CMDB (Configuration Management Database) یا پایگاه داده مدیریت پیکربندی، یک سیستم پایگاه داده است که برای ذخیره و مدیریت اطلاعات مربوط به عناصر پیکربندی (CIs) طراحی شده است. این پایگاه داده شامل اطلاعات دقیق درباره هر CI، از جمله مشخصات، وضعیت و تاریخچه تغییرات است. CMDB به سازمان‌ها کمک می‌کند تا منابع IT خود را شناسایی، پیگیری و مدیریت کنند. یکی از ویژگی‌های مهم CMDB، ثبت روابط بین CIهاست که تأثیر تغییرات بر سایر منابع را مشخص می‌کند. این پایگاه داده به فرآیندهای مدیریت تغییر، مشکل و خدمات کمک می‌کند. با داشتن یک CMDB مؤثر، سازمان‌ها می‌توانند شفافیت و کنترل بیشتری بر منابع خود داشته باشند، تصمیم‌گیری‌های بهتری انجام دهند و ریسک‌های ناشی از تغییرات را کاهش دهند. به‌طور کلی، CMDB ابزاری حیاتی برای مدیریت پیکربندی و بهبود کیفیت خدمات در سازمان‌ها محسوب می‌شود.

DR (Disaster Recovery) یا بازیابی از فاجعه، مجموعه‌ای از سیاست‌ها و فرآیندهاست که برای حفاظت از زیرساخت‌ها و اطلاعات یک سازمان در برابر حوادث غیرمترقبه طراحی شده است. هدف اصلی DR، تضمین تداوم عملیات و بازیابی سریع سیستم‌ها و داده‌ها پس از بروز بحران است. اجزای کلیدی DR شامل برنامه‌ریزی، پشتیبان‌گیری، و فرآیندهای بازیابی می‌شود. برنامه‌ریزی شامل شناسایی خطرات و تعیین چگونگی پاسخ به آن‌هاست. ایجاد نسخه‌های پشتیبان از داده‌ها به جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات کمک می‌کند. وجود یک برنامه DR مؤثر به سازمان‌ها کمک می‌کند تا زمان Downtime را کاهش دهند و به سرعت به فعالیت‌های عادی بازگردند. به‌طور کلی، DR ابزاری حیاتی برای مدیریت ریسک و تضمین تداوم کسب‌وکار در شرایط بحرانی است.

ROI (Return on Investment) یا بازگشت سرمایه، معیاری است که برای ارزیابی سودآوری یک سرمایه‌گذاری استفاده می‌شود. این معیار به سازمان‌ها کمک می‌کند تا تعیین کنند آیا سرمایه‌گذاری انجام شده ارزشش را دارد یا خیر. محاسبه ROI معمولاً با استفاده از فرمول زیر انجام می‌شود: ROI=هزینه سرمایه‌گذاری / سود خالص​×100 جایی که سود خالص برابر با درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری منهای هزینه‌های آن است. ROI به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که عملکرد مالی پروژه‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مختلف را مقایسه کنند. مقدار بالای ROI نشان‌دهنده سودآوری و اثربخشی سرمایه‌گذاری است. به‌طور کلی، ROI ابزاری ضروری برای مدیران و سرمایه‌گذاران است تا تصمیمات بهتری در مورد تخصیص منابع و ارزیابی فرصت‌های سرمایه‌گذاری اتخاذ کنند.

RTT (Round-Trip Time) یا زمان دورانی، معیاری است که مدت زمان لازم برای ارسال یک بسته داده از منبع به مقصد و دریافت پاسخ از آن مقصد را اندازه‌گیری می‌کند. این معیار در شبکه‌های کامپیوتری و ارتباطات برای ارزیابی کارایی و تأخیر شبکه‌ها اهمیت دارد. RTT شامل دو بخش اصلی است: زمان ارسال، که مدت زمان لازم برای رسیدن بسته به مقصد است، و زمان پاسخ، که مدت زمان پردازش بسته در مقصد و ارسال پاسخ به منبع را نشان می‌دهد. اندازه‌گیری RTT به مدیران شبکه کمک می‌کند تا مشکلات تأخیر و کارایی را شناسایی کنند و تجربه کاربری بهتری در برنامه‌های آنلاین و خدمات وب فراهم آورند. به‌طور کلی، RTT ابزاری ضروری برای اندازه‌گیری تأخیر و بهینه‌سازی عملکرد شبکه است.

TCO (Total Cost of Ownership) یا هزینه کل مالکیت، معیاری است که برای محاسبه تمامی هزینه‌های مرتبط با یک دارایی یا سرمایه‌گذاری در طول عمر آن استفاده می‌شود. TCO شامل هزینه‌های اولیه خرید، هزینه‌های عملیاتی، نگهداری، و حتی هزینه‌های مرتبط با بازنشستگی یا حذف دارایی می‌باشد. این معیار به مدیران و تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کند تا ارزیابی دقیق‌تری از هزینه‌های واقعی یک سرمایه‌گذاری داشته باشند و از صرف هزینه‌های پنهان جلوگیری کنند. به‌ویژه در زمینه فناوری اطلاعات، TCO شامل هزینه‌های نرم‌افزار، سخت‌افزار، پشتیبانی و آموزش کارکنان است. توجه به TCO می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا تصمیمات بهتری در مورد خرید و نگهداری دارایی‌ها اتخاذ کنند و در نهایت به بهینه‌سازی هزینه‌ها و افزایش سودآوری منجر شود.