلاح مسیر. ارتباطات مؤثر و هماهنگی تیم‌ها تقویت تعاملات و همکاری تیمی برای اجرای موفق استراتژی‌ها. این مراحل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا مسیر مشخصی برای دستیابی به موفقیت پایدار ترسیم کنند. نیاز به تمرین نقشه‌برداری سوالی که باید دوباره مطرح شود این است که «چگونه می‌توان از فناوری اطلاعات و فناوری سازمانی برای افزودن ارزش استفاده کرد؟» تغییر این سوال به متخصصان کمک می‌کند تا بر ارزش کسب‌وکار فناوری و فناوری سازمانی، شیوه‌های بهینه‌سازی هزینه‌ها، اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری‌ها و تامین مالی پروژه‌ها تمرکز کنند. اهدافی که نیاز به نقشه‌برداری دارند، عبارتند از: چرا سیستم‌های حاکمیتی شکست می‌خورند؟ مشکل شکست حاکمیت فناوری اطلاعات آیا در طراحی نقشه‌برداری هدفمند است یا در جایی فراتر از آن؟وقتی که اهداف سازمانی به درستی شناسایی نمی‌شوند یا مسیر دستیابی به آن‌ها مبهم است، سیستم حاکمیتی به جای تسهیل پیشرفت، تبدیل به مانعی می‌شود.آیا ما برای موفقیت سازمان‌ها نیازمند رویکردی عمیق‌تر از تنها چارچوب‌های مدیریتی هستیم؟شاید پاسخ در هماهنگی عمیق‌تر اهداف فردی و سازمانی و تعهد به یک مسیر مشخص نهفته باشد، جایی که سیستم‌های حاکمیتی به جای فشار، به رشد و شکوفایی کمک کنند. یکی از دلایل رایج شکست سیستم‌های حاکمیتی این است که به درستی مدیریت نمی‌شوند. برنامه‌های حاکمیتی باید توسط مدیریت اجرایی آغاز و حمایت شوند و باید اهداف قابل دستیابی تعریف شوند تا شرکت قادر به جذب تغییرات مطابق با برنامه باشد. علت شکست راهکار عدم تطابق با اهداف استراتژیک هم‌راستایی سیستم حاکمیت با اهداف استراتژیک سازمان از ابتدا، بررسی مداوم و تنظیم مجدد اهداف. نقص در رهبری و مدیریت تقویت رهبری با آموزش‌های تخصصی برای مدیران و مسئولین سیستم حاکمیتی، توسعه مهارت‌های مدیریتی. کمبود منابع تخصیص منابع کافی (مالی، انسانی و فناوری) از ابتدای پروژه و اطمینان از استمرار آن در طول زمان. عدم شفافیت ارتقاء شفافیت از طریق گزارش‌دهی منظم و دقیق به ذینفعان و استفاده از ابزارهای نظارتی مؤثر. مقاومت در برابر تغییر مدیریت تغییر با برگزاری دوره‌های آموزشی و شفاف‌سازی منافع سیستم حاکمیت برای کارکنان و مدیران. عدم توجه به ریسک‌ها شناسایی و ارزیابی ریسک‌های فناوری و کسب‌وکار، طراحی برنامه‌های مدیریت ریسک و انجام ارزیابی‌های دوره‌ای. کمبود آموزش و آگاهی ایجاد برنامه‌های آموزشی مستمر برای کارکنان و مدیران در خصوص استفاده […]

فاکتورهای طراحی، یا Design Factors همچون ابزارهایی دقیق و هوشمند در دست یک معمار، به ما کمک می‌کنند تا سیستم‌ها، فرآیندها و استراتژی‌های فناوری اطلاعات را به‌طور مؤثرتر و کارآمدتر شکل دهیم. این فاکتورها نه تنها بر اساس نیازمندی‌های داخلی و خارجی سازمان تعیین می‌شوند، بلکه به‌طور مستقیم بر نحوه عملکرد و کارایی سیستم‌های اطلاعاتی اثر می‌گذارند. از پیچیدگی ساختار سازمانی گرفته تا قوانین و مقررات حاکم بر صنعت، هر یک از این فاکتورها نقش تعیین‌کننده‌ای در طراحی دارند. در چارچوب COBIT 2019، فاکتورهای طراحی به‌منظور ایجاد هم‌راستایی بین اهداف کسب‌وکار و فناوری اطلاعات مورد توجه قرار می‌گیرند، و به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا در دنیای رقابتی و پر از تغییرات فناوری، بهترین انتخاب‌ها را برای سیستم‌های حاکمیتی خود انجام دهند. بعبارت دیگر در چارچوب COBIT 2019، فاکتورهای طراحی (Design Factors) جزو بخش‌های کلیدی در فرآیند تطابق و تنظیم سیستم‌های حاکمیت فناوری اطلاعات (IT governance) و مدیریت هستند. این فاکتورها برای تنظیم و شخصی‌سازی اهداف، فرآیندها و کنترل‌های COBIT 2019 به‌کار می‌روند تا مطمئن شوند که سیستم‌ها و اقدامات طراحی‌شده با شرایط خاص سازمان و محیط آن هماهنگ هستند. فهرست فاکتورهای طراحی کوبیت فهرست فاکتورهای طراحی و ارتباط آنها با مفاهیم جدید COBIT 2019 به صورت جدول زیر قابل مشاهده است. این فاکتورها به شناسایی نیازمندی‌های سازمانی و ویژگی‌های خاص آن کمک می‌کنند و در فرآیند طراحی سیستم‌های حاکمیتی و ارزیابی کنترل‌های فناوری اطلاعات موثر هستند. فاکتور طراحی (Design Factor) توضیحات ارتباط با مفاهیم COBIT 2019 امتیاز (Score) اندازه و پیچیدگی سازمان اندازه و پیچیدگی سازمان تأثیرگذار بر نحوه طراحی سیستم‌ها COBIT 2019 شامل رویکردهای انعطاف‌پذیر برای سازمان‌های مختلف است. 10/10 نیازمندی‌های قانونی و مقرراتی قوانین و مقررات مرتبط با فناوری اطلاعات و امنیت COBIT 2019 تأکید زیادی بر تطابق با مقررات دارد و راهنماهایی برای انطباق ارائه می‌دهد. 9/10 ساختار حاکمیت سازمانی رویکردهای حاکمیتی و ساختار مدیریتی در سازمان COBIT 2019 ابزارهایی برای تقویت و مدیریت حاکمیت و شفافیت در فرآیندهای IT دارد. 8/10 سطح بلوغ و تجربیات قبلی سازمان تجربه و سطح بلوغ سازمان در مدیریت فناوری اطلاعات COBIT 2019 از مدل‌های بلوغ برای ارزیابی و بهبود فرآیندهای IT استفاده می‌کند. 7/10 نیازمندی‌های استراتژیک و اهداف کسب و کار نیازمندی‌های استراتژیک سازمان و ارتباط آنها با اهداف فناوری COBIT 2019 بر هم‌راستایی استراتژی‌های کسب‌وکار و IT تأکید دارد. 9/10 مخاطرات و تهدیدات امنیتی تهدیدات و ریسک‌های امنیتی که بر طراحی تأثیر می‌گذارند COBIT 2019 با تأکید بر مدیریت ریسک‌ها و تهدیدات امنیتی راهکارهایی برای کاهش آن‌ها دارد. 9/10 توانمندی‌های منابع انسانی مهارت‌ها و توانمندی‌های تیم‌های داخلی برای مدیریت IT COBIT 2019 به تدوین چارچوب‌های کارآمد برای توسعه منابع انسانی در حوزه فناوری اطلاعات پرداخته است. 8/10 فرهنگ سازمانی و پشتیبانی از تغییرات تأثیر فرهنگ سازمانی بر پذیرش و پیاده‌سازی تغییرات در سیستم‌ها COBIT 2019 برای حمایت از تغییرات فرهنگی و تقویت پذیرش تغییرات در فناوری اطلاعات ابزارهایی ارائه می‌دهد. 8/10 فرمول امتیازدهی طراحی فاکتورهای کوبیت: برای امتیازدهی به فاکتورهای طراحی در چارچوب COBIT 2019، یک فرمول و جدول پیشنهادی به‌صورت زیر می‌تواند برای ارزیابی و اولویت‌بندی فاکتورها استفاده شود: امتیاز هر فاکتور بر اساس تأثیر آن در فرآیند طراحی سیستم‌ها و نحوه هم‌راستایی با اهداف COBIT 2019 تعیین می‌شود. معمولاً از مقیاس 1 تا 10 برای امتیازدهی استفاده می‌شود، که در آن: فرمول محاسبه امتیاز نهایی فاکتور طراحی به‌صورت زیر است: امتیاز نهایی=مجموع(امتیاز فاکتور×وزن فاکتور) جدول امتیازدهی فاکتورهای طراحی: فاکتور طراحی شرح وزن فاکتور امتیاز (1-10) امتیاز نهایی اندازه و پیچیدگی سازمان تأثیر اندازه و پیچیدگی بر طراحی سیستم‌ها 0.15 9 1.35 نیازمندی‌های قانونی و مقرراتی قوانین و مقررات مرتبط با فناوری اطلاعات و امنیت 0.20 8 1.60 ساختار حاکمیت سازمانی ساختار مدیریتی و حاکمیتی سازمان 0.15 7 1.05 سطح بلوغ و تجربیات قبلی سازمان تجربه و بلوغ سازمان در مدیریت […]

حاکمیت ITIL 4 در یک بانک به‌عنوان نقشه‌ای برای مدیریت خدمات فناوری اطلاعات، نیازمند استفاده از چارچوب‌ها و ابزارهای مناسب است تا نه‌تنها استراتژی‌ها و سیاست‌های سازمان به‌درستی تعریف و اجرا شوند بلکه تصمیم‌گیری‌های کلان و ارزیابی‌های مستمر نیز به بهبود عملکرد خدمات و کاهش ریسک‌ها منجر شود. به‌کارگیری چارچوب‌هایی همچون TOGAF یا ITIL4 و یا COBIT برای معماری سازمانی و ISO 27001 برای امنیت اطلاعات، همراه با ابزارهای مرتبط کمک می‌کند تا در دنیای پیچیده و سریع فناوری اطلاعات، به‌طور مؤثر و هدفمند حرکت کنند. این رویکرد باعث می‌شود تا خدمات دیجیتال بهینه شده و ریسک‌ها به‌صورت هوشمندانه مدیریت شوند. در بحث حاکمیت گفتیم که عناصر کلیدی حاکمیت در ITIL4 به‌طور کلی به موارد زیر تقسیم می‌شوند: این عناصر، در کنار یکدیگر، زیرساختی برای حاکمیت مؤثر خدمات فناوری اطلاعات فراهم می‌آورند که موجب بهبود عملکرد و انطباق با اهداف سازمانی می‌شود. اولین قدم در راه حاکمیت ارائه مسیر و خط‌مشی‌هاست. ارائه مسیر و خط‌مشی‌ها در ITIL 4 به‌عنوان یک بخش اساسی از فرآیند حاکمیت فناوری اطلاعات، به تعیین استراتژی‌ها، سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان اشاره دارد که برای هدایت و مدیریت خدمات IT در راستای اهداف سازمان طراحی می‌شوند. این بخش از حاکمیت برای ایجاد یک چارچوب مدیریتی واضح و جامع ضروری است و شامل موارد زیر می‌شود: 1. تعیین استراتژی‌ها استراتژی‌ها نقشه راه کلی برای توسعه و ارائه خدمات IT هستند و معمولاً اهداف بلندمدت سازمان را در بر می‌گیرند. برای تعیین استراتژی‌ها در ITIL 4، باید توجه کرد که استراتژی‌های خدمات IT باید با نیازها و اهداف کلان سازمان همسو باشند. این استراتژی‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند: 2. تعیین سیاست‌ها سیاست‌ها چارچوب‌های استاندارد و قواعدی هستند که باید برای مدیریت خدمات IT به‌کار گرفته شوند. این سیاست‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا تصمیمات خود را در شرایط مختلف اتخاذ کنند و از انطباق با قوانین، مقررات، و بهترین شیوه‌های صنعتی اطمینان حاصل کنند. برای مثال: 3. تصمیم‌گیری‌های کلان تصمیم‌گیری‌های کلان به فرآیندهایی اشاره دارند که در آن مدیران ارشد سازمان، با توجه به استراتژی‌ها و سیاست‌های تعیین‌شده، تصمیمات مهم در زمینه‌های مختلف مانند تخصیص منابع، توسعه خدمات و اولویت‌بندی پروژه‌ها را اتخاذ می‌کنند. این تصمیمات معمولاً شامل موارد زیر هستند: 4. آزمایش و ارزیابی استراتژی‌ها و سیاست‌ها پس از تعیین استراتژی‌ها و سیاست‌ها، لازم است که به‌طور مرتب ارزیابی شوند تا اطمینان حاصل شود که این استراتژی‌ها و سیاست‌ها به‌طور مؤثر اجرا می‌شوند و به اهداف سازمان کمک می‌کنند. این فرآیند می‌تواند شامل: در نهایت، ارائه مسیر و خط‌مشی‌ها برای ITIL 4 نه تنها شامل ایجاد چارچوب‌ها و استراتژی‌ها است، بلکه به اطمینان از هماهنگی و هم‌راستایی بین اهداف کسب‌وکار و خدمات فناوری اطلاعات کمک می‌کند. این امر باعث می‌شود که سازمان‌ها بتوانند در راستای اهداف خود حرکت کرده و خدمات مؤثری به مشتریان خود ارائه دهند. یک سناریو واقعی از حاکمیت در ITIL4 برای روشن‌تر شدن مفهوم ارائه مسیر و خط‌مشی‌ها در ITIL 4، می‌توان یک مثال عملی از یک سازمان فناوری اطلاعات (IT) فرضی آورد که در حال پیاده‌سازی این فرآیندها است: فرض کنید که یک بانک بزرگ تصمیم گرفته است تا خدمات دیجیتال خود را گسترش دهد و از تکنولوژی‌های جدید برای بهبود تجربه مشتری استفاده کند. در این شرایط، حاکمیت ITIL 4 می‌تواند به‌طور ویژه در تعیین استراتژی‌ها، سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان مؤثر باشد. عنصر شرح تعیین استراتژی‌ها 1. استراتژی خدمات: تمرکز بر توسعه و ارائه خدمات بانکداری موبایلی برای تجربه بهتر مشتری.2. استراتژی هزینه: استفاده از خدمات ابری برای کاهش هزینه‌های زیرساخت.3. استراتژی نوآوری و توسعه: بهره‌گیری از هوش مصنوعی و ماشین لرنینگ برای پیش‌بینی نیازهای مشتریان. تعیین سیاست‌ها 1. سیاست امنیتی: اعمال رمزگذاری داده‌ها، احراز هویت دو مرحله‌ای و مدیریت دسترسی مبتنی بر نقش‌ها (RBAC) برای حفظ امنیت داده‌ها.2. سیاست مدیریت […]